Σχετικά με τον ναό
– Πολλοί Άγιοι Πατέρες και ασκητές των τελευταίων χρόνων μιλούν για την ανάγκη διατήρησης της ευλάβειας σε σχέση με τον ναό, τις εκκλησιαστικές λειτουργίες και ειδικότερα το θυσιαστήριο. Πώς ακριβώς πιστεύετε ότι πρέπει να εκφράζεται αυτή η ευλάβεια στην εποχή μας;
– Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσάνινοφ λέει ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με εξωτερική ευλάβεια, με εξωτερική πειθαρχία στην εκκλησία. Αν μπορώ να το πω, από την κοσμητεία.
Ο Άγιος Ιγνάτιος έχει κεφάλαια για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ένας μοναχός στην εκκλησία. Εδώ αρχίζει η ευλάβεια, ακόμη και με τις εξωτερικές τελετουργίες: εκεί που πρέπει να κάνεις μία μετάνοια όπου πρέπει να υποκύψεις στο έδαφος, όπου πρέπει να σταθείς στην προσευχή.
Οι ανθρωπογενείς ναοί είναι απαραίτητοι. Αυτός είναι ο τόπος συνάντησης της ψυχής με τον Θεό. Αλλά στην αιωνιότητα δεν θα υπάρχουν ναοί φτιαγμένοι με τα χέρια. Εκεί ο Θεός θα είναι για όλους ένας ενιαίος ναός, και Φως και Ζωή. Επομένως, πρέπει να θυμόμαστε: όταν ο Κύριος κοίταξε τον ναό της Ιερουσαλήμ, είπε ότι αυτός ο ναός θα καταστραφεί (βλέπε Ματθ. 24:1 ). Και όλοι οι επίγειοι ναοί αργά ή γρήγορα θα καταστραφούν. Και ο ναός της ψυχής είναι αιώνιος. Πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε για τον τεχνητό ναό, αλλά ο τεχνητός ναός είναι για εμάς, ώστε εμείς οι ίδιοι να γίνουμε ναοί του Ζωντανού Θεού.
– Τι μπορούν και πρέπει να κάνουν ο πρύτανης και οι κληρικοί μιας σύγχρονης εκκλησίας για να διατηρήσουν μια ευλαβική στάση απέναντι στις θείες λειτουργίες μεταξύ των ενοριών; Οι σύγχρονοι ενορίτες μας είναι αρκετά απείθαρχοι, ειδικά η παλαιότερη γενιά. Αν αρχίσετε να τους κάνετε σχόλια, συχνά αρχίζουν ένα σκάνδαλο. Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα, αξίζει να τους πούμε κάτι;
– Εάν υπάρχει θόρυβος στην τάξη όπου ο δάσκαλος παραδίδει ένα μάθημα, οι μαθητές δεν θα μπορούν να καταλάβουν τι λέει ο δάσκαλος. Εάν υπάρχει λόγος και θόρυβος στο ναό, οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να προσευχηθούν. Όποιος μιλάει στο ναό ενοχλεί τους άλλους. Ως εκ τούτου, πρέπει να ληφθούν αυστηρά μέτρα εδώ, συμπεριλαμβανομένης της προσφοράς για έξοδο από το ναό.
–Κάποιοι δυσαρεστημένοι ενορίτες πικραίνονται και αρχίζουν να γράφουν καταγγελίες.
– Μου φαίνεται ότι το να υπομένεις τη συκοφαντία για την αλήθεια είναι να λάβεις ένα στέμμα από τον Θεό.
– Ο Άγιος Αθανάσιος (Ζαχάρωφ) , ο Σχήμα-Αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Μασλόφ) , ο Αρχιμανδρίτης Κυπριανός (Κερν) και κάποιοι άλλοι λειτουργικοί θεολόγοι θεωρούν απαράδεκτο να συμμετέχει ένας ιερέας σε δύο ακολουθίες ταυτόχρονα, για παράδειγμα, στην ιεροτελεστία της προσκομιδής και στην ιεροτελεστία του τις ώρες, και επίσης να συνεχίσει το μνημόσυνο κατά σημειώσεις μετά το τέλος της προσκομιδής, δηλ. κατά τον εορτασμό της Λειτουργίας. Συμφωνείτε με αυτούς τους κανόνες; Είναι δυνατόν στην εποχή μας να αγωνιζόμαστε για την εκπλήρωσή τους, αν όχι στην ενοριακή πράξη, τότε τουλάχιστον στη μοναστική;
– Μου φαίνεται ότι μια τέτοια μικρή απόκλιση από τον χάρτη μπορεί να εφαρμοστεί με τη μορφή της αρχής της οικονομίας, δεν θα δελεάσει κανέναν. Διαφορετικά, θα πρέπει να ξεκινήσετε την προσκομιδή μια ώρα πριν το ρολόι, μετά οι ενορίτες να έρθουν μια ώρα πριν τη Λειτουργία. Αυτό είναι αδύνατο.
Πρέπει να ενεργούμε σύμφωνα με τις συνθήκες της εποχής μας. Αυτό είναι καλύτερο από το να στερούμε αυτούς τους ανθρώπους την προσευχή.
– Υπάρχει μια άλλη πρακτική. Ο άγιος δίκαιος Alexy Mechev έβγαλε σωματίδια αγίου άρτου σε όλη τη λειτουργία. Ακόμα κι αν μετά το «Πάτερ ημών» έφεραν ένα σημείωμα, έβγαζε ένα κομμάτι και το μνημόνευε.
«Ο Vladyka Zinovy έκανε επίσης αυτό και είπε ότι δεν μπορούσε να βρει οδηγίες πουθενά για πόσο καιρό μπορεί να αφαιρεθεί το prosphora.
– Ο Άγιος Αθανάσιος (Ζαχάρωφ), στο βιβλίο του για τη μνήμη των νεκρών σύμφωνα με το καταστατικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γράφει ότι η εκκλησιαστική προσευχή για τους μη Ορθοδόξους Χριστιανούς επιτρέπεται - όχι κατά τη διάρκεια της προσκομιδίας, αλλά κατά τη διάρκεια λιτανειών, προσευχών ή τελετών μνημείου. Συμφωνείτε με αυτό; Τι να περιμένεις από μια τέτοια προσευχή αν καταλάβεις ότι, σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Εκκλησίας, οι μη Ορθόδοξοι δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη Βασιλεία των Ουρανών;
– Νομίζω ότι μπορείτε να προσευχηθείτε για ζωντανούς μη Ορθοδόξους σύμφωνα με την εντολή που μας έδωσε η Εκκλησία , δηλαδή «για όσους έχουν ξεφύγει από την Ορθοδοξία». Υπάρχει προσευχή που τελείται την Κυριακή της Ορθοδοξίας και την οποία, εάν το επιθυμεί, μπορεί να την κάνει και κληρικός και άλλες ώρες.
Κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας, μπορείτε να προσευχηθείτε με δικά σας λόγια για τους αβάπτιστους συγγενείς ώστε να έρθουν στην πίστη. Όσο για τις προσευχές για ανάπαυση, με το τέλος της επίγειας ζωής έρχεται το τέλος της μεταστροφής και ένα άτομο δεν μπορεί πλέον να αλλάξει ριζικά. Επομένως, μου φαίνεται ότι ένα μνημόσυνο για μη Ορθοδόξους είναι ένας αδικαιολόγητος συμβιβασμός. Θα τους θυμόμαστε μόνο για να καθησυχάσουμε τους ζωντανούς συγγενείς τους, θα τους δώσουμε ψεύτικες ελπίδες. Όμως η Εκκλησία δεν χρειάζεται για παρηγοριά, αλλά για σωτηρία.
– Συμφωνείτε με την άποψη ορισμένων σύγχρονων θεολόγων που υποστηρίζουν ότι ο σύγχρονος πολιτισμός έρχεται σε αντίθεση με την Ορθοδοξία; Ή μήπως ο πολιτισμός είναι μια μορφή κοσμικής χριστιανικής ιδεολογίας;
– Πιστεύω ότι ο πολιτισμός και ο χριστιανισμός δεν συμπίπτουν τόσο πολύ όσο, ας πούμε, ο Χριστιανισμός και η επιστήμη. Ο πολιτισμός είναι η περιοχή της ψυχής και ο Χριστιανισμός είναι η περιοχή του πνεύματος.
–Θα ήθελα να ακούσω μερικές ευχές από εσάς.
«Η επιθυμία μου είναι η εξής: προσευχήσου να εκπληρώσω πραγματικά αυτό που λέω κατόπιν αιτήματός σου και υπακούοντας σε σένα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου