«ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ…»
Από το Ευαγγέλιο της περασμένης Κυριακής, της Γ΄ Κυριακής του Ματθαίου, ο Κύριος, μέσα στην απλότητα των παραδειγμάτων, μας αποκαλύπτει τη σοφία, το μεγαλείο, αλλά και τη σημαντικότητα του να είναι κανείς πνευματικά υγιής, καθαρός και ασκίαστος άνθρωπος, δηλαδή άνθρωπος φωτεινός, τερπνό σκεύος του θείου Φωτός.
Μας λέει, λοιπόν, η Αυτοαλήθεια, ο Χριστός (στο 6ο κεφάλαιο του Ματθαίου, στίχοι 22 με 23), σε μία μερική απόδοση του κειμένου:
«Το λυχνάρι του σώματος είναι τα μάτια. Αν λοιπόν τα μάτια σου είναι γερά, όλο το σώμα σου θα είναι στο φως. Αν όμως τα μάτια σου είναι χαλασμένα, όλο το σώμα σου θα είναι στο σκοτάδι. Κι αν το φως (που λες ή που νομίζεις ότι έχεις), έχει (ήδη προ πολλού) μεταβληθεί σε σκοτάδι, σκέψου λίγο πόσο θα είναι (πραγματικά) το σκοτάδι (που υπάρχει στ’ αλήθεια μέσα) σου!».
Φοβερός λόγος!
Αν δεν βρούμε κι αν δεν αφομοιώσουμε το Φως του Χριστού μέσα μας, θα εκλαμβάνουμε συνεχώς το υπαρξιακό μας σκοτάδι τάχα σαν χαρισματικό φως· ενώ η όραση, οι οφθαλμοί μας, το βλέμμα, ο εστιασμός και η θέα μας, θα παραμένουν όλα «πονηρά», θολωμένα και αφώτιστα.
π.Δαμιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου