Κοιτάζω τους ανθρώπους και τους βλέπω χαμένους στις σκέψεις τους. Ίσως η ζωή να είναι δύσκολη, ίσως τα βάσανα να είναι μεγάλα, ίσως το κακό να είναι πολλά. Ο καθένας γνωρίζει την ψυχή του. Ο καθένας έχει τις δικές του σκέψεις. Κάποιοι σκέφτονται με αγάπη, άλλοι με μίσος. Πόσες φορές σας έχει συμβεί για κάποιους να μην αξίζετε τίποτα, και για άλλους να είστε άπειροι;
Ένας αγαπητός πατέρας μου έλεγε: «Για κάποιους μπορεί να είστε αγκάθι και πόνος, για άλλους αγάπη και ευχαρίστηση. Για κάποιους μπορεί να είστε αδιάφοροι, για άλλους αξέχαστοι! Υπάρχουν άνθρωποι που θα σας αποτελειώσουν με κακία, μίσος και εγωισμό. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που θα σας σήκωναν από κάτω, θα μάζευαν κάθε μικρό σας κομμάτι με σεβασμό και σεμνότητα, θα σας ολοκλήρωναν και θα σας έβαζαν στην πιο αγαπημένη τους θέση, στην καρδιά τους».
Μην δίνετε, λοιπόν, προσοχή στο κακό ορισμένων, αλλά απολαύστε τον σεβασμό, την αγάπη, τη στοργή και τη συμπάθεια των άλλων.
Αν παίρνετε την κακία των κακών στην καρδιά σας, τότε πού βάζετε την καλοσύνη των καλών;
Αγαπημένοι μου... Στη ζωή, ο κακός καιρός είναι επίσης απαραίτητος. Μόνο τότε βλέπεις ποιος είναι πρόθυμος να μοιραστεί την ομπρέλα μαζί σου!
Ιερέας Γαβριήλ Ιτσίμ-Ράντου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου