"Γιατί οι άνθρωποι μισούν ο ένας τον άλλον; Είναι τόσο άγνωστο και τόσα πολλά βάσανα που σχετίζονται με τη μοίρα μας που ο καθημερινός νόμος πρέπει να είναι μόνο αγάπη και παρηγοριά. Γιατί οι άνθρωποι βασανίζουν ο ένας τον άλλον; Δεν ζουν όλοι κάτω από τον ήλιο; Οι αμαρτίες που βαραίνουν πάνω μας είναι τόσο βαριές που θα πρέπει να δουλέψουμε μέχρι το τελευταίο ίχνος δύναμης για να αφαιρέσουμε την ασχήμια που μας χωρίζει ο ένας από τον άλλο.
Υπάρχει πολλή ομορφιά στον κόσμο αλλά οι τυφλοί δεν τη βλέπουν. Η κλίση προς το κακό είναι τόσο ισχυρή που για να ξεπεραστεί χρειαζόταν η μεγάλη αγάπη και η θυσία του ενσαρκωμένου Θεού. Είναι ειλικρινείς άνθρωποι και είναι πονηροί άνθρωποι. Είναι θλιβερό να βλέπεις πώς τόσο μεταξύ των ανθρώπων όσο και μεταξύ των λαών ο δρόμος της εξαπάτησης δίνει τη θέση του σε αυτούς που τήν χρησιμοποιούν.
Η ζωή πολύ συχνά μας δίνει αυτό το θέαμα: ο καλός άνθρωπος, ο καθαρός άνθρωπος είναι το παιχνίδι του πονηρού. Ο τελευταίος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς θήραμα. Η δημόσια ηθική φέρνει επαίνους και επιβραβεύει την πράξη του, μια πράξη που δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτή ενός λύκου που κυνηγά ένα ελάφι στις λευκές εκτάσεις του χιονιού. Γιατί οι άνθρωποι παραμονεύουν και κυνηγούν ο ένας τον άλλον; Γιατί πιστεύουν ότι λαμβάνουν χώρα στον κόσμο μόνο όταν εξαφανίζεται ένας άλλος; Κανείς δεν μπορεί να πάρει τη θέση σου, τη θέση των δικών σου δώρων. Το έχεις με τη ζωή σου».
- Ernest Bernea, Urge Simplicity, Confessions for a New Man (απόσπασμα)
Πηγή: Σπασμένα πεπρωμένα στις κομμουνιστικές φυλακές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου