ΑΠΌ ΤΌ ΒΙΒΛΊΟ ΘΗΣΑΥΡΊΣΜΑΤΑ. Ο ΔΙΆΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΟΣ.

Σοφό παραμύθι: «Μιά φορά ἕνας κλέφτης, στο δρόμο στόν ὁποῖο πήγαινε, ἀντάμωσε ἕνα διάβολο καί τόν ρώτησε ὁ διάβολος:

Ποῦ πᾶς;

—Πάω νά βρῶ δουλειά νά δουλέψω. Εἶμαι φτωχός.

—Ἔρχεσαι νά γίνουμε κουμπάροι;, τοῦ εἶπε ὁ διάβολος. Ἐγώ θά σέ κάνω πλούσιο. Πές μου· τί δουλειά ξέρεις καί κάνεις;

—Ἡ δουλειά μου εἶναι κλέφτης, τοῦ εἶπε.

—Ἄ, ἐσύ τήν καλύτερη δουλειά κάνεις! Εγώ εἶμαι ὁ διάβολος καί θά σέ βοηθήσω, νά μή μπορῆ νά σέ πιάση κανείς.

Ο κλέφτης 40 χρόνια ἔκανε κλεψιά καί στούς 40 ἐπάνω πιάστηκε. Τόν ἔβαλαν φυλακή καί τόν καταδίκασαν νά τόν κρεμάσουν.

Τόν πῆγαν νά τόν κρεμάσουν, τόν ἔβαλαν στην

κρεμάλα, τοῦ πέρασαν τή θηλειά στο λαιμό.

Πῆγε τότε ὁ διάβολος, ἔβαλε τήν πλάτη του κι αὐτός πάτησε ἐπάνω του. Καί τοῦ εἶπε:

—Κουμπάρε, μή φοβᾶσαι, ἐγώ εἶμαι ἐδῶ. Γιά κοίταξε δίπλα, κουμπάρε. Βλέπεις τίποτε;

Βλέπω μιά γαϊδούρα φορτωμένη παληά τσαρούχια.

—Δέν μποροῦσα νά τά κουβαλήσω ἐκεῖνα τά τσαρούχια. Ἔχασα 40 χρόνια νά σέ κυνηγῶ, γιά νά σέ φέρω σέ αὐτή τήν ὥρα, γιά νά σέ κρεμάσουν.

Καί μονομιᾶς τραβήχθηκε ἀποκάτω καί ὁ κλέφτης ἔμεινε κρεμασμένος»