Ζητώ τις συμβουλές και τις προσευχές σας για την κόρη μου. Δυστυχώς, αυτή είναι μια τυπική περίπτωση. Σύντομα θα γίνει 22 ετών και απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την εκκλησία, από τον πνευματικό μας πατέρα, στον οποίο ήταν βαθιά αφοσιωμένη, και από εμένα. Της αρέσει η σύγχρονη μουσική, η τηλεόραση κ.λπ. Βλέπω πόσο καταστροφική είναι η αδράνεια γι' αυτήν, αλλά δεν μπορώ πλέον να την επηρεάσω. Καταλαβαίνω ότι φταίω εγώ που μεγάλωσε έτσι, επειδή στην παιδική και νεανική της ηλικία της έλειπε πραγματικά η προσοχή μου, η αγάπη μου, ακόμη και η παρουσία μου, επειδή δεν έσωσε την οικογένεια - ο σύζυγός μου και εγώ χωρίσαμε. Προσπαθώ να το αναπληρώσω τώρα, αλλά φαίνεται ότι απλώς ενδίδω στις αδυναμίες της. Η αυστηρότητα απαιτεί εξουσία, την οποία, δυστυχώς, δεν έχω. Προσπαθώντας να βελτιώσω τις σχέσεις μαζί της, αρχίζω να μπαίνω στον κύκλο των ενδιαφερόντων της, αλλά νιώθω ότι με αυτόν τον τρόπο καταστρέφω τη δική μου πνευματική διάθεση. Πώς μπορώ να τη βοηθήσω, να την επαναφέρω στην Εκκλησία, στην οικογένεια;
Το μόνο που μπορείτε να κάνετε στην τρέχουσα κατάσταση είναι να είστε υπομονετικοί, να προσεύχεστε, να μετανοείτε για τις αμαρτίες σας και να περιβάλλετε την κόρη σας με αγάπη, αλλά χωρίς να δικαιολογείτε τα λάθη της. Είναι καλό να κατηγορείτε τον εαυτό σας για την ακατάλληλη ανατροφή της κόρης σας - αυτό είναι χρήσιμο, πρώτα απ 'όλα, για εσάς. Αλλά έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου ανάξια παιδιά μεγάλωσαν σε οικογένειες αγίων ανθρώπων, παρά την ανατροφή τους και τα παραδείγματα που τα περιβάλλουν. Σας συμβουλεύω να μην σύρετε την κόρη σας στην εκκλησία με τη βία - τίποτα δεν θα συμβεί από μέρους της εκτός από τον εκνευρισμό. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, μπορεί ο Θεός, οπότε να έχετε ελπίδα.
Σας παρακαλώ για τις προσευχές σας για τον γιο μου (23 ετών). Το να βγάζει χρήματα έχει γίνει ο στόχος της ζωής του. Όλα ξεκίνησαν πριν από 1,5 χρόνο με την άσωτη συμβίωση. Ήταν πιστός, εξομολογούνταν και κοινωνούσε κάθε εβδομάδα. Έτρεχε στις λειτουργίες της εκκλησίας. Έχει ευλογία από δύο πρεσβύτερους για την ιεροσύνη. Τώρα δεν πηγαίνει καν στην εκκλησία. Δεν αγγίζω καν το Ορθόδοξο θέμα ενώπιόν του (ζει χωριστά από εμένα), αν και ως μητέρα θα έπρεπε να καταθέσω την αλήθεια. Προσεύχομαι. Σας ζητώ θερμά την προσευχητική σας βοήθεια και, ίσως, τις συμβουλές σας.
Πρέπει πρώτα απ' όλα να μαρτυρήσεις την αλήθεια με τη ζωή και την προσευχή σου. Δεν πρέπει να μιλάς για πνευματικά ζητήματα με κάποιον που σε απάντηση καλύπτει τα αυτιά του. Προσευχήσου στον Άγιο Παΐσιο τον Μέγα, ώστε η βρωμιά της αμαρτίας να γίνει αηδιαστική για τον γιο σου. Ο Άγιος Παΐσιος προσευχήθηκε για τον μαθητή του που απαρνήθηκε τον Χριστό. Είθε ο Κύριος να σε βοηθήσει.
Η κόρη του φίλου μου (16) φεύγει συχνά από το σπίτι, κλέβει τα πάντα, πίνει, βγαίνει με μεγαλύτερους άντρες. Δεν υπάρχει πατέρας. Δεν υπάρχει έλεγχος. Δεν ανταποκρίνεται σε αιτήματα ή πειθώ. Την χτυπούν κιόλας. Συμπεριφέρεται σαν να μην ακούει τίποτα και σκέφτεται μόνο ό,τι χρειάζεται. Η μητέρα είναι εντελώς εξαντλημένη. Τι να κάνουμε;
Ας πάρει η μητέρα κάποιον κανόνα προσευχής για την κόρη της, για παράδειγμα, ας διαβάσει τον Ακάθιστο στον Άγιο Νικόλαο. Είθε ο Κύριος να σε βοηθήσει.
Η μεγαλύτερη κόρη μου (17) αντιδρά πολύ οδυνηρά στα αιτήματά μου για βοήθεια στο σπίτι, σχολιάζει τη συμπεριφορά της. Σε περίπτωση συγκρούσεων, αρχίζει να με απειλεί ότι θα πηδήξει από το παράθυρο. Την έχουμε ήδη τραβήξει από το παράθυρο αρκετές φορές. Φοβάμαι πολύ γι' αυτήν. Τι πρέπει να κάνω;
Οι ψυχολόγοι έχουν παρατηρήσει εδώ και καιρό ότι αν ένα άτομο διαφημίζει την επιθυμία του να αυτοκτονήσει, το χρησιμοποιεί ως μέθοδο εκφοβισμού των άλλων. Παίζει με την αυτοκτονία, αλλά ταυτόχρονα δεν βιάζεται να αυτοκτονήσει, αλλά περιμένει να τον σταματήσουν. Συνήθως, ένας πραγματικός αυτοκτονών κρύβει τις προθέσεις του και το κάνει έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να τον σταματήσει. Νομίζω ότι πρέπει να δέχεστε τις απειλές της κόρης σας με ψυχραιμία, διαφορετικά αυτός ο εκβιασμός μπορεί να γίνει συνήθεια. Αλλά αν η κόρη σας έχει άσχημα νεύρα, τότε να είστε προσεκτικοί στην επικοινωνία μαζί της: μην την προσβάλλετε, αλλά ταυτόχρονα να δείχνετε λογική σταθερότητα.
Σας γράφω κατόπιν αιτήματος δύο αδελφών που πάσχουν εν Χριστώ. Και οι δύο έχουν κόρες. Η μία είχε μια κόρη που είχε τροχαίο ατύχημα πριν από 4 χρόνια και ακόμα δεν έχει συνέλθει. Η μοναχοκόρη της άλλης πρόδωσε την Ορθόδοξη πίστη και ασπάστηκε το Ισλάμ. Πατέρα, αν είναι δυνατόν, δώστε τους μερικές παρηγορητικές συμβουλές.
Η ασθένεια της κόρης είναι ένας άμεσος δρόμος προς τη σωτηρία, τόσο για την ίδια όσο και για τη μητέρα της. Στον επόμενο κόσμο, τα βάσανα θα μετατραπούν σε αιώνια χαρά. Πρέπει να προσευχόμαστε η κόρη να μετανοήσει για τις πράξεις της τουλάχιστον πριν από τον θάνατό της. Η μητέρα της πρέπει να προσεύχεται και να μην χάνει την ελπίδα.
Συγχωρέστε με που σας παίρνω τον χρόνο, αλλά η θλίψη μου με κατακλύζει. Είμαι πιστός, πηγαίνω στην εκκλησία εδώ και πολλά χρόνια. Χωρίσαμε με τον άντρα μου πριν από 8 χρόνια επειδή πήγαινα στην εκκλησία, αν και κάναμε έναν γάμο στην εκκλησία (ο άντρας μου είναι άθεος, απλώς μου υποχώρησε). Έχω έναν μοναχογιό, είναι 22 ετών. Δεν έχει μόνιμη δουλειά, πίνει ό,τι βγάζει, δεν είναι σπίτι για μέρες, είναι πολύ πικραμένος, δεν μπορεί να μιλήσει ήρεμα, μόνο φωνάζει, ακόμα και χωρίς λόγο. Δεν με αντιλαμβάνεται καθόλου ως μητέρα. Όλα πέφτουν στους ώμους μου. Δεν θέλει καν να ακούσει για βοήθεια στο σπίτι. Οι νοητικές του ικανότητες χειροτερεύουν όλο και περισσότερο, έχει σταματήσει να καταλαβαίνει ούτε τα στοιχειώδη πράγματα. Έχω συμβιβαστεί με αυτή τη στάση απέναντι στον εαυτό μου, ο Κύριος με τιμωρεί για τις αμαρτίες μου (έκανα έκτρωση), αλλά η ψυχή μου χάνεται. Πατέρα, ζητώ τις άγιες προσευχές σας για τον γιο μου και συμβουλές για το σε ποιον να προσευχηθώ και πώς να συμπεριφερθώ. Προσπάθησα να μην προσέχω, να μην μαγειρεύω, αλλά η ψυχή μου δεν είναι στη σωστή θέση. Κλαίω και παρακαλώ τον Κύριο και την Παναγία με τα λόγια μου κάθε μέρα, αλλά δεν υπάρχει καμία αλλαγή. Αλλά πιστεύω ότι ο Κύριος μπορεί να αλλάξει οποιονδήποτε άνθρωπο.
Ο σταυρός σου είναι βαρύς· αλλά παρά όλα τα βάσανά σου, η συνείδησή σου είναι γαλήνια - και αυτή είναι μια ανεκτίμητη ευτυχία. Αν εγκαταλείψεις τον γιο σου, δεν θα βρεις πουθενά γαλήνη· και αν χαθεί χωρίς εσένα, θα θεωρείς τον εαυτό σου ένοχο του θανάτου του. Νομίζω ότι είναι καλύτερο να υπομένεις όλες τις εξωτερικές αντιξοότητες και να μην υποφέρεις από τύψεις συνείδησης, χειρότερες από τις οποίες μόνο τα κολασμένα βασανιστήρια μπορούν να είναι. Προσευχήσου για τον γιο σου. Αν υπομείνεις αυτή τη δοκιμασία με χριστιανική υπομονή, τότε θα λάβεις από τον Θεό όχι μόνο συγχώρεση, αλλά και ανταμοιβή. Είθε ο Κύριος να σε βοηθήσει.
Πώς μπορούν οι μητέρες που είναι ήδη ηλικιωμένες και αδύναμες (75-80 ετών) να προσεύχονται για τα παιδιά τους; Βλέποντας πώς πεθαίνουν τα ενήλικα παιδιά τους, οι καρδιές τους σπάνε από τον πόνο και η πίστη τους στον Θεό είναι ίσως ακόμα αδύναμη, αφού τα νεανικά τους χρόνια τα πέρασαν χωρίς την Εκκλησία, σε μια αθεϊστική χώρα.
Ίσως, μέσω της προσευχής για τα παιδιά τους, οι ίδιοι οι γονείς να ενισχυθούν στην πίστη τους και τα παιδιά, μέσω των προσευχών και των δακρύων των γονιών τους, να μετανοήσουν και όλοι να σωθούν.
Το ερώτημα αφορά δύο αδελφές, των οποίων έγινα νονά όταν ήταν πολύ μικρά παιδιά. Τα κορίτσια ζούσαν κοντά μου μέχρι τα επτά τους και είχα την ευκαιρία να τα πηγαίνω στην εκκλησία και να τους κάνω κοινωνία. Όλα άλλαξαν όταν μετακόμισαν σε άλλη πόλη. Τώρα είναι 17 ετών. Ο τρόπος ζωής τους αφήνει πολλά να εννοηθούν. Αν πριν από 3-4 χρόνια, όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο, υπήρχαν υποσχέσεις να πηγαίνουμε στην εξομολόγηση τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, τώρα νιώθω ένα κενό τοίχο ανάμεσά μας. Υποβάλλω συνεχώς σημειώματα για αυτές στη λειτουργία, τις στέλνω σε μοναστήρια, προσεύχομαι στο σπίτι, αλλά τα κορίτσια βυθίζονται όλο και πιο χαμηλά. Τι πρέπει να κάνω; Να συνεχίσω να επικοινωνώ μαζί τους (στο τηλέφωνο) ή να περιορίζομαι μόνο στις προσευχές, αν και μου συμβουλεύουν να μην προσεύχομαι καθόλου γι' αυτές.
Προσευχηθείτε για τις βαφτιστήριές σας. Αλλά αν νιώθετε ότι υπάρχει ένα κενό τείχος ανάμεσά σας, τότε δείξτε λογική προσοχή και μην τους πείτε τίποτα για την πίστη μέχρι να σας ρωτήσουν οι ίδιοι. Θυμάμαι μια τέτοια περίπτωση. Ο σύζυγος ήταν πιστός και η σύζυγος ήταν άπιστη, αν και ήταν παντρεμένη μαζί του στην εκκλησία. Παρά την πειθώ του, δεν πήγε στην εκκλησία και πριν από τον θάνατό της δεν ήθελε να εξομολογηθεί. Μια μέρα βλέπει ένα όνειρο: σαν η γυναίκα του να ήταν ζωντανή και να ήταν στο δωμάτιό τους, και αυτός, παίρνοντας ένα μαχαίρι, άρχισε να της προκαλεί πληγές, έτσι ώστε να είναι καλυμμένη με αίμα. Αυτό το όνειρο τον τρόμαξε και στράφηκε σε έναν γέροντα που ζούσε στο μοναστήρι: από πού προήλθε αυτό το όνειρο και τι σημαίνει. Είπε: «Η πειθώ σας προς τη γυναίκα σας - να πάει στην εκκλησία, να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει, που απορρίφθηκε από αυτήν - μετατράπηκε σε επίπληξη γι 'αυτήν κατά την κρίση του Θεού και σας αποκαλύφθηκε σε ένα όνειρο με τη μορφή πληγών στο σώμα της». Να είστε υπομονετικοί και να προσευχηθείτε.
Ο γιος μου είναι στην Αγία Τράπεζα από τα 7 του χρόνια και στα 17 του πέρασε μια πνευματική κρίση. Άρχισε να ακούει δαιμονική μουσική, δοκίμασε να καπνίζει και να πίνει. Έφυγε από την Αγία Τράπεζα και είναι προφανές ότι υποφέρει. Δεν ακούει τις συμβουλές μου. Λέει ότι δυσκολεύεται να σταθεί όρθιος στην εκκλησία και είναι πιο εύκολο όταν βγαίνει έξω. Λέει ότι μετανιώνει κιόλας που έφυγε, αλλά ούτε αυτός θέλει να επιστρέψει. Προσεύχομαι γι' αυτόν· προσεύχομαι γι' αυτόν, αλλά μέχρι στιγμής τίποτα δεν έχει βοηθήσει. Φοβάμαι ότι θα σταματήσει εντελώς να πηγαίνει στην εκκλησία και ότι θα αρχίσει να πέφτει στην άβυσσο. Τι να κάνω, τι να του διαβάσω;
Μην πιέζετε τον γιο σας να πάει στην εκκλησία ακόμα - αφήστε να περάσει λίγος χρόνος. Ζητήστε του να σας διαβάσει το Ευαγγέλιο δυνατά στο σπίτι. Να θυμάστε ότι σε αυτή την ηλικία οι νέοι άνδρες είναι ιδιαίτερα περήφανοι και πεισματάρηδες, γι' αυτό προσπαθήστε να επηρεάσετε τον γιο σας με αγάπη. Προσευχηθείτε στον Άγιο Νικόλαο τον Θαυματουργό - βοηθό στις θλίψεις μας.
Ο σύζυγός μου κι εγώ αποκτήσαμε δύο γιους. Ο μεγαλύτερος παντρεύτηκε, απέκτησε έναν γιο, αλλά πέθανε από καρκίνο και χώρισαν. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά και απέκτησε μια κόρη. Οι γιοι είχαν τροχαίο ατύχημα. Ο μικρότερος γιος μας πέθανε από λάθος του οδηγού, αλλά ο μεγαλύτερος επέζησε. Ήταν πότης στο παρελθόν, αλλά τώρα πίνει πολύ και οδηγεί αυτοκίνητο σε αυτή την κατάσταση! Όταν μπορούσαμε, του παίρναμε τα κλειδιά, αλλά αυτό τον κάνει ακόμα πιο επιθετικό, ακόμη και του επιτιθέμεθα. Η οικογένεια έχει σχεδόν καταστραφεί. Πήγαμε σε διαφορετικούς γιατρούς (εκτός από την κωδικοποίηση), αλλά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Μετά από όλα όσα συνέβησαν στη ζωή του, δεν θέλει να ακούει για πίστη. Ήταν πάντα θυμωμένος και τώρα ο θυμός είναι η συνεχής του κατάσταση. Αυτό επιδεινώνεται από τη δουλειά του (είναι δικηγόρος και συχνά ασχολείται με πτώματα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου