Μέρα με τη μέρα. Ημερολόγιο Ορθοδόξου Ιερέα! 263

 

Ο Κύριος θα κάνει

28 Δεκεμβρίου.

 

«Αποθέστε τον δρόμο σας στον Κύριο και εμπιστευτείτε σε Αυτόν, και Αυτός θα τον πραγματοποιήσει». «Ο Κύριος θα το κάνει για μένα» ( Ψαλμ. 36:5, 137:8 )

 

Είναι αδύνατο να επιτρέψουμε στον Κύριο να μας στείλει δοκιμασίες, θλίψεις και ανησυχίες που θα ξεπερνούσαν τις δυνάμεις μας. Δεν υπάρχει αβάσταχτο βάρος σε αυτόν τον κόσμο! Μαζί με το βάρος, ο Κύριος θα σας δώσει αρκετή δύναμη για να το κουβαλήσετε. είναι βαρύ, μας πιέζει, μας καταπιέζει, μερικές φορές μας φαίνεται ότι είμαστε εξαντλημένοι στη δουλειά και είμαστε έτοιμοι να το εγκαταλείψουμε σε απόγνωση ή νομίζουμε ότι δεν αντέχουμε τη δοκιμασία.

 

Η εμπειρία της χριστιανικής ζωής μας διδάσκει διαφορετικά. Εμπιστευόμενοι στον Θεό, περιμένοντας από Αυτόν καθημερινά και δύναμη και καθοδήγηση, δεν θα αποδυναμώσουμε στην πορεία και θα υπομείνουμε μέχρι τέλους όλα όσα δεν θα έφταναν φυσικά οι δικές μας δυνάμεις. «Θα τα καταφέρει» για εμάς.

 

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα δύσκολο μονοπάτι μπροστά μας, ένα ψηλό, απότομο, απρόσιτο βουνό στέκεται μπροστά μας. Σηκώνοντας το κουρασμένο μας βλέμμα σε αυτό το βουνό, το μόνο που βλέπουμε μπροστά είναι εμπόδια και εμπόδια σε κάθε βήμα. Και πράγματι, χωρίς ζωντανή, σταθερή πίστη στον Θεό, αυτό το βουνό είναι απροσπέλαστο. Ωστόσο, αν εμείς, ξεχνώντας την αδυναμία μας, την αδυναμία μας, φωνάζουμε συνεχώς στον Θεό για βοήθεια, βήμα-βήμα, θα ξεπεράσουμε και τα δύο εμπόδια και αυτό το ίδιο το βουνό. Σαν με φτερά, θα ανέβουμε στα ύψη της αλήθειας του Θεού, στη λάμψη του φωτός Του, όπου βασιλεύει η τέλεια ειρήνη και η ατελείωτη χαρά.

 

Μην απογοητεύεστε στην πορεία! Ο Κύριος «δίνει χάρη στους ταπεινούς» . Το έλεός Του δεν παρέλειψε, «Το χέρι του δεν συντομεύτηκε για να σώσει» ( Ησ. 59:1 ). Το φως Του δεν θα σβήσει, εμπιστευτείτε Τον και θα σας δει μέχρι τέλους. «Αυτός που άρχισε ένα καλό έργο μέσα σας θα το ολοκληρώσει μέχρι την ημέρα του Ιησού Χριστού» ( Φιλ. 1:6 ).

 

Στην αυγή της ζωής

29 Δεκεμβρίου.

 

«Περπατήστε όσο υπάρχει φως. Έρχεται η νύχτα που κανείς δεν μπορεί να εργαστεί» ( Ιωάννης 12:35, 9:4 )

 

Εργαστείτε όσο υπάρχει φως - ειδικά το πρωινό φως! Δεν μπορούμε να εντυπωσιάσουμε αρκετά στους νέους πόσο πολύτιμη είναι η νεότητά τους. Οι ηλικιωμένοι μερικές φορές επιδίδονται σε άκαρπη λύπη για την απώλεια της νιότης τους ή, καταπιεσμένοι από ενοχλητικές αναμνήσεις, προσπαθούν να ξεχάσουν το παρελθόν για να ζήσουν τη ζωή τους ειρηνικά, χωρίς να σκέφτονται τα τεράστια οφέλη που θα μπορούσε να αποφέρει η μακρόχρονη πείρα τους. λανθασμένη νεολαία. Καθένας από εμάς πρέπει να προειδοποιήσει τους μικρούς μας φίλους για τη μεγάλη σημασία των νέων ετών για τη μετέπειτα ζωή. Εξάλλου, όλη τους η ευτυχία, η κοινωνική θέση, η ψυχική ηρεμία, η μοίρα της προσωρινής και αιώνιας ζωής εξαρτώνται από τις φιλοδοξίες των ημερών της νιότης τους. Ακριβώς όπως η αυγή έχει κάτι το επίσημο μέσα της, έτσι και τα νέα χρόνια, προικισμένα με έναν πλούτο φρέσκιας, νεανικής δύναμης, πρέπει να κυλούν σε μια βαθιά, επίσημη συνείδηση ​​της αρχής της ζωής.

 

Να θυμάστε ότι κάθε μέρα αποφασίζει αμετάκλητα τη μοίρα σας! Σε καθένα από αυτά βρίσκεται το μικρόβιο του μέλλοντος, η περαιτέρω μοίρα εξαρτάται από τα νεαρά χρόνια, τα οποία θέτουν τα θεμέλια όλης της ζωής. Επομένως, μην αφήνετε να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να δουλέψετε με τον εαυτό σας. δώστε στον εαυτό σας μια ξεκάθαρη περιγραφή της κατάστασης της ψυχής σας και από νεαρή ηλικία εργαστείτε για να εξαλείψετε το κακό μέσα της, έχοντας πάντα μπροστά σας ένα υψηλό ιδανικό για το οποίο πρέπει όλοι να αγωνιζόμαστε.

 

Αγαπήστε αυτό το πολύτιμο δώρο της νεότητας, δείτε το ως θησαυρό που σας εμπιστεύτηκαν, μην χάνετε χρόνο, μην χάνετε μια ευκαιρία που δεν θα επιστρέψει, αλλά εκμεταλλευτείτε, εκμεταλλευτείτε τα νεαρά σας χρόνια, στα οποία μπορείτε να κάνετε τόσα πολλά για τον εαυτό σας και για τους άλλους!

 

Στέκεται στον Σταυρό

30 Δεκεμβρίου.

 

«Στο σταυρό του Ιησού στέκονταν η Μητέρα Του και η αδελφή της Μητέρας Του, η Μαρία του Κλόπα και η Μαρία η Μαγδαληνή» ( Ιωάννης 19:25 )

 

Η αφήγηση ενός άλλου Ευαγγελιστή αναφέρει μια άλλη ομάδα ανθρώπων - «όλοι όσοι Τον γνώρισαν, και οι γυναίκες που Τον ακολούθησαν από τη Γαλιλαία, στέκονταν μακριά και την κοιτούσαν» ( Λουκάς 23:49 ).

 

Καθένας από εμάς πρέπει συνειδητά να ενταχθεί σε μια ομάδα ή στην άλλη. Πόσο δύσκολο είναι να βλέπεις έναν τόσο μικρό αριθμό να στέκεται στο σταυρό και τόσους ανθρώπους να κοιτάζουν από μακριά . Θα μείνουμε πραγματικά σε απόσταση; Δεν θα σπεύσουμε να πάρουμε τη θέση μας στον σταυρό, που μας ανήκει, όπως σε κάθε πιστό; Η αληθινή αγάπη περιβάλλεται από ένα παράξενο, ανεξήγητο μυστήριο - παραδίδεται οικειοθελώς στο να υποφέρει για κάποιον άλλο.

 

Ποιος μπορεί να μετρήσει το βάθος της θλίψης της Παναγίας όταν στάθηκε στον σταυρό; Κάθε βογγητό της Θεϊκής Πάσχουσας ταρακούνησε την ψυχή Της και αντηχούσε από πόνο σε όλη της την ύπαρξη. Ωστόσο Εκείνη στάθηκε. Αυτός είναι ο καρπός της αληθινής αγάπης! Η Μητέρα του Θεού δεν μπορούσε να αποδείξει την πίστη της με άλλο τρόπο από το να σταθεί στο σταυρό - τα λόγια ήταν περιττά. Σε σιωπηλή ευλάβεια, σε ατελείωτη θλίψη - Στάθηκε!

 

Μερικοί καλλιτέχνες απεικονίζουν την Παναγία εξαντλημένη, λιπόθυμη - αυτό θα ήταν φυσικό και χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Αλλά τα λόγια του Ευαγγελίου εκφράζουν την υπερφυσική δύναμη της χάρης του Θεού: Στεκόταν στον σταυρό!

 

Τι μπορεί να παρακινήσει έναν άνθρωπο να σταθεί εκεί που βρίσκεται ο σταυρός της ζωής του; Η δύναμη που δεν πηγάζει από αυτόν, αλλά του δίνεται άνωθεν, είναι η δύναμη της χάρης του Θεού, που δοκιμάζει και εξαγνίζει την πίστη μας μέσω του απεσταλμένου σταυρού. Ένα άτομο που έχει δεχτεί τον σταυρό του χωρίς παράπονο και στέκεται δίπλα του, μπορεί να οδηγήσει άλλους στον Θεό καλύτερα από οποιοδήποτε κήρυγμα. Όλη του η ζωή γίνεται μια ζωντανή μαρτυρία, ένα σιωπηλό κήρυγμα, που σαγηνεύει τους ανθρώπους και δείχνει το δρόμο προς τον ουρανό.

 

Στις μεγάλες ημέρες του πόνου και του θανάτου του Σωτήρα, δικαιώθηκε ο προφητικός λόγος του Γέροντα Συμεών: «Ένα όπλο θα διαπεράσει την ψυχή σου, για να αποκαλυφθούν οι σκέψεις πολλών καρδιών» ( Λουκάς 2:35 ). Στεκόμενη στον σταυρό, η Παναγία κατάλαβε το νόημα αυτών των λέξεων - το όπλο του πόνου διαπέρασε την ψυχή Της, και σε αυτόν τον σταυρό, την αιτία της λύπης Της, είδε την αγάπη του Θεού.

 

Μόνο με το φως του σταυρού θα ανοίξουν τα μάτια μας στην κατανόηση της αλήθειας. θα δούμε το φως του Χριστού στον τόπο της λύπης μας, με τίμημα αυτής της λύπης θα ανοίξουν τα μάτια μας. «Δόξα σοι, που μας έδειξες το φως!»

 

Επίτευγμα προσευχής

31 Δεκεμβρίου.

 

«Ο Ιησούς πήρε τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους οδήγησε μόνοι τους σε ένα ψηλό βουνό και μεταμορφώθηκε μπροστά τους» ( Μάρκος 9:2 ).

 

Ο Κύριος πήρε μαζί Του στο Όρος Θαβώρ όσους από τους μαθητές Του βρήκε άξιους να δουν το όραμα της δόξας Του: τον Πέτρο, ζηλωτή στην πίστη, ορμητικό στη δράση, τον Ιάκωβο, τον μελλοντικό μάρτυρα, πράο στην υπακοή και τον Ιωάννη που με η αγάπη άξιζε την αγάπη του Σωτήρα περισσότερο από άλλους.

 

Τους οδήγησε σε ένα πολύ ψηλό βουνό. Πόσο συχνά ο Κύριος αναζητούσε τη σιωπή της μοναξιάς! Απομακρύνεται συνεχώς από το πλήθος και απομακρύνει τους μαθητές για να ξεκουραστούν και να συγκεντρωθούν: «Πηγαίνετε μόνοι σας σε ένα έρημο μέρος και ξεκουραστείτε λίγο» ( Μάρκος 6:31 ), τους είπε.

 

Οι κοσμικοί, κοσμικοί άνθρωποι αναζητούν την ψυχαγωγία σε θορυβώδεις απολαύσεις, οι άνθρωποι του Θεού, αποφεύγοντας το πλήθος, εμβαθύνουν στις σκέψεις τους και επικεντρώνονται στο ένα πράγμα που χρειάζονται.

 

Το Ευαγγέλιο του Λουκά λέει ότι «ανέβηκε στο βουνό για να προσευχηθεί» ( Λουκάς 6:12 ). Καθ' όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωής Του, ο Σωτήρας προφανώς χρειαζόταν προσευχή για να επιδοθεί σε ανεμπόδιστη πνευματική επικοινωνία με τον Δημιουργό, στον Οποίο βρήκε δύναμη και παρηγοριά. Μπαίνοντας στην επίγεια καριέρα Του, προσεύχεται. Τη νύχτα - Προσεύχεται. Στον κήπο της Γεθσημανή, προετοιμαζόμενος για βάσανα και θάνατο, προσευχήθηκε. Πάνω στο σταυρό, μέσα στην ετοιμοθάνατη στενοχώρια, μέχρι το τελευταίο λεπτό της ζωής Του, δεν παύει να προσεύχεται και ενθαρρύνει συνεχώς τους μαθητές Του να προσεύχονται: «Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην πέσετε σε πειρασμό» ( Μάρκος 14:38 ). .

 

Το βουνό στο οποίο οδηγεί τους μαθητές Του αντιπροσωπεύει το δύσκολο, ακανθώδες μονοπάτι που πρέπει να διανύσουμε για να ανέβουμε στο ύψος της πραγματικής προσευχής. Η δύναμη της προσευχής είναι το μεγαλύτερο μυστικό, αλλά στην απλότητά της είναι προσβάσιμη στην αγνή ψυχή ενός παιδιού. Φαίνεται ότι είναι εύκολο να προσευχόμαστε - άλλωστε, το πνεύμα της προσευχής εκδηλώνεται μερικές φορές με έναν αναστεναγμό, με ένα βλέμμα - αλλά αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα, ένα υπερφυσικό κατόρθωμα - αυτό είναι το έργο του Θεού στην ανθρώπινη ψυχή.

 

Μόνο ο Χριστός μπορεί να ολοκληρώσει αυτό το υπέροχο έργο στις καρδιές μας. Αυτός μόνο θα μας οδηγήσει, ως μαθητές Του, κατά μήκος ενός στενού, απότομου, βραχώδους μονοπατιού που οδηγεί σε ένα ψηλό βουνό και θα μας φέρει στην αγκαλιά Του, αφαιρώντας όλα τα εμπόδια. Ακολουθώντας Τον, θα φτάσουμε στην κορυφή και θα λάβουμε την ανταμοιβή που περίμενε τους μαθητές στο Θαβώρ: εκεί, μακριά από τη φασαρία και τη φασαρία του κόσμου, άκουσαν μόνο τη φωνή του Σωτήρα - αναγνώρισαν τον Υιό του Θεού μέσα Του, ήταν μάρτυρες της αιώνιας δόξας Του.

 

Έτσι για εμάς, όταν ανεβούμε με την ψυχή μας στον Κύριο, αφήνοντας κατά μέρος όλους τους πειρασμούς και τους δελεασμούς του κόσμου, θα μας δώσει να γευτούμε εκείνη την απερίγραπτη ευδαιμονία της εγγύτητας με τον Κύριο, που θα μας δώσει δύναμη στον αγώνα της ζωής. σταθερότητα στις δοκιμασίες και παρηγοριά στη θλίψη.

 

 

Πηγή: Μέρα με τη μέρα: ημερολόγιο-στοχασμός ορθόδοξου ιερέα για κάθε μέρα του χρόνου κατά την ανάγνωση των Αγίων Γραφών / [επιμέλεια O. Ignatenko]. - Μόσχα: Σπίτι του Πατέρα, 2019. - 448 σελ. (Πνευματικός συνομιλητής).; ISBN 978-5-906-241-29-0