Μια πιστή γυναίκα, που προσευχόταν καθημερινά, σκέφτηκε μια μέρα: πώς θα ήταν να μετράει τις προσευχές της;
Και για να παρακολουθεί τις προσευχές της, κατέφυγε σε μια απλή μέθοδο. Κάθε φορά που γονάτιζε για να προσευχηθεί, έβαζε ένα καρύδι σε ένα καλάθι. Είχε έναν οπωρώνα με καρυδιές, οπότε είχε πολλά τέτοια φρούτα πρόχειρα για να παρακολουθεί τις προσευχές της.
Με την πάροδο του χρόνου, η γυναίκα γέμισε πολλά καλάθια με τις προσευχές της. Ήταν πολύ περήφανη όταν τα κοίταζε. Ήταν απόδειξη της ένθερμης πίστης της.
Ένα βράδυ ονειρεύτηκε έναν άγγελο που της είπε να αλλάξει τη μέθοδό της. Όταν επρόκειτο να πει μια προσευχή, έπρεπε να σπάσει ένα καρύδι από αυτά που είχε μαζέψει, αλλά για να ξεκινήσει με το καλάθι που είχε γεμίσει περισσότερο χρόνο.
Η γυναίκα πήρε τα λόγια του αγγέλου ως συμβουλή του Θεού και έκανε ακριβώς αυτό. Αλλά οι ξηροί καρποί που έσπασε ήταν όλοι ξεροί.
Τότε συνειδητοποίησε ότι ο χρόνος είχε αφήσει τους καρπούς χωρίς πυρήνα, και κατάλαβε ότι το ίδιο είχε συμβεί και με τις προσευχές της που λέγονταν μόνο για να μετρηθούν.
Αυτός ο κίνδυνος στοιχειώνει κάθε άνθρωπο που δίνει μεγαλύτερη αξία στη μορφή παρά στην ουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου