Η αυτοκράτειρα είναι εδώ
Όταν ήμουν στο Σεμινάριο της Μονής Νεάμτς, υπήρχε ένας 50χρονος μοναχός στη Σιχάστρια που δεν μιλούσε πολύ. Ό,τι κι αν του έλεγε κανείς, χαμογελούσε με απορία και ανασήκωνε τους ώμους του. Ο ηγούμενος της Σιχάστριας, ο αρχιμανδρίτης Βικτόριν, τον είχε στείλει μαζί μας σε ένα τεράστιο κελάρι, απ' όπου μας έδωσε στον καθένα μας από ένα σακουλάκι γεμάτο παστράμι. Ο ηγούμενος είπε: ποτέ δεν τρώμε κρέας, άρα ό,τι λαμβάνουμε, το δίνουμε στους άλλους. Θυμάμαι ότι είχα παστράμι για ένα μήνα περίπου από την ελεημοσύνη του ηγουμένου.
Επιστρέφοντας, ο χαμογελαστός πατέρας μας έβαλε στα μπουκάλια και είπε: πάρε ότι θέλεις. Γεμίσαμε τις τσάντες μας.
Νωρίτερα το βράδυ, στο τραπέζι, ζήτησα από έναν γέρο πατέρα που καθόταν δίπλα μου, να μου εξηγήσει τι είχε ο χαμογελαστός μοναχός. Τι συμβαίνει με αυτόν; Είναι λίγο τρελός;
Ο γέρος πατέρας είπε στο αυτί μου:
Δεν είναι καθόλου ανόητο να χαμογελάς έτσι. Πολλοί νέοι μοναχοί πιστεύουν ότι είναι λίγο καθυστερημένος, αλλά λέει πάντα την προσευχή της καρδιάς.
Όταν χειροτονήθηκε διάκονος, είχε ένα όραμα σε όνειρο της Μητέρας του Θεού, λαμπρής με ενδύματα φωτός. Του είπε: αν θέλεις να σώσεις τον εαυτό σου, να ξέρεις πάντα ότι είμαι δίπλα σου. Έτσι δεν θα θυμώσεις, δεν θα λες βλακείες, δεν θα απατήσεις, δεν θα κάνεις κρυφές αμαρτίες. Και θα σου πω και κάτι άλλο: η καλύτερη απάντηση σε κάθε ερώτηση, για να μην αμαρτάνεις, είναι να χαμογελάς ταπεινά.
Έτσι ο πατέρας χαμογελούσε πάντα με απορία και έλεγε στα αδέρφια: Η αυτοκράτειρα είναι εδώ.
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου