ΣΗΜΕΡΑ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑ

 

ΣΗΜΕΡΑ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑ

 

 

 

ΟΙ ΑΓΙΟΙ τελικά έχουν μεγάλο χιούμορ!

 

 

 

Ακόμη και μπροστά στο θεριό τον θάνατο στέκονται με χαμόγελο,ψυχραιμία και αυτοσαρκασμό.

 

Όπως μου ανέφερε ο π.Νικηφόρος ,νεοχειροθετούμενος  Μοναχός και καθηγητής της Αθωνιάδος Σχολής στο Άγιον Όρος ,ο μακαριστός Γέροντάς του Κυπριανός  έφυγε προς τα επουράνια στις 8 του Γενάρη αυτού του έτους.

 

Από το πρωϊ τους είχε ειδοποιήσει με έναν φυσικό τρόπο  λέγοντάς τους πώς «σήμερα θα φύγω.»

 

-Που θα πάς Γέροντα; Έξω έχει ομίχλη ,κάνει κρύο ,που θέλεις να πας;

 

-Σήμερα θα φύγω! Και άρχισε αμέσως ψύχραιμος και χαρούμενος τις προετοιμασίες λές και επρόκειτο να ταξιδέψει σε εκδρομή αναψυχής.

 

Έκανε μπάνιο ,άλλαξε εσώρουχα, έβαλε καινούργιο ράσο.

 

-Δόξα Τω Θεώ ,δεν θα σας κουράσω ,τα ετοίμασα όλα.

 

Μα εμείς ακόμη να καταλάβουμε τι εννοούσε ,άλλωστε και η κατάσταση της υγείας του ήταν αρίστη έστω και ηλικιωμένος.

 

Κατά το βραδάκι άρχισε να αισθάνεται μία εξάντληση.Πήραμε το οξυγονόμετρο και βλέπαμε με αγωνία λύπης όλο και να κατεβαίνει το οξυγόνο του 70..60..30..10…μηδέν

 

-Να καλέσουμε το ασθενοφόρο!

 

-Τι να καλέσουμε ευλογημένε;αφού εκοιμήθη ο Γέροντας.Και με την παλάμη μου  κατέβασα ήσυχα τα βλέφαρα του.

 

Μα ξάφνου τα ανοίγει  και μας κοιτά με ίσιο και ατάραχο βλέμμα ,πεθαμένος ουσιαστικά.

 

-Ποιο Νοσοκομείο;Εκεί θα με πεθάνουνε!Και ξανακλείνει πάλι τα μάτια του για τον αιώνιο ύπνο.

 

-Πάει ο Γέροντας ,μας άφησε χρόνους .Καλό Παράδεισο να ‘χει.

 

Πιάσαμε και τον σφιγμό του να βεβαιωθούμε μην μας ξανατρομάξει πάλι.Ναι!είχε φτερουγήσει η ψυχή του.

 

Μα να! Και πάλι κινεί τα χέρια του .Παίρνει την τελευταία του αναπνοή και σηκώνεται όρθιος.

 

-Πάτερ Νικηφόρε να η κάρτα μου.Και την βγάζει από την τσέπη του ζωστικού του.Σήμερα πληρώθηκα.Να πληρώσετε τα έξοδα τις κηδείας.Μην ταλαιπωρείστε.

 

Και πάλι έκατσε και αναπαύτηκε στην καρέκλα του για να ταξιδέψει πράγματι και αληθινά προς το τερπνό του ταξίδι για το οποίο μία ολόκληρη ζωή προετοιμάζονταν.

 

Πήγε να συναντήσει και αγκαλιάσει παντοτεινά τον χαροποιό και γλυκύτατο Ιησού Χριστό γι’αυτό και την επόμενη ημέρα έστω και κεκοιμημένος είχε ένα χαμόγελο ζωντανού ανθρώπου.

 

Και πράγματι εκείνη την ημέρα πληρώθηκε τον πραγματικό του μισθό στον ουρανό μετά από τους ισόβιους κόπους και την αφιέρωσή του στα χνάρια του Ιησού Χριστού.

 

π.Διονύσιος Ταμπάκης