Σαν πρόλογος
Ήμουνα στον κόσμο μια φορά κι έναν καιρό, απ’ τον άμβωνα απευθυνόμουν στον πιστό λαό. Τον Απόστολο Παύλο είχα οδηγό πνευματικό, ένοιωθα όπως εκείνος την ανάγκη να μιλώ για το Θεό.
Συνεργάτες μου ηχογραφούσαν κάθε λόγο μου φτωχό, έτσι αποταμιεύτηκε σε κασέτες όλο αυτό το υλικό. Οι ακροατές του Θείου λόγου όμως τον ζήτησαν γραπτό, και να, ήρθε ή ώρα ή ευλογημένη για το βιβλίο αυτό.
Πρόκειται για κηρύγματα απροετοίμαστα κι απλά, πού εκφωνήθηκαν επίκαιρα, αλλά και περιστασιακά. Όταν το καλούσε ή ώρα και για του Κυρίου τα παιδιά, ω στιγμές ωραίες και εμπνεύσεις, πού δονούσαν την καρδιά.
Το πρωί, το απόγευμα και μέσα στη βαθειά νυχτιά,
στον Εσπερινό, στη Λειτουργία, στην Αγρυπνία ξαφνικά.
Ό Θεός μου άνοιγε το στόμα για λόγια εποικοδομητικά,
να παρηγορήσω, να στηρίξω, τα πρόβατα του Χριστού τα λογικά.
Έχω βέβαια την ελπίδα ότι οι σελίδες πού ακολουθούν, από τον διψασμένο κόσμο με χαρά πολλή θα διαβαστούν. και μακάρι οι ψυχές οι πονεμένες να γλυκοαναπαυθούν, και για μένα τον ελάχιστο Αγιορείτη να προσευχηθούν.
Το ζητώ από τον Θεό σαν χάρη, το ίδιο και σεις αγαπητοί, ένα να ζητάτε, ένα να ποθείτε κάθε ώρα και στιγμή. Στην Πατρίδα μας να είναι άφθονη ή πνευματική τροφή, ν' ακούνε οι Έλληνες πρόθυμα και πάντα του Κυρίου τη φωνή.
Οι εργάτες του Ευαγγελίου να είναι και πολλοί και εκλεκτοί, να σπέρνουν τον θείο λόγο πάντα ακούραστοι και δυνατοί. να δίνουνε τη μαρτυρία με δύναμη, με αγάπη και υπομονή, και θα έρθει, να την προσδοκάτε, ή ημέρα ή ποθητή.
Θα βλαστήσει, θα καρποφορήσει ο Θειος σπόρος θεαματικά, θα αλλάξει ή κοινωνία, θα πάει ή χώρα μας μπροστά. Πρωτοπόροι όμως ποιοι θα είναι στα έργα τα πνευματικά; Εμείς, αγαπητοί μου, ναι. Σας το λέγω, το τονίζω αδελφικά.
Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Καραχρήστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου