Η αγάπη δυο ανθρώπων που τους οδηγεί στο γάμο και που όσο αληθινή και αν είναι υπόκειται ως κτιστή στη φθορά, ενισχύεται με το εκκλησιαστικό μυστήριο και διευρύνεται μέχρι το άπειρο, αιωνιοποιείται, αλλάζει ριζικά, μεταμορφώνεται χωρίς να καταργείται σε διάσταση της αγάπης που έχει ο Θεός για τον κόσμο. Η ένωση του άντρα και της γυναίκας εγκεντρίζεται στο μεγάλο μυστήριο της ένωσης του Χριστού με τον κόσμο που υψώνει τον κόσμο-και την καινούργια οικογένεια που δημιουργείται- σε Εκκλησία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΖΩΟΝ ΘΕΟΟΥΜΕΝΟΝ, ΕΚΔ, ΑΡΜΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1992 ΣΕ. 167
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΖΩΟΝ ΘΕΟΟΥΜΕΝΟΝ, ΕΚΔ, ΑΡΜΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1992 ΣΕ. 167
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου