ΝΑΙ.. ΑΥΤΗ Η ΘΕΙΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ..!!! :

ΝΑΙ.. ΑΥΤΗ Η ΘΕΙΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ..!!! :

Ήταν το 2008. Ο Αντώνης μου ήταν επτά ετών. Ξαφνικά, επανειλημμένες ιατρικές εξετάσεις παρουσίαζαν κατεστραμμένα τα νεφρά του παιδιού. Η αγωνία μας ήταν αφάνταστη. Μοναδικό καταφύγιο η θεία Γαλάτεια. Με παρηγορούσε και μου έλεγε: «Μη στενοχωρείσαι παιδί μου. Όλα θα γίνουν καλά. Θα τα διορθώσει ο άγιος Αντώνιος». Εγώ είχα απελπισθεί. Ένα πρωινό, ήμουν με το παιδί έξω από ένα μικροβιολογικό, της αλησμόνητης Μαρίας Βασιλάκη το ιατρείο στις Μοίρες.

Περιμέναμε να ανοίξει. Ήταν πολύ πρωί.

 Έπρεπε να πάμε τα αποτελέσματα, σε ειδικό καθηγητή, που θα ερχόταν από την Αθήνα σε νοσοκομείο του Ηρακλείου. Ξαφνικά στον άδειο δρόμο, βλέπουμε να ανεβαίνει ένας σεβάσμιος Γέροντας.

 Φαινόταν υπερήλικας, εκατοχρονίτης. Προχωρούσε σκυφτός, με αργά βήματα και κρατούσε μπαστουνάκι.

Είχε ψαρή γενειάδα.

Ο Αντώνης μου δεν έφευγε ποτέ από κοντά μου. Δυσκολευόταν να πάει και στις γιαγιάδες του ακόμη. Όταν, όμως, είδε εκείνο τον Γέροντα, έτρεξε γρήγορα και σταμάτησε κοντά του. Ο παππούς σταμάτησε και χαμογέλασε στο παιδί.

Άπλωσε το γεροντικό του χέρι και το χάιδεψε στο κεφαλάκι. Έπειτα το παιδί, έτρεξε και πάλι κοντά μου.

Αναρωτήθηκα:

 «Τι γλυκός παππούς! Ποιός να είναι άραγε; Δεν τον έχω ξαναδεί».

 Έτρεξα να δω που κατευθύνεται.

 Άφαντος εκείνος!

Τι περίεργο φαινόμενο, συλλογίστηκα.

 Έψαξα σε όλα τα γύρω σημεία.

 Δεν τον είδα πουθενά. Ωστόσο, ήρθε η γιατρός. Κάναμε την εξέταση.

Η γιατρός είπε:

-«Δεν είναι δυνατόν! Εδώ έχουμε πρωτοφανές θαύμα! Όλα φυσιολογικά».

Κάναμε και αλλού εξέταση. Τα ίδια αποτελέσματα!

 Πιστοποίησε την ίαση και ο ειδικός γιατρός στο Ηράκλειο.

Έτρεξα ενθουσιασμένη στην θεία Γαλάτεια. Εκείνη μου είπε χαρούμενη:

- «έξτρα πρίμααα»!

Της διηγήθηκα όσα συνέβησαν και μου εξήγησε:

-«Παρακαλούσα όλη την νύχτα τον Μεγάλο Αντώνιο. Εκείνον είδατε!

( μου έδειξε την εικόνα του).

Αυτός θεράπευσε το παιδί!

 Σε όλη σου την ζωή θα τον ευγνωμονείς και θα πηγαίνεις να βοηθάς στο μοναστήρι του. Στην Μονή Απεζανών, στην τράπεζα και στο νοικοκύρεμα, όταν σου το ζητήσει ο π. Αντώνιος».

Μας παρήγγειλε να κάνουμε αρτοκλασία κάθε χρόνο στην εορτή του, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας.

 Αυτό ήταν ένα από τα μεγάλα θαύματα που έζησα από την πύρινη προσευχή της θείας Γαλάτειας.

Ευχαριστώ τον άγιο Αντώνιο με δάκρυα και ευγνωμοσύνη.

Και φυσικά εκείνη που τον έστειλε να θαυματουργήσει.

Τον είχε στείλει και στον Αντώνη Μωραϊτάκη και του θεράπευσε μεγάλη κοίλη.

Ναι, αυτή, η θεία Γαλάτεια.

Η γυναίκα που άλλαξε την ζωή μου…

(Ασπασία Χατζάκη Δριμισκιανάκη)

ΤΗΝ ΕΥΧΉ ΤΗΣ ΝΑ ΈΧΟΥΜΕ.!