Διδακτικές Ιστορίες. Αναμνήσεις της Μητέρας Σεραφείμα (Μπελούσοβα).
Ο L.P. θυμάται:
Κάποτε, όταν ήμουν ακόμα μικρό κορίτσι, επέστρεφα σπίτι πολύ αργά από το σπίτι της μητέρας μου και τα παιδιά με περικύκλωσαν. Σφύριζαν και σπρώχνονταν το ένα το άλλο, λέγοντας: «Κοίτα τι έχεις γίνει. Δεν ήσουν έτσι στο σχολείο». Τρομοκρατήθηκα και φώναξα με τρόμο: «Μαμά, βοήθησέ με! Μαμά, βοήθησέ με!» Όταν τελικά με άφησαν μόνη, αναστέναξα με ανακούφιση και έτρεξα σπίτι. Το πρωί, η μητέρα μου με χαιρέτησε με τα λόγια: «Τι σου συνέβη χθες; Με εξάντλησες πραγματικά!» Και της τα είπα όλα.
Μια άλλη φορά, επέστρεφα από το σπίτι της μητέρας μου το βράδυ και συνάντησα έναν άντρα στο πάρκο ντυμένο στα μαύρα. Μπέρδεψα τα ρούχα του με μοναχού. Σταμάτησα έκπληκτη: «Ω, ένας μοναχός!» Κούνησε το χέρι του και με χτύπησε θυμωμένα στο πρόσωπο, μετά έφυγε. Την επόμενη μέρα, η μητέρα μου είπε: «Αν δεν είχα προσευχηθεί για σένα, τα πράγματα δεν θα είχαν εξελιχθεί έτσι».
Από τη Ναταλία Μινένκοβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου