Η ΑΓΙΑ ΠΕΡΣΙΔΑ
«Άσπάσασθε Περσίδα τήν άγαττητην, ήτις πολλά έκοπίασεν έν Κυρίω» (Ρωμ. ιστ, 12)
Συνεργάτρια του άπ. Παύλου καί ή Περσίδα. Συνεργάτρια καλή, πιστή καί άφοσιωμένη. Συνεργάτρια, δοσμένη ολοκληρωτικά στό μεγάλο έργάτη τοϋ Εύαγγελίου, καί ιδιαίτερα στήν Εκκλησία της Ρώμης, όπου της άνέθεσε, προφανώς εκείνος, νά προσφέρει τις υπηρεσίες της.
Διακεκριμένη συνεργάτρια. Κι αύτό προκύπτει άπό τό χαιρετισμό, τόν «άσπασμό» πού της στέλνει, μέ τόν όποιο τή χαρακτηρίζει «άγαπητήν». Αν λάβουμε ύπόψη μας πόσο ακριβολογούσε στή γραφή του ό άπ. Παύλος, τότε πρέπει νά παραδεχθούμε ότι ή Περσίδα, μέ τήν έν γένει διακονία της στήν Εκκλησία της αιώνιας πόλεως, ανέπαυε πνευματικά τό μεγάλο Απόστολο τού Χριστού. Γιατί εκείνο τό όποιο αποζητούσε ό οικουμενικός Διδά¬σκαλος του Εύαγγελίου του Χριστού σέ κάθε Εκκλησία, ήταν οί πιστές καί άφοσιωμένες συνεργάτιδες ψυχές. Αύτές οί καλές καί σεμνές ψυχές πρόσφεραν αξιόλογο έργο.
Συντελούσαν πολύ στόν πνευματικό καταρτισμό τών μελών της Εκκλησίας καί στήν προσθήκη σ' αύτή νέ¬ων, πολλών, ψυχών. Στά πρώτα χριστιανικά χρόνια, ή διακονία της ιεραποστολής ήταν ένα άπό τά βασικά καθήκοντα κάθε πιστής ψυχής. Έτσι, τό καθήκον αύτό, άναμφίβολα, ή Περσίδα τό έπιτελοϋσε άκέραια άνάμεσα στό γυναικείο κόσμο. Πώς, λοιπόν, νά μήν είναι μιά τέ¬τοια ύπέροχη ψυχή, διακόνισσα του Ευαγγελίου, άγαπητή; Πώς νά μή της αποστείλει ένα τόσο εγκάρδιο χαιρε¬τισμό άπό τήν Κόρινθο, όπου έγραψε τήν «πρός Ρωμαί¬ους» επιστολή του; Ετσι, οί προεστώτες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας τή χαιρέτισαν, άπό μέρους του άπ. Παύλου. Καί τή χαιρέτισαν σάν «άγαπητήν».
Καί όχι μόνο. Δέν παραλείπει στόν ίδιο χαιρετισμό, στόν πατρικό αύτό χαιρετισμό, ό άπ. Παύλος νά άναφέρει καί τούς κόπους πού κατέβαλε ή άγαπητή του Περσί¬δα στήν πνευματική διακονία, άνάμεσα στά μέλη της Εκκλησίας, άλλά καί σέ κάθε διακονία πού έπρεπε νά προσφέρει. Πόσα δέν λέει ό λόγος τοϋ Αποστόλου- «ήτις πολλά έκοπίασεν έν Κυρίω»! Πόσους κόπους! Πόσα τρεξίματα! Πόσα ξενύχτια! Πόσες άγωνίες, πού γίνονταν πύρινες προσευχές γιά τις ψυχές πού είχαν άλλοτε τή μιά κι άλλοτε τήν άλλη άνάγκη! Ω, αιώνιες χριστιανές γυναίκες! Ποιός ποτέ θά άναφέρει σέ όλη τήν πληρότητα τή διαρκή διακονία σας στήν Εκκλησία τού Χριστού; Καί ποιά, πάλι, πένα θά μπορέσει ποτέ νά έκφράσει στό χαρτί τόν πόνο σας καί τήν άγάπη σας πρός τίς κατηχούμενες καί πάσχουσες ψυχές; Κανείς καί μέ καμιά πένα. Μόνο εκείνη ή μεγάλη ήμέρα τής Κρίσεως θά άποκαλύψει όλο τό πνευματικό καί ήθικό μεγαλείο σας.
Νέες,
Μή ξεχάσετε ποτέ τήν Αγία Περσίδα στήν πορεία της ζωής σας. Πλουτισθείτε μέ τόν πνευματικό της θησαυρό καί γίνετε καί σεις «άγαπητές» διακόνισσες του Χριστού μας. Σάν τήν Περσίδα.
Άπολυτίκιον της Αγίας Ήχος πλ. ά. Τόν ΣυνάναρχονΛόγον.
Εύσεβεία κομώσα καί θείαις πράξεσι, άγαπητή παρά Παύλου του θείου κέκλησαι, ώς κοπιώσα έν Χρι¬στώ Περσίς πανεύφημε, καί Αποστόλων κοινωνός, γενομένη αληθώς, αξίως εστεφανώθης, παρά Χριστού τού Σωτήρος, αθανασίας διαδήματι.
Κοντάκιον Ήχος β'. Τά άνω ζητών.
Οίκείαις χερσί, διακονούσα πάνσεμνε, Αγίοις Χριστού, άγαπητή γεγένησαι, Παύλω τώ θεοκήρυκι, ώς αύτός μαρτυρεί Περσίς ένδοξε διό πάντες τιμώμέν σε, ώς θείον δοχείον θείας χάριτος.
Μεγαλυνάριον
Ωφθης εναρέτου ζωής είκών, καί τή Εκκλησία παρά πάντων άγαπητή, Περσίς μακαρία, θεράπαινα Κυρίου, έν πίστει κοπιάσασα, ώς θεόληπτος.
Συνεργάτρια του άπ. Παύλου καί ή Περσίδα. Συνεργάτρια καλή, πιστή καί άφοσιωμένη. Συνεργάτρια, δοσμένη ολοκληρωτικά στό μεγάλο έργάτη τοϋ Εύαγγελίου, καί ιδιαίτερα στήν Εκκλησία της Ρώμης, όπου της άνέθεσε, προφανώς εκείνος, νά προσφέρει τις υπηρεσίες της.
Διακεκριμένη συνεργάτρια. Κι αύτό προκύπτει άπό τό χαιρετισμό, τόν «άσπασμό» πού της στέλνει, μέ τόν όποιο τή χαρακτηρίζει «άγαπητήν». Αν λάβουμε ύπόψη μας πόσο ακριβολογούσε στή γραφή του ό άπ. Παύλος, τότε πρέπει νά παραδεχθούμε ότι ή Περσίδα, μέ τήν έν γένει διακονία της στήν Εκκλησία της αιώνιας πόλεως, ανέπαυε πνευματικά τό μεγάλο Απόστολο τού Χριστού. Γιατί εκείνο τό όποιο αποζητούσε ό οικουμενικός Διδά¬σκαλος του Εύαγγελίου του Χριστού σέ κάθε Εκκλησία, ήταν οί πιστές καί άφοσιωμένες συνεργάτιδες ψυχές. Αύτές οί καλές καί σεμνές ψυχές πρόσφεραν αξιόλογο έργο.
Συντελούσαν πολύ στόν πνευματικό καταρτισμό τών μελών της Εκκλησίας καί στήν προσθήκη σ' αύτή νέ¬ων, πολλών, ψυχών. Στά πρώτα χριστιανικά χρόνια, ή διακονία της ιεραποστολής ήταν ένα άπό τά βασικά καθήκοντα κάθε πιστής ψυχής. Έτσι, τό καθήκον αύτό, άναμφίβολα, ή Περσίδα τό έπιτελοϋσε άκέραια άνάμεσα στό γυναικείο κόσμο. Πώς, λοιπόν, νά μήν είναι μιά τέ¬τοια ύπέροχη ψυχή, διακόνισσα του Ευαγγελίου, άγαπητή; Πώς νά μή της αποστείλει ένα τόσο εγκάρδιο χαιρε¬τισμό άπό τήν Κόρινθο, όπου έγραψε τήν «πρός Ρωμαί¬ους» επιστολή του; Ετσι, οί προεστώτες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας τή χαιρέτισαν, άπό μέρους του άπ. Παύλου. Καί τή χαιρέτισαν σάν «άγαπητήν».
Καί όχι μόνο. Δέν παραλείπει στόν ίδιο χαιρετισμό, στόν πατρικό αύτό χαιρετισμό, ό άπ. Παύλος νά άναφέρει καί τούς κόπους πού κατέβαλε ή άγαπητή του Περσί¬δα στήν πνευματική διακονία, άνάμεσα στά μέλη της Εκκλησίας, άλλά καί σέ κάθε διακονία πού έπρεπε νά προσφέρει. Πόσα δέν λέει ό λόγος τοϋ Αποστόλου- «ήτις πολλά έκοπίασεν έν Κυρίω»! Πόσους κόπους! Πόσα τρεξίματα! Πόσα ξενύχτια! Πόσες άγωνίες, πού γίνονταν πύρινες προσευχές γιά τις ψυχές πού είχαν άλλοτε τή μιά κι άλλοτε τήν άλλη άνάγκη! Ω, αιώνιες χριστιανές γυναίκες! Ποιός ποτέ θά άναφέρει σέ όλη τήν πληρότητα τή διαρκή διακονία σας στήν Εκκλησία τού Χριστού; Καί ποιά, πάλι, πένα θά μπορέσει ποτέ νά έκφράσει στό χαρτί τόν πόνο σας καί τήν άγάπη σας πρός τίς κατηχούμενες καί πάσχουσες ψυχές; Κανείς καί μέ καμιά πένα. Μόνο εκείνη ή μεγάλη ήμέρα τής Κρίσεως θά άποκαλύψει όλο τό πνευματικό καί ήθικό μεγαλείο σας.
Νέες,
Μή ξεχάσετε ποτέ τήν Αγία Περσίδα στήν πορεία της ζωής σας. Πλουτισθείτε μέ τόν πνευματικό της θησαυρό καί γίνετε καί σεις «άγαπητές» διακόνισσες του Χριστού μας. Σάν τήν Περσίδα.
Άπολυτίκιον της Αγίας Ήχος πλ. ά. Τόν ΣυνάναρχονΛόγον.
Εύσεβεία κομώσα καί θείαις πράξεσι, άγαπητή παρά Παύλου του θείου κέκλησαι, ώς κοπιώσα έν Χρι¬στώ Περσίς πανεύφημε, καί Αποστόλων κοινωνός, γενομένη αληθώς, αξίως εστεφανώθης, παρά Χριστού τού Σωτήρος, αθανασίας διαδήματι.
Κοντάκιον Ήχος β'. Τά άνω ζητών.
Οίκείαις χερσί, διακονούσα πάνσεμνε, Αγίοις Χριστού, άγαπητή γεγένησαι, Παύλω τώ θεοκήρυκι, ώς αύτός μαρτυρεί Περσίς ένδοξε διό πάντες τιμώμέν σε, ώς θείον δοχείον θείας χάριτος.
Μεγαλυνάριον
Ωφθης εναρέτου ζωής είκών, καί τή Εκκλησία παρά πάντων άγαπητή, Περσίς μακαρία, θεράπαινα Κυρίου, έν πίστει κοπιάσασα, ώς θεόληπτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου