Πῶς ὁ ποιμένας ὀφείλει νὰ διδάσκει καὶ νὰ προτρέπει τὸ ποίμνιο
Τρίτο κεφάλαιο
Πῶς γίνεται μὲ διαφορετικό τρόπο ἡ προτροπὴ καὶ νουθεσία στοὺς εὔθυμους καὶ μὲ διαφορετικὸ στοὺς μελαγχολικούς
Μὲ διαφορετικὸ τρόπο γίνεται ἡ προτροπὴ καὶ νουθεσία στοὺς εὔθυμους καὶ μὲ διαφορετικὸ στοὺς μελαγχολικούς. Στοὺς εὔθυμους θὰ πρέπει νὰ παρουσιάζεται ἡ θλίψη που συνοδεύει τὴν τιμωρία, ἐνῶ στοὺς μελαγχολικοὺς ἡ ὑπεσχημένη χαρὰ τῆς βασιλείας.
Οἱ εὔθυμοι ἂς μάθουν ἀπὸ τὴν αὐστηρότητα τῶν ἀπειλῶν αὐτὸ ποὺ
πρέπει νὰ φοβοῦνται· οἱ μελαγχολικοὶ ἂς ἀκούσουν γιὰ τὴν ἀγαλλίαση τῶν ἐπάθλων, τὴν ὁποία πρέπει νὰ προσδοκοῦν. Στοὺς εὔθυμους λέει ὁ Κύριος: Ἀλίμονο σ' ἐσᾶς ποὺ τώρα γελᾶτε, γιατὶ θὰ θρηνήσετε καὶ θὰ κλάψετε. Οἱ ἄλλοι ὅμως ἀκοῦνε τὸν ἴδιο Διδάσκαλο νὰ τοὺς λέει: Πάλι θὰ σᾶς δῶ καὶ θὰ χαρεῖ ἡ καρδιά σας, καὶ
τὴν χαρά σας κανένας δὲν θὰ μπορέσει νὰ σᾶς τὴν ἀφαιρέσει.
Μερικοὶ ὡστόσο χαίρονται ἢ λυποῦνται ἐξαιτίας ὄχι τῶν περιστάσεων ἀλλὰ τῆς ἰδιοσυγκρασίας τους. Σ' αὐτοὺς εἶναι ἀνάγκη νὰ εξηγήσουμε ὅτι ὁρισμένα πάθη προσιδιάζουν σὲ ὁρισμένους τύπους
ἀνθρώπων. Οἱ εὔθυμοι εἶναι ἐπιρρεπεῖς στὴν φιληδονία, οἱ μελαγχολικοὶ στὴν ὀργή. Γι' αὐτό, εἶναι ἀπαραίτητο ὁ καθένας νὰ λάβει υπόψη του όχι μονάχα αὐτὸ ποὺ ἔχει ἀπό ἰδιοσυστασία, ἀλλὰ κι ἐκεῖνες τὶς πιὸ ἐπικίνδυνες ροπὲς ποὺ ἐκ τοῦ σύνεγγυς τοῦ ἀσκοῦν πίεση, ὥστε νὰ ἀποφευχθεῖ τὸ ἐνδεχόμενο, ἀδιαφορώντας γιὰ τὴνμάχη κατὰ τοῦ πάθους ποὺ ἔχει ἀπὸ ἰδιοσυγκρασία, νὰ ἐνδώσει καὶ σ' ἐκεῖνο ἀκόμα τὸ πάθος ἀπὸ τὸ ὁποῖο νομίζει ὅτι εἶναι ἐλεύθερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου