Περί συγχώρεσης
09 Ιουνίου.
«Και συγχώρεσε μας τις αμαρτίες μας,
γιατί και εμείς συγχωρούμε όλους όσους μας χρωστάνε» ( Λουκάς 11:4 ).
Συχνά, ενώ συγχωρούμε προσβολές,
βαθιά μέσα στην ψυχή μας εξακολουθούμε να τρέφουμε κάποια αποξένωση απέναντι σε
αυτόν που μας προσέβαλε. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να περιμένουμε το
ίδιο από τον Κύριο: «Με το μέτρο που χρησιμοποιείς, θα μετρηθεί σε σένα» ( Ματθαίος
7:2 ), λέει ο Κύριος. Αν σκεφτούμε μέσα μας: «Θα ήθελα να συγχωρήσω, αλλά δεν
μπορώ», είμαστε ανάξιοι να πλησιάσουμε τον Κύριο με μια προσευχή για συγχώρεση.
Είναι καλύτερα να αφήσετε τα πάντα, την προσευχή σας, τη δουλειά σας, και πρώτα
να κάνετε ειρήνη εντελώς, ολοκληρωτικά με όλους και μετά να στραφείτε ξανά στον
Θεό. Πρόσεχε να μη σου πει ο Κύριος, σαν κακός δούλος: «Κακό δούλε! Σου
συγχώρεσα όλο αυτό το χρέος επειδή με παρακάλεσες, δεν έπρεπε να είχες έλεος
και τον σύντροφό σου;» ( Ματθαίος 18:32–33 ). Θα συγχωρηθούμε στον βαθμό που
συγχωρούμε. Μόνο η Δύναμη του Σταυρού του Κυρίου μπορεί να μας ελευθερώσει από
τη μνησικακία και να μας δώσει την ευκαιρία να συγχωρήσουμε όπως ο Κύριος μας
συγχωρεί.
«Ο Θεός εν Χριστώ συμφιλίωσε τον
κόσμο με τον εαυτό του, χωρίς να υπολογίζει τα παραπτώματα τους εναντίον των
ανθρώπων, και μας έδωσε τον λόγο της συμφιλίωσης» ( Β΄ Κορ. 5:19 ). «Αν
ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας, Αυτός, πιστός και δίκαιος, θα μας συγχωρήσει τις
αμαρτίες μας και θα μας καθαρίσει από κάθε αδικία» ( Α΄ Ιωάννου 1:9 ).
Στους πρώτους χρόνους του
Χριστιανισμού ζούσαν στην Αντιόχεια δύο φίλοι, ο ιερέας Σαπρίκιος και ο λαϊκός
Νικηφόρος. Κάποια στιγμή μάλωναν και σταμάτησαν να βλέπονται. Εν τω μεταξύ,
άρχισε ένας διωγμός κατά των Χριστιανών, έπιασαν τον Σαπρίκιο και του πρόσφεραν
να θυσιάσει στους θεούς ή να αντιμετωπίσει τη θανατική ποινή. Ο Σαπρίκιος
διάλεξε το δεύτερο και σύρθηκε στο θάνατο. Ο Νικηφόρος, που είχε ήδη ζητήσει τη
συμφιλίωση μαζί του νωρίτερα, έσπευσε να αποχαιρετήσει τον μάρτυρα και, συναντώντας
τον στο δρόμο, έπεσε στα πόδια του παρακαλώντας: «Μάρτυς του Χριστού, συγχώρεσέ
με». Η Σαπρίκι δεν απάντησε και γύρισε μακριά. Αυτό συνέβη αρκετές φορές. Ο
Νικηφόρ ακολούθησε τον καταδικασθέντα στον τόπο της εκτέλεσης και στη συνέχεια
του ζήτησε επειγόντως συγχώρεση, αλλά ο Σαπρίκι παρέμεινε ανένδοτος. Και
λοιπόν;
Την τελευταία στιγμή, φοβούμενος την
εκτέλεση, ο Σαπρίκι απαρνήθηκε τον Χριστό και συμφώνησε να θυσιάσει στα είδωλα.
Τα λόγια του Αποστόλου Ιωάννη εκπληρώθηκαν πάνω του: «Όποιος μισεί τον αδελφό
του είναι στο σκοτάδι... και δεν ξέρει πού πηγαίνει, γιατί το σκοτάδι τύφλωσε
τα μάτια του» ( Α΄ Ιωάννου 2:11 ).
Ο Νικηφόρος ομολόγησε άφοβα ότι ήταν
χριστιανός και δέχτηκε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου