Στον γέροντα δεν άρεσαν οι έπαινοι των ανθρώπων—άρχιζε αμέσως να κάνει σαν ανόητος.
Θυμάμαι κάποτε που τον ρώτησα πώς τα πάει. Ο γέροντας με κοίταξε έντονα και είπε: «Και πώς είμαι; Τρώω και πίνω, πίνω και τρώω. Ακόμα και οι Φαραώ δεν είχαν τόσο πολύ φαγητό. Δεν ξέρω τι να το κάνω. Σε παρακαλώ, φάε και κάτι». Πάντα είχε στρωμένο τραπέζι, αλλά ποτέ δεν τον είδα να τρώει.
Αν κάποιος χρειαζόταν ενίσχυση στην πίστη του, ο γέροντας έλεγε με τόλμη για τα θαύματα που του είχαν συμβεί.
«Το διάδημα του Γέροντα ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ» Ηγουμένη Κετεβάν (Κοπαλιανή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου