*"Τὸ Προσκύνημα τοῦ Ἀλεξάνδρου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σινᾶ"*
τοῦ Ἀρχιμ. Βαρλαὰμ Μετεωρίτου
Ὁ Ἀλέξανδρος κρατοῦσε σφιχτὰ τὸν σταυρό του καθὼς τὸ λεωφορεῖο βυθιζόταν στὰ ὑποθαλάσσια βάθη τῆς διώρυγας τοῦ Σουέζ. Σὰν θαῦμα σύγχρονο, ἡ γέφυρα αὐτὴ τῶν πολιτισμῶν τὸν ὁδηγοῦσε ἀπὸ τὴν Ἀφρικὴ στὴν Ἀσία, στὴν καρδιὰ τῆς πίστης.
Ἡ Ἐρυθρὰ Θάλασσα ἁπλωνόταν δίπλα του μὲ μυστηριώδη γαλήνη, ἴδια μὲ τότε ποὺ διχάστηκε γιὰ νὰ περάσει ὁ Μωυσῆς. Μικρὲς πόλεις σὰν προσευχὲς σκορπισμένες στὴν ἔρημο τὸν καλωσόριζαν στὸ ταξίδι πρὸς τὸ Θεοβάδιστο ὅρος.
Ὅταν πάτησε στὴν Ι. Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, ἡ καρδιά του χτυποῦσε σὰν καμπάνα. Οἱ γενειοφόροι Σιναΐτες πατέρες, φύλακες αἰώνων, τὸν ὁδήγησαν μὲ σεμνότητα στὸ ἐσωτερικὸ τῆς ἐκκλησίας.
Γονάτισε μπροστὰ στὰ Ἅγια Λείψανα τῆς μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης. Τὸ συμβολικὸ δαχτυλίδι ποὺ παρέλαβε ἦταν πιὸ βαρὺ ἀπὸ χρυσάφι, ἔφερε τὸ βάρος τῆς αἰωνιότητας.
Τὰ μάτια του θάμπωσαν ἀπὸ τὶς Βυζαντινὲς εἰκόνες, φλόγες χρώματος καὶ εὐλάβειας.
Στάθηκε μπροστὰ στὴ φλεγόμενη βάτο ποὺ δὲν καιγόταν, ὅπου ὁ Θεὸς μίλησε πρώτη φορὰ στὸν Μωυσῆ.
Τὸ ἀνέβασμα στὴν Ἁγία Κορυφὴ τοῦ Χωρὴβ ἦταν δοκιμασία καὶ λύτρωση. Ἐκεῖ, ὅπου χαράχτηκαν οἱ Δέκα Ἐντολὲς στὴν πέτρα, ὁ Ἀλέξανδρος κατάλαβε: ὁ ἄνθρωπος ἀνεβαίνει ὄρη γιὰ νὰ βρεῖ τὸν ἑαυτό του καὶ τὸν Θεό.
*Ἠθικὸ Δίδαγμα:*
Τὸ προσκύνημα δὲν εἶναι μόνο ταξίδι τόπων, ἀλλὰ ἀνάβαση τῆς ψυχῆς. Στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων καὶ τῶν προφητῶν, ὁ πιστὸς ἀνακαλύπτει τὴν ἀλήθεια ποὺ κρύβεται μέσα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου