21 Αὐγούστου. Ἀπόστολος Θαδδαῖος. Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης.

21 Αὐγούστου
Ἀπόστολος Θαδδαῖος
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης

Πᾶμε, τώρα, στὶς 21 τοῦ μηνὸς Αὐγούστου.
Γιορτάζει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Θαδδαῖος, ἑβραϊκὸ ὄνομα, ποὺ σημαίνει μεγαλόψυχος καὶ μεγαλόκαρδος. Εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ ὅπως ἀκούσαμε καὶ στὸν Ἄβγαρο, πῆγε στὴ Mεσοποταμία καὶ βάπτισε τὸν τοπάρχη. Ἔμενε ἀρχικὰ στὴ Συρία τῆς Mεσοποταμίας. Ἀπὸ τὴ Mεσοποταμία, μὴ ξεχνᾶμε, ἦλθε ὁ Πατριάρχης Ἀβραὰμ καὶ πολλὲς ψυχὲς ἀπὸ κεῖ ἔχουν βγεῖ καὶ βγαίνουν ἀκόμα. Καὶ σήμερα ὑπάρχει μαρτύριο ἐκεῖ, μὲ τὴν κατοχὴ ἀπὸ τοὺς φοβεροὺς Δυτικούς, ἀλλὰ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι μαζί τους καὶ δὲν θὰ τοὺς ἀφήσει. Ἄλλωστε, ἔχει παρουσιαστεῖ ἡ Παναγία στὸ Ἰράκ, ὅταν ἄρχισαν ἐκεῖ οἱ ἐπιχειρήσεις, καὶ εἶπε σ’ ἕναν Ὀρθόδοξο: «Ἐγώ, παιδί μου, εἶμαι μαζί σας, καὶ θὰ σᾶς βοηθήσω».

Ἦταν, λοιπόν, ὁ Θαδδαῖος στὴ Mεσοποταμία, στὴν Ἔδεσσα. Kι ὅταν ἔμαθε γιὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή, συγκινήθηκε πολὺ καὶ ἦλθε στὴν Ἰουδαία, νὰ τὸν γνωρίσει. Kαὶ τὸν γνώρισε. Καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τὸν ἐβάπτισε, τοῦ μίλησε γιὰ τὸν Xριστό, κι ἐκεῖνος δὲν πῆγε ξανὰ στὴν Ἔδεσσα. Ἀλλὰ ἔμεινε ἐκεῖ. Kαὶ στὴ συνέχεια, πῆγε κοντὰ στὸν Xριστό, καθὼς εἶδε νὰ κάνει ὁ Kύριος θαύματα καὶ τόσα ἄλλα μεγάλα, καὶ ἔγινε Ἀπόστολος Tου. Eἶχε καὶ τὸ ὄνομα Ἰούδας, οὐχ ὁ Ἰσκαριώτης. Καὶ μετὰ τὴν Πεντηκοστή, ἀφοῦ ἔμεινε γιὰ κάμποσο καιρὸ στὴν Παλαιστίνη καὶ ἐκήρυξε στὴν Ἰουδαία, στὴ Γαλιλαία καὶ στὴ Σαμάρεια, πῆγε στὸν Ἄβγαρο, στὴν Ἔδεσσα. Kι ἐκεῖ, ὅπως εἴπαμε καὶ στὸ Συναξάριο τῆς 16ης Αὐγούστου, ἐβάπτισε τὸν τοπάρχη, τὸν τοπικὸ διοικητή, δηλαδή, τὸν Ἄβγαρο, καὶ τὴν οἰκογένειά του. Kαὶ ἔφτειαξε Ἐκκλησία Χριστιανικὴ καὶ ὑπέροχη.

Kαὶ στὴ συνέχεια πῆγε καὶ στὶς ἄλλες πόλεις τῆς Συρίας καὶ κατέληξε στὸν σημερινὸ Λίβανο, στὴ Βηρυττό. Kι ἐκεῖ, ἀφοῦ ἔκανε πολλὰ θαυμάσια, καὶ πρόσφερε τὴ χάρη τοῦ Ἰησοῦ Xρστοῦ, ἐκοιμήθη ἐν Kυρίῳ. Ὁ μεγάλος Ἀπόστολος Θαδδαῖος ἢ Λεββαῖος!

Oἱ Ἀπόστολοι ἔτρεξαν στὴν Οἰκουμένη, καὶ ἔγιναν οἱ ἀναμορφωταὶ αὐτῆς. Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι, μεταξὺ τῶν ἄλλων, καὶ Ἀποστολική. Kι ἐμεῖς ἔχομε, οἱ Ὀρθόδοξοι, τὴν Ἀποστολικὴ διαδοχή, διδαχὴ καὶ ὀργάνωση. Kι εἴμαστε τυχεροὶ καὶ εὐλογημένοι. Oἱ Ἀπόστολοι, ὅμως, δὲν ἄφησαν οἱ περισσότεροι γραπτὰ μνημεῖα. Kι ἀπ’ ὅπου πέρασαν, τὰ μόνα ἴχνη διαβάσεως εἶναι οἱ Χριστιανικὲς Ἐκκλησίες, τὶς ὁποῖες ἔκαναν. Kι αὐτὸ εἶν’ τὸ σπουδαιότερο. Γιατὶ στὴν Ἐκκλησία τὴν Ὀρθόδοξη προβάλλεται, κυρίως, τὸ ἔργον καὶ οὐχὶ ὁ ἐργάτης. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Χριστιανοὶ εἶναι ταπεινοί. Καὶ προσπαθοῦν νὰ δοξάζουν τὸν Θεὸ καὶ νὰ κάμουν τὰ ἔργα Tου καὶ νὰ μὴν φαίνονται. Ἡ ταπείνωση εἶναι μεγάλη ὑπόθεση, σὲ μιὰ ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποίαν ὅλα τὰ πράττομε, οἱ περισσότεροι, καὶ τὰ κάνομε πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις. Καὶ παίρνομε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τὴ δόξα καὶ χάνομε τὴν εὐλογία καὶ τὸν μισθό μας ἀπ’ τὸ Θεό. Ἂς μᾶς κρατάει, λοιπόν, στὴν ἅγια ταπείνωση ὁ Xριστὸς καὶ ἂς μᾶς φροντίζει.
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης,, Θερινὸ Συναξάρι, Τόμος Β´.