Συζήτηση για την Προσευχή του Ιησού
Ο ιερομόναχος είπε στον ερημίτη μοναχό: «Μετά την κουρά μου, ασκούσα συνεχώς την Προσευχή του Ιησού. Ωστόσο, ενώ ήμουν ακόμα κοσμικός νέος, το έκανα μερικές φορές, οπότε είχα ήδη κάποια δεξιότητα. Στην αρχή η προσευχή πήγαινε καλά, αλλά στη συνέχεια, για λόγους που δεν μου ήταν γνωστοί, άρχισε σταδιακά να κρυώνει, σαν τα κάρβουνα μιας σβησμένης φωτιάς, και να εξαντλείται, σαν νερό σε μια πηγή γεμάτη πέτρες. Αντιστάθηκα και προσπάθησα να την συγκρατήσω, αλλά όλα ήταν μάταια. Τότε έκανα κανόνα να διαβάζω τα βιβλία των Αγίων Πατέρων για την Προσευχή του Ιησού. Αφού διάβασα, η προσευχή ζωντάνεψε ξανά, αλλά όχι για πολύ. Η προσοχή μου διασκορπίστηκε και είχα την αίσθηση ότι η ίδια η προσευχή ήθελε να με εγκαταλείψει, όπως ένα πουλί θέλει να πετάξει μακριά από ένα ανοιχτό κλουβί. Στην αρχή προσπάθησα να γεμίσω όλο τον ελεύθερο χρόνο μου με την Προσευχή του Ιησού, αλλά στη συνέχεια άρχισα να την ξεχνάω και το έκανα μόνο περιστασιακά, σαν κολυμβητής που άλλοτε βουτάει στο νερό και άλλοτε εμφανίζεται στην επιφάνεια. Αυτές οι περίοδοι εγκατάλειψης της προσευχής γίνονταν όλο και πιο παρατεταμένες, και μερικές φορές βρισκόμουν σε τέτοια κατάσταση που μου φαινόταν σαν Δεν είχα καν ακούσει ή διαβάσει ποτέ για την Προσευχή του Ιησού. Η ψυχή μου άρχισε να αποφεύγει την προσευχή και, σαν να λέγαμε, να γίνεται άγρια. Δεν καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει. Αντί να κερδίζω, χάνω αυτό που φαινόταν να έχω. "Ποιος είναι ο λόγος γι' αυτό;" Ο μοναχός απάντησε: «Οι Άγιοι Πατέρες διδάσκουν ότι η προσευχή είναι αχώριστη από τη ζωή ενός ανθρώπου, αλλά η ζωή σου δεν αντιστοιχεί σε ένα τέτοιο πνευματικό μέτρο όπως το να είσαι σε αδιάλειπτη προσευχή. Στην αρχή η χάρη προσευχήθηκε για σένα και εσύ νόμιζες ότι εσύ ο ίδιος είχες ήδη αποκτήσει την προσευχή. Δεν είσαι ο πρώτος που κάνει αυτή την ερώτηση. Ακόμα και μερικοί από τους μοναχούς που ζούσαν στην έρημο μου είπαν: «Τι συνέβη;» Είχαμε προσευχή στον κόσμο, αλλά στη σιωπή τη χάσαμε. Αυτό σημαίνει ότι δεν ταπείνωσαν το πνεύμα τους και άρχισαν να καλύπτουν την οροφή χωρίς να τελειώσουν τους τοίχους. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει ότι είναι δύσκολο να γράψεις σε πέτρα, αλλά αδύνατο σε διαμάντι. Βλέπετε, όσο πιο σκληρό είναι το υλικό, τόσο πιο δύσκολο είναι να απεικονίσεις κάτι πάνω του. Από την υπερηφάνεια και τα πάθη η καρδιά σκληραίνει και δεν δέχεται το όνομα του Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι Αγάπη και Ταπείνωση. Τα πουλιά έχουν δύο φτερά. Η ψυχή έχει ένα φτερό - την προσευχή, και το άλλο - τη ζωή κατά Θεό. Έχετε αναπτύξει ένα χάσμα μεταξύ της προσευχής και των εντολών του Ευαγγελίου. Αρχίστε να τις εκτελείτε και η ψυχή σας θα αποκτήσει ένα δεύτερο φτερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου