Ή ζωή, αγαπητέ,
μας δόθηκε,
για να τη χαιρόμαστε.
Αρκεί να την κρατάμε
γερά στα χέρια μας.
Αρκεί να την αποθέτουμε
απαλά στα χέρια Του.
Βλέπεις το φτωχό
και τον λυπάσαι.
Δε θα 'θελες να 'σαι.
Βλέπεις τον πλούσιο
και τον ζηλεύεις.
Τ' αδύνατα γυρεύεις.
Πώς να ζήσεις;
Χωρίς συγκρίσεις.
Τρομερά τ' αποτελέσματα
της ατομικής ενέργειας·
διαλύει τους εχθρούς.
Τρομερότερα της ατομιστικής
διαλύει τους φίλους.
Αυτές είναι
μικρές αμαρτίες·
την καρδιά
δεν την προσβάλλουν.
Σκέψου όμως
και τις πηγές των ποταμών
που εκβάλλουν
Το θαύμα
των πέντε άρτων
μπροστά στα μάτια του
θα 'θελε να 'χει,
για να πιστέψει.
- Αφού δεν πίστεψε
στον κόκκο σίτου
πού στα χωράφια του
έγινε στάχυ,
πώς ν' αναβλέψει!
Ζηλεύω τους χριστιανούς,
πού ακόμη και στο θάνατο
έχουν παννυχίδα·
...και δεν πεθαίνουν
«ώσπερ οι λοιποί»
περίλυποι
χωρίς ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου