Η δούλη του Θεού Σοφία καταθέτει:

 

Η δούλη του Θεού Σοφία καταθέτει:

 

– Ο σύζυγός μου κι εγώ τσακωθήκαμε αφού μου απαγόρευσε να συνεχίσω να πηγαίνω σε διάφορους γιατρούς και θεραπευτές για να μείνω έγκυος. Προς μεγάλη μου λύπη, είπα πληγωτικά λόγια στον σύζυγό μου – αναφέρθηκα στο γεγονός ότι αυτός με συμβούλεψε να αναζητήσω εναλλακτική και λαϊκή ιατρική. Έφυγε από το σπίτι και είπε: όταν σταματήσεις να πιστεύεις τους παλιούς σου θεραπευτές, τότε κάλεσε τον. Προσβλήθηκα τόσο πολύ που δεν επρόκειτο να τον καλέσω η ίδια.

 

Θα ήταν λάθος να πούμε ότι η οικογένειά μας ήταν εκκλησιαζόμενη ή βαθιά θρησκευόμενη. Πέρασαν περίπου πέντε μέρες και έπεσα πάνω σε πληροφορίες στο Διαδίκτυο ότι μια εικόνα από τη Γεωργία, μπροστά στην οποία γίνονται πολλά θαύματα, θα βρισκόταν στη Μόσχα και ότι θα έφερναν και μια κιβωτό. Σκέφτηκα: «Τι έχω να χάσω; Θα πάω και θα προσπαθήσω να θεραπευτώ, γιατί πολλοί έχουν ήδη βρει παρηγοριά και θεραπεία». Πήγα, μπήκα στην εκκλησία, πλησίασα την εικόνα και άρχισα να ρωτάω ποιοι ήταν αυτοί οι άγιοι.

 

 Δεν αναγνώρισα αμέσως τον Σεραφείμ του Σάρωφ και δεν ήξερα τίποτα για τον πατέρα Γαβριήλ. Περίμενα ότι η εικόνα θα έτρεχε μύρο ή θα έλαμπε, αφού ήταν θαυματουργή, αλλά μη βλέποντας τίποτα τέτοιο, απογοητεύτηκα λίγο, αλλά παρόλα αυτά την προσκύνησα και γύρισα σπίτι. Στο δρόμο, θυμήθηκα ότι δεν είχα ζητήσει τίποτα από την εικόνα, αλλά παρηγορήθηκα με το γεγονός ότι η εικόνα δεν έλαμπε ή δεν έτρεχε μύρο ούτως ή άλλως, οπότε δεν ήταν τόσο άσχημα.

 

Λίγες μέρες αργότερα, είδα ένα παράξενο όνειρο. Στεκόμουν σε μια εκκλησία με αρκετές γυναίκες, μια λειτουργία γινόταν, αρκετοί ιερείς θυμίαζαν, και ένας στεκόταν στον άμβωνα με ένα σταυρό και επαναλάμβανε τα λόγια: «Γυναίκες, υποταχθείτε στους συζύγους σας όπως στον Κύριο, γιατί ο σύζυγος είναι η κεφαλή της γυναίκας...». Όταν ξύπνησα, η ψυχή μου ήταν ανήσυχη. Νόμιζα ότι ήταν σημάδι από τον Κύριο ότι έπρεπε να συμφιλιωθώ με τον σύζυγό μου και να του ζητήσω συγγνώμη.

 

Ντύθηκα και επέστρεψα στην εκκλησία της Ιρίνας για να ζητήσω τουλάχιστον από τους αγίους να μου δώσουν τη δύναμη να συμφιλιωθώ με τον σύζυγό μου. Μπήκα στην εκκλησία, πλησίασα την εικόνα και είδα τον σύζυγό μου να στέκεται στην ουρά για την εικόνα. Δεν μπορούσα να πιστέψω πώς έγινε μια τέτοια σύμπτωση, ότι χωρίς προηγούμενη συμφωνία αποφασίσαμε να έρθουμε στην εκκλησία ταυτόχρονα. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι πριν από αυτό πηγαίναμε στην εκκλησία μόνο μία φορά το χρόνο. Ο σύζυγός μου έμεινε επίσης πολύ έκπληκτος που με είδε. Φίλησε την εικόνα και τον ακολούθησα. Και πριν προλάβω να πω ότι είχα αποφασίσει να ζητήσω συγγνώμη και να συμφιλιωθώ μαζί του, μου έδωσε το βιβλίο «Ο καλός παππούς Γαβριήλ» και είπε: «Αγόρασα αυτό το βιβλίο. Αποδείχθηκε ότι είναι ένας άγιος Γεωργιανός. Και είναι θαυματουργός». Έμεινα άναυδος. Στο εξώφυλλο αναγνώρισα το πρόσωπο του ιερέα που είχε πει στο όνειρό μου: «Γυναίκες, υπακούστε στους συζύγους σας...» Η εικόνα στην εικόνα ήταν διαφορετική και το πρόσωπο στη φωτογραφία ήταν αυτό που είχα δει στο όνειρό μου.

 

Βγήκαμε σιωπηλά από την εκκλησία, συμφιλιωθήκαμε, πήγαμε σπίτι, και ο σύζυγός μου μου είπε: «Φανταστείτε, ας μην πει κανείς ότι ο Κύριος δεν υπάρχει. Ξέρετε γιατί ήρθα στην εκκλησία; Είδα ένα παράξενο όνειρο... Ήταν σαν να στεκόμουν σε μια εκκλησία, και ο Σεραφείμ του Σαρώφ να υπηρετούσε εκεί ως ιερέας, θυμιατό. Και κάποιος ιερέας βγήκε στον άμβωνα και επανέλαβε αρκετές φορές: «Σύζυγοι, να αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία». Ξύπνησα και δεν μπορούσα να βρω μέρος για τον εαυτό μου. Άρχισα να ψάχνω στο Διαδίκτυο για την τοποθεσία της εκκλησίας του Σεραφείμ του Σαρώφ και έπεσα πάνω σε πληροφορίες ότι στην εκκλησία της Ιρίνας θα υπήρχε μια εικόνα με τον Σεραφείμ του Σαρώφ και τον Γαβριήλ του Σαμτάβρο. Από μια φωτογραφία, έμαθα ότι ο Γαβριήλ ήταν αυτός που υπηρετούσε. Έτσι πήγα εκεί για να τον προσκυνήσω και θα σας καλούσα να κάνετε ειρήνη».

 

Με διαπέρασε ένα ρίγος και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου από μόνα τους. Είπα επίσης στον σύζυγό μου για το όνειρό μου. Επισκεπτόμασταν την εικόνα σχεδόν κάθε μέρα και μετά πηγαίναμε στους γονείς του συζύγου μου στο Αικατερινούπολη για μια εβδομάδα. Είπαμε σε έναν ιερέα που γνωρίζαμε, έναν συγγενή, για τα όνειρά μας, ο οποίος μας είπε ότι ήταν ο Άγιος Γαβριήλ που μας συμφιλίωσε και μας διάβαζε στίχους από το Ευαγγέλιο που διαβάζονται κατά τη διάρκεια ενός γάμου.

 

Αφού μάθαμε ότι δεν ήμασταν παντρεμένοι μας συμβούλεψε να παντρευτούμε οπωσδήποτε. Μετά από λίγο καιρό, παντρευτήκαμε, αρχίσαμε να πηγαίνουμε στην εκκλησία και κυριολεκτικά πριν από λίγες εβδομάδες ανακαλύψαμε ότι ήμουν έγκυος.

 Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου όταν κοιτάζω την εικόνα των πρεσβυτέρων, την οποία αγοράσαμε και βάλαμε στην πιο περίοπτη θέση στο διαμέρισμά μας. Πήγαμε στο Ντιβέγιεβο, προσκυνήσαμε τα λείψανα του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ και σύντομα θα πάμε στη Γεωργία για να προσκυνήσουμε τα λείψανα του Αγίου Γαβριήλ, επειδή μας στήριξαν και μας στήριξαν με τόσο φιλικό τρόπο. Δεν είναι τυχαίο ότι η εικόνα ονομάζεται «Φιλία εν Χριστώ των Ρωσικών και Γεωργιανών Ορθόδοξων λαών».