Θαυμαστό γεγονός.....

Ο γέρο Αντώνης Τσούκας μία μέρα ανεβαίνει ἀπ' τό Ξηροποτάμου ἐδῶ στις Καρυές να μάθω πότε εἶναι ἡ Πασχαλιά, γιά νά κοινωνήση, διότι νήστευε πολύ καιρό. Βρίσκει τον παπα-Δημήτρη

τὸν Τριγωνά. Μιλοῦσε ἔτσι χοντρά, καί τόν ρωτᾶ

Βρέ παπᾶ, δέν μοῦ λές, πότε εἶναι φέτο ἡ

Πασχαλιά;

—ΑΪ, τοῦ λέει, Γερο-Αντώνη, τώρα ἡ Πασχαλιά; Ἡ

Πασχαλιά πέρασε, ἔχει τρεῖς μῆνες τώρα. Μεθαύριο

ἔχουμε Δεκαπενταύγουστο.

—Ἄ! Καλά, δέν ξέρς ἐσύ ἀπ' αὐτά. Θα ρωτήσω

κάναν᾽ ἄλλο πάτερ.

Βρίσκει παρακάτω ἕνα ἄλλο:

—Δέν μοῦ λές πάτερ, πότε είναι φέτο ἡ Πασχαλιά;

—Αϊ Γερο-Αντώνη, τώρα ή Πασχαλιά; Η Πασχαλιά

πέρασε. Τώρα κοντεύει Δεκαπενταύγουστος.

Σοβαρά; Αμ! Ἐγώ δέν ξέρ' ἀπ' αὐτά. Βλέπς τά

χαρτιά τά 'χουν τά μοναστήρια καί αὐτοί ξέρουν

πότε εἶναι ἡ Πασχαλιά. Δέν ἔχω τά χαρτιά. Ἐγώ

ἀκόμα δέν ἀρτίθκα. Ἐγώ νηστεύω. Θέλω να πάρω

τή Μεταλαβιά. Γι' αὐτό κατέβκα, να μάθω πότε εἶναι ή Πασχαλιά.

Λοιπόν, νήστευε τόσους μῆνες, γιά νά φθάση

τό Πάσχα. Δέν εἶχε πάρει χαμπάρι ὅτι πέρασε τό

Πάσχα. Εἶχε χάσει τήν αἴσθησι τοῦ χρόνου.

Ὅταν κοιμήθηκε τόν βρῆκαν κάποιοι προσκυνητές πεθαμένο μέσα στό κελλί του, φωνάξαμε τόν

κυρ-Παναγιώτη τό γιατρό ἀπ' ἐδῶ πέρα. Μᾶς ἔλεγε ὁ κυρ-Παναγιώτης, πού ήταν σοβαρός ἄνθρωπος: "Πήγα. Διεπίστωσα ὅτι εἶχε κοιμηθῆ πρίν 20-

 30 ἡμέρες —ἕνα μῆνα περίπου— καί ὅτι δέν εἶχε

καμμία δυσοσμία, καμμία αλλοίωσι τό σῶμα του.

Ἀπεναντίας εὐωδίαζε ὅλος ὁ χῶρος. Αὐτό μοῦ ἔκα-

νε φοβερή ἐντύπωσι”. Αὐτά ἔλεγε ὁ κυρ-Παναγιώτης ὁ Χατζηεμμανουήλ ἀπ' τή Μυτιλήνη» 

Βιβλιογραφία Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ. Η μελωδία της ευτυχίας. Εκδόσεις Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού