5 Ἐλεήμων ὁ Κύριος καὶ δίκαιος, καὶ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλεεῖ.
Γιατί μπορῶ νὰ ἀπευθύνομαι στὸν Θεὸ καὶ νὰ τοῦ ζητάω νὰ σώσει τὴν ψυχή μου; Γιατὶ εἶναι ἐλεήμων ὁ Κύριος καὶ δίκαιος. Ὄχι δίκαιος καὶ ἐλεήμων, ἀλλὰ ἐλεήμων καὶ δίκαιος. Γράφει στον μαθητή του Τίτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι ἐξαιτίας τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ μπορέσαμε νὰ βροῦμε τὸ λουτρὸ τῆς παλιγγενεσίας, νὰ γνωρίσουμε τὸ λουτρὸ τῆς ἀλλαγῆς, τῆς
ἀναγεννήσεως. Καὶ μπορέσαμε νὰ γνωρίσουμε τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Καὶ αὐτὸ ὀφείλεται ὄχι στὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὄχι ἐξαιτίας τῶν καλῶν μας ἔργων ἢ τῶν ἔργων δικαιοσύνης ποὺ κάναμε, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶναι ἀγάπη, ὁ τρόπος ποὺ ὑπάρχει ὁ Θεὸς εἶναι τρόπος ἀγαπήσεως. Τὸ ἔλεος προηγεῖται τῆς δικαιοσύνης: οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος Ἁγίου (Τίτ. 3,5). Στὸ ἴδιο πνεῦμα κινεῖται καὶ ὁ ἀπόστολος
Πέτρος, συνδέοντας μάλιστα αὐτὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι' ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν (Α' Πέτρ. 1,3),
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου