Στη γέννηση διατήρησες την παρθενία σου, στον ύπνο δεν εγκατέλειψες τον κόσμο, Μητέρα του Θεού. «Εσύ έχεις μετακομίσει στη ζωή, αυτό που είσαι η Μήτηρ της Ζωής και με τις προσευχές σου ελευθερώνεις τις ψυχές μας από τον θάνατο».
Το τροπάριο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου συνθέτει θεολογικά ολόκληρη την ουσία των ιερών αξιών της Θεοτόκου. Άμωμη Παρθένος και μητέρα του θείου Βρέφους, η Μαρία ξεπερνά τα όρια της φύσης μέσω της αγνότητας, δείχνοντας το μεγαλύτερο θαύμα της ιστορίας, τη γέννηση του Θεού ως Ανθρώπου από αυτήν. Αυτό το θαύμα των αιώνων δεν είναι ένα οντολογικό ατύχημα, αλλά η γεμάτη φως καρποφορία της ανθρωπότητας, η οποία, επιμένοντας στην αγιότητα, προχώρησε στην οδό της ομοιότητας με τον Θεό. Το Άγιο Βρέφος Μαρία καλλιέργησε στην καρδιά της τόση αγιότητα και θεϊκή παρθενία, έφτασε να μοιάζει με τον Θεό στην ψυχή τόσο πολύ που ο ίδιος ο Χριστός δέχτηκε να της μοιάσει. Στη ζωή της Θεοτόκου, η συντριπτική δύναμη της μητρικής τρυφερότητας που γεννά τον Χριστό, η δύναμη της αγαπητικής ευθραυστότητας, το μυστηριώδες βάθος της ανθρώπινης πιστότητας, η καθαρότητα της προσευχητικής σκέψης, το φως της ανθρώπινης μητρότητας, η άφατη ένωση μεταξύ ταπεινότητας και δόξας, μεταξύ γης και ουρανού, μεταξύ ανθρώπου και Θεού.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου Η Μητέρα του Θεού είναι η θεολογική πράξη της υπέρτατης αμοιβαιότητας της αγάπης, ο αιώνιος Υιός, που φέρεται στην αγκαλιά Του από τη Μητέρα Του, τώρα, παραλαμβάνοντας στην αγκαλιά Του την παρθενική ψυχή της Μαρίας, υπό τη μορφή ενός βρέφους. Η φυσική απάντηση του Θεού, του να αγκαλιάσει την ψυχή της μητέρας, προέρχεται από μια ζωή ατελείωτης αγάπης, σιωπηλού πόνου και βαθιάς ταπεινότητας της Μητέρας Του. Η Κοίμησή Της σημαίνει επιστροφή στην πατρική αγκαλιά του γιου της, τη μυστηριώδη συνάντηση μεταξύ εκείνων που δεν έχουν ποτέ χωριστεί, την εκπλήρωση της κλίσης της μητρότητας και την οριστικότητα της ένωσης του ανθρώπου με τον Θεό.
Η Μητέρα του Θεού Τον έθρεψε στο παρθενικό της στήθος Τον Τροφοδότη των πάντων, Έπλυνε Εκείνον που καθαρίζει όλη την κτίση, Τον δίδαξε να περπατάει πάνω στον Οδηγό των γαλαξιών, Τον δίδαξε να μιλάει πάνω στον Λόγο ολόκληρου του σύμπαντος. Τώρα, λάβετε το δώρο της εισόδου στον Θρόνο της δόξας, καθισμένος στα δεξιά του Θεού.
Τα λόγια του τροπαρίου: «δεν άφησες τον κόσμο να κοιμηθεί» δείχνουν το μυστήριο της μελλοντικής εποχής, αυτό της οντολογικής ταυτοχρονίας στην αγάπη, της ολοκληρωτικής κοινωνία μέσω της προσευχής, της πνευματικής παρουσίας σε κοινωνία και της ζωής στην αγκαλιά του Θεού. Αν και με σώμα και ψυχή στον Ουρανό, η Μητέρα του Θεού παραμένει πιο κοντά σε κάθε άνθρωπο, πιο κοντά στη μητέρα του καθενός μας. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να την εμποδίσει να ακούσει τις προσευχές και τα δάκρυα όλου του κόσμου. Και η λαχτάρα της, το βάσανό της - να δει τον Υιό της να πεθαίνει στον Σταυρό - μεταμορφώνεται τώρα σε μια θαυμαστή δύναμη, που ακούει προσεκτικά τους πόνους του κόσμου, τους περνάει μέσα από την καρδιά της Μητέρας, πιο πλατύ από τους ουρανούς, και φτάνει στην καρδιά του Δασκάλου. Έτσι ώστε η Μητέρα να μην χρειάζεται καν να Του ζητήσει τίποτα, γιατί ακούει σαν Θεός όλους τους ψιθύρους της καρδιάς της, όλους τους στεναγμούς του πόνου που δέχεται και την αγαπά τόσο πολύ που τους εκπληρώνει, όπως έκανε στην Κανά της Γαλιλαίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου