Θεολαμπροτάτη ημέρα να μας δωριζει και σε εμάς και σε όλη την κτιση ο καλός Χριστός.
Και ενώ παραγγελει στους δωδεκα μαθητές Του ,να φύγουν σε έρημο τόπο ,για να ξεκουραστουν λιγάκι ,δεν καταφέρνουν να κρυφτούν απο τον κόσμο που τους κυνηγάει κατα χιλιάδες έως εκεί.
Και τί κάνει τότε ο Χριστός; Τους διώχνει ως ενοχλητικούς; Οχι. Μα συνεχίζει και εκεί να τους διακονεί με τον λόγο και τα θαύματά Του.
Και όταν περνά η μέρα κι'έρχεται το σούρουπο, τους δίνει απο τα δικά τους φαγητά να χορτάσουν.
Μα τί φαγητά πήραν μαζί τους 12 οι μαθητές και ένας Ο Κυριος ,13;
Με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια θα την έβγαζαν, δεκατρία άτομα, για κάμποσες ημέρες στην ερημιά.
Ενώ εμείς ,δυο μέρες να πάμε διακοπές ,κουβαλάμε όλη την βενετιά μαζί μας και ένα σουπερ μάρκετ αγκαλιά.
Πόσο απέριττοι είναι οι Αγίοι!
Πατήρ Διονύσιος Ταμπάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου