Το 1905, κατά τη διάρκεια του ιαπωνικού πολέμου, εργάστηκε στο ιατρείο. Εργαζόταν επίσης μια νεαρή νοσοκόμα, συγγενή ενός Ιατρού , επίσης όμορφη. Έπεσε στην αγάπη με τον θείο μου τόσο πολύ που του είπε:
"Ιβάν Αλεξέεβιτς, αν δεν παντρευτουμε , θα αυτοκτονήσω". Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.
«Δεν πρόκειται να παντρευτώ», απάντησε.
- Λοιπόν, όταν μου λες αυτό , δεν θα είμαι ζωντανή . Ακούγοντας για τη δυνατότητα ενός τέτοιου τραγικού αποτελέσματος, ο θείος μου έγραψε μια επιστολή στη μητέρα του, τη γιαγιά μου. Εδώ είναι το περιεχόμενό της: "Μαμά, μια νοσοκόμα που δουλεύει μαζί μου στο νοσοκομείο της άρεσω τόσο πολύ που μου είπε: αν δεν την παντρευτώ, θα αυτοκτονήσει, δεν θέλω να παντρευτώ καθόλου. σκληρή κατάσταση ". Η μητέρα απάντησε στον γιο της ως εξής: "Λυπάμαι Ιβάν , να την παντρευτείτε ." Ο γάμος πραγματοποιήθηκε. Αλλά μια επιδημία συνέβη στο μέτωπο. Ο Ivan Alekseevich ήταν στο ιατρείο όπου βρισκόταν ένας ασθενής με τυφο . Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μολύνθηκε και πέθανε. Όταν το μήνυμα αυτό ήρθε στη νεαρή σύζυγο που τον αγαπούσε με πάθος, αν και πιστή , αλλά όχι βαθιάς προσευχής και μη γνωρίζοντας την Πρόνοια του Θεού, έπεσε στην απελπισία και την κατάθλιψη .
Καθίζει κάπως στο δωμάτιο και ξαφνικά βλέπει: ο αγαπημένος της Ιβαν μπαίνει. Έχοντας ξεχάσει ότι ήταν νεκρός, σηκώθηκε.
Φαίνεται, πήγε στο τραπέζι, πήρε ένα μολύβι, αλλά το κρατούσε όχι όπως γράφουμε αλλά ανάποδα . Μια στιγμή - και εξαφανίστηκε.
Η γυναίκα του άρπαξε ένα κομμάτι χαρτί με το γράψιμο ... "Αγαπητό χειρόγραφο , ήταν μαζί μου, τον είδα." Θεέ μου ευχαριστώ.
Και το σημείωμα έγραφε : «Ο θάνατος είναι μια νέα ζωή , διοτι δεν υπάρχει θάνατος».
Μέχρι τώρα, αυτή η μικρή σημείωση που έγραψε ο σύζυγός της, ο οποίος εμφανίστηκε μετά το θάνατό του, την σώζει ως ιερό. Η πίστη της έγινε εντονότερη και βαθύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου