“Γευθῆτε γιά νά δῆτε,πώς εἶναι χρηστός εἶναι καλός— ὁ Κύριος!".

1. «Η δική Σου γλύκα καταγλύκανε

τις πέτρες τις ανώμαλες ἀπ' τό χείμαρρο (των

καί τοῦ Στεφάνου (τοῦ Πρωτομάρτυρος)

Κέδρων),

καί τοῦ Λαυρεντίου τον πόνο, ἀπ᾿ τις σχάρες,

αὐτή τόν καταγλύκανε.

Απ' τό δικό Σου γλυκασμό κι οἱ Ἀπόστολοι

ἐπέστρεψαν χαρούμενοι ἀπ' τό Συνέδριο,

διότι καταξιώθηκαν νά ὑβρισθοῦν,

χάριν τοῦ ὀνόματός Σου, Ἰησοῦ.

Κι ὁ Ἀνδρέας (ὁ πρωτόκλητος)

μέ θάρρος κι εὐχαρίστησι προχωροῦσε χαίροντας,

διότι ἔσπευδε πρός τή γλύκα τή δική Σου.

Ἡ ἴδια αὐτή γλυκύτητα γέμισε καί τούς κορυφαίους ἀποστόλους,

ἔτσι, ὥστε ὁ μέν ἕνας διάλεξε γιά χάρι της

σε Σταυρό να καρφωθῆ (ὁ Πέτρος),

κι ὁ ἄλλος (ὁ Παῦλος),

νά βάλη ἄφοβα τό κεφάλι του κάτ᾽ ἀπ᾽ τό ξίφος.

Αὐτή τή γλύκα ἐξαγοράζοντας κι ὁ Βαρθολομαῖος,

ἔδωσε πανευτυχής τό δέρμα του.

Αὐτήν ἐλπίζοντας να γευθῆ κι ὁ Ἰωάννης,

ἀτρόμητα ἤπιε ὁλόκληρο ποτήρι δηλητήριο.

7Αὐτήν ἀφοῦ τή γεύθηκε λίγο-πολύ κι ὁ Πέτρος,

ξεχνώντας ὅλα τὰ ἐδῶ κάτω, σαν μεθυσμένος

ἔκραξε:

“Κύριε, καλό εἶναι ἐμεῖς νά εἴμαστε ἐδῶ,

ἂς κάνουμε τρεῖς σκηνές ἐδῶ,

κι ἄς μείνουμε ἐδῶ δά",

γιὰ νὰ Σέ βλέπουμε συνέχεια,

διότι δέν θά 'χουμε ἀνάγκη ἀπό τίποτ᾽ ἄλλο.

Μᾶς ἀρκεῖ αὐτό, εἶπε,

μᾶς ἀρκεῖ νά χορτάσουμε ἀπό μιά τόση γλύκα.

Μία τότε γεύθηκε αὐτός σταγόνα,

καί κάθε ἄλλη γλύκα τήν ἔβλεπε ἀνόρεχτα καί με ἀηδία.

Τί θά λεγε, ἄραγε, ἂν ἴσως ἔπινε ὅλο τό μέγα

πλῆθος

ἀπό γλυκασμούς τῆς θεότητός Σου,

πού 'χεις κρυμμένους γι᾽ αὐτούς πού Σέ φοβοῦνται

πού Σέ σέβονται πάρα πολύ- Κύριε;

Αὐτή Σου τήν ἄφραστη γλυκύτητα γεύθηκε πολύ

κι ἡ παρθένος ἐκείνη, ἡ Ἀγάθη,

γιά τήν οποία διαβάζουμε πώς, χαρούμενη,

κι ὅλο μεγαλοφροσύνη

πήγαινε πρός τή φυλακή,

σάν νά 'ταν καλεσμένη σε τραπέζι.Αὐτή τήν ἴδια νομίζω πώς θά γεύθηκε κι αυτός

πού εἶπε:

"Πόσο πολύ τό πλῆθος τῆς καλωσύνης Σου, Κύριε,

αὐτῆς πού τήν ἔκρυψες γι' αὐτούς πού Σέ φο-

βοῦνται!”.

Καί παρακινούσε μάλιστα (ὁ Δαυΐδ):

“Γευθῆτε γιά νά δῆτε,

πώς εἶναι χρηστός εἶναι καλός— ὁ Κύριος!".

Αὐτή βέβαια εἶναι, Κύριε ὁ Θεός μας,

πού περιμένουμε νά μᾶς μεταδώσης,

γιά τήν ὁποία ἀκατάπαυστα ἐπιστρατευόμαστε,

γιά τήν οποία θανατωνόμαστε ὅλη μέρα,

για να ζήσουμε μαζί μέ Σένα,

καί μέσα στή δική Σου τή ζωή»

Βιβλιογραφία  Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ. Θώρακας πίστεως. Οι ψευδοπροφήτες τρώνε προφητερόλ. Εκδόσεις Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός 

Ωρωπός 2025