Η απόκτηση παιδιών δεν είναι ο μόνος σκοπός του γάμου.

 

Η απόκτηση παιδιών δεν είναι ο μόνος σκοπός του γάμου. Ακόμη και στην αρχή της Βίβλου, όταν ο Κύριος ευλογεί το γάμο («ο άνδρας αφήνει τον πατέρα του και τη μητέρα του και προσκολλάται στη γυναίκα του, και γίνονται δύο, μία σάρκα»), δεν γίνεται λόγος για παιδιά. Δηλαδή, η διατύπωση ότι η χάρη στο μυστήριο του γάμου εκδηλώνεται, συμπεριλαμβανομένης της τεκνοποίησης, είναι σωστή.

 

Ο γάμος είναι δυνατός χωρίς τεκνοποίηση -για παράδειγμα, ο Ιωακείμ και η Άννα, ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ- αν πέθαιναν χωρίς να γεννήσουν κανέναν, θα ήταν ακόμα γάμος.

 

Υπάρχουν οικογένειες σαν κι αυτή σήμερα. Η θεία μου έζησε όλη της τη ζωή με τον άντρα της, δεν είχαν παιδιά, δεν έδωσε ο Θεός. Και αυτό είναι γάμος.

 

Είναι καλό που έδωσαν έναν ορισμό για τα βαθιά θεμέλια του γάμου. Ο γάμος δεν είναι απλώς κάποιο σύστημα τεκνοποίησης. Οποιοσδήποτε άνδρας και γυναίκα μπορούν να ευλογηθούν για τεκνοποίηση, αλλά το να επιτύχουμε άφθαρτη ενότητα με τον Χριστό στη απογευματινή Βασιλεία Του είναι ήδη κάτι.

 

Ίσως υπάρχει κάτι άλλο να τροποποιήσουμε εδώ. Πράγματι, οι άνθρωποι έρχονται για να παντρευτούν: δεν ξέρουν τίποτα για τον Θεό, για τον Χριστό, αλλά χρειάζονται κάτι, έχουν κάποια κίνητρα, αλλά όχι καθόλου το χριστιανικό μυστήριο.

 

Αλλά και ο Απόστολος Παύλος γράφει ότι «το μυστήριο αυτό είναι μεγάλο, το λέω σε σχέση με τον Χριστό και την Εκκλησία», και ταυτόχρονα για την αγάπη του συζύγου. Εδώ διαμορφώνεται μια βαθιά βάση, και το αποτέλεσμα είναι παιδιά, αν ο Θεός ευλογεί.

 

Αρχιερέας Γεννάδιος Φαστ