"Yüzünün ışığı üzerimize parladı, ya Rab." (Mezmur 4:7)
"Ya Rab, yüzünün görkeminin ışığında sonsuza dek yürüyeceğiz." (Mezmur 88:16b-17a)
Kalbimin "dürbünüyle" hiçbir aklın kavrayamayacağı o sınırsız Işığı görüyorum.
Giritli Kutsal Yaşlı Galaktia
Tanrı'nın Işığını, Tanrı sevgisini azıcık hisseden, sonradan tüm dünyayı sever. Tüm dünya için dua eder. Tanrı'nın ne olduğunu ve senin ne olduğunu görürsün. Sonradan günahların için ağlarsın. Başka bir şey bilmiyorum. (s. 120)
Günahlarım için ağlayıp inlediğimde, yüreğim derinleşir. Ruhumun derinliklerinden iç çekerim ve rahatlarım. Dilek koşuyor, koşuyor... ve nasıl olduğunu bilmediğim beklenmedik bir anda, kalbimin "dürbünüyle" hiçbir zihnin kavrayamayacağı, hiçbir dilin anlatamayacağı o sınırsız Işığı görüyorum.
Kimse gökyüzünün büyüklüğünü tarif edemez! Gökyüzü birçok gizemi saklıyor. Işık sınırsızdır, başlangıcı, ortası ve sonu yoktur. Biçimsizdir, tekdüzedir.
Bilgiyle doludur. İçinde birçok anlaşılmaz şey açıklanır. Bazılarını anlayabilirsiniz ama çoğunu anlayamazsınız. Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un Işığıdır...
Kutsal Ruh görülmez. O Işıktır! Dünyaya geldi ve gitmedi. Büyük bir gürültüyle hareket eder ama kimse duymaz! Sürekli herkesin yanından geçer, ama tövbenin olduğu yerde konaklar.
İlahi şeyler hoş kokuludur. Ruha huzur, sükûnet ve cennet getirir ve karmaşalarımız üzerinde kontrol sağlarlar. Işıkta Tanrı'nın her şey olduğunu ve benim hiçbir şey olmadığımı görüyorum. (s. 117-118)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου