Την 25η Φεβρουαρίου γιορτάζει ο πολιούχος της Σκοπέλου άγιος Ρηγίνος. Αγιε του Θεού πρέσβευε υπερ ημών.

ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΡΗΓΙΝΟΥ

ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ.

Το Μοναστήρι του Αγίου Ρηγίνου βρίσκεται 2 χλμ βορειοδυτικά της πόλης της Σκοπέλου. Η Μονή κτίσθηκε πάνω στα ερείπια βυζαντινού ναού σύμφωνα με επιγραφή το 1728. Στην αυλή του μοναστηριού υπάρχει ο τάφος του Αγίου Ρηγίνου. Είναι μία μικρή σαρκοφάγος που χρονολογείται από τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Ο Άγιος Ρηγίνος είναι ο πολιούχος της Σκοπέλου και ο πρώτος επίσκοπος. Στο παλιό γεφυράκι όπου υπάρχει το εικονοστάσι του, αποκεφαλίστηκε ο μάρτυρας Ρηγίνος το 362μ.Χ. γιατί δεν άλλαξε την πίστη του. Οι Σκοπελίτες τον γιορτάζουν με λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 25 Φεβρουαρίου.
Σήμερα η Μονή Ανήκει στον Δήμο Σκοπέλου και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες είναι ανοιχτή όλη μέρα για όλους τους πιστούς που θέλουν να προσκυνήσουν.

Αγίου Ρηγίνου

Του Πολιούχου Αγίου Ρηγίνου

Την 25η Φεβρουαρίου γιορτάζει ο πολιούχος της Σκοπέλου άγιος Ρηγίνος. Είχε διατελέσει επίσκοπος του νησιού και μαρτύρησε το 326 μ.Χ. επί Ιουλιανού του Παραβάτη. Την ημέρα αυτή όλοι οι κάτοικοι της Σκοπέλου συγκεντρώνονται στο μοναστήρι του αγίου Ρηγίνου, που βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα προς τα νότια της πόλης. Η πομπή αρχίζει από την εκκλησία του Χριστού, όπου φυλάσσονται τα ιερά λείψανα του αγίου. Καθ' οδόν ψάλλονται τα εγκώμια που είχε συνδέσει τον περασμένο αιώνα ο Σκοπελίτης λόγιος Ιωάννης Δρακιώτης πάνω σε γνωστούς ύμνους της εκκλησίας .

Η πομπή φτάνει στη μονή, γίνεται η λειτουργία και επακολουθεί ομιλία. Κατόπιν τα ιερά λείψανα μεταφέρονται στην πόλη. Στην επιστροφή η πομπή σταματάει στον Αη-Ρηγινάκη, το παλιό γεφύρι, όπου κατά την παράδοση αποκεφαλίσθηκε ο άγιος. Αυτή την ημέρα όλη η πόλη αδειάζει. Και οι γεροντότεροι ακόμα έχουν τάμα να πάνε στο μοναστήρι του αγίου Ρηγίνου. Όταν για κάποιο έκτακτο λόγο αναβαλλόταν το πανηγύρι του αγίου Ρηγίνου, συνηθιζόταν να γίνεται την Κυριακή των Μυροφόρων.

Ο βίος του αγίου.

Ο Αγιος Ρηγίνος γεννήθηκε στην Λεβαδιά της Βοιωτίας στις αρχές του 4 ου αιώνα από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον βοήθησαν να λάβει την θύραθεν παιδεία αλλά και την ορθόδοξη αγωγή. Η αγάπη του για τον Κύριο και η πνευματική του πρόοδος τον μεταμόρφωσαν σε σκεύος εκλογής και σε ναό της Αγίας Τριάδας.

Ο Αγιος έζησε την εποχή που βασίλευσαν οι δύο υιοί του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο μεν Κωνστάντιος στην Κωνσταντινούπολη (Ανατολή), ο δε Κώνστας στη Ρώμη (Δύση). Και οι δύο διάδοχοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου είχαν ανατραφεί με τις αρχές της χριστιανικής πίστεως, αλλά ο μεν Κωνστάντιος συνειδητά είχε αποδεχθεί τις αρχές του Αρειανισμού, ο δε Κώνστας παρέμεινε πιστός στις δογματικές αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Και οι δύο είχαν ως κοινά χαρακτηριστικά της θρησκευτικής τους πολιτικής, αφ’ ενός με την καταπολέμηση της εθνικής θρησκείας, αφ’ ετέρου δε την υπεράσπιση της ενότητας της Εκκλησίας.

Η εκκλησιαστική τους πολιτική είχε ως συνέπεια όχι μόνο την συντήρηση, αλλά και την διεύρυνση της εκκλησιαστικής διασπάσεως μεταξύ των οπαδών και των αντιπάλων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Οι συνεχείς παρεμβάσεις, αυθαίρετες ή μη, στα εκκλησιαστικά πράγματα υπήρξαν πηγή εντάσεως στις αρειανικές έριδες του 4 ου αιώνος.

Έτσι ο Αγιος απεστάλη στη νήσο Σκόπελο από τον θείο του Αχίλλειο (�15 Μαΐου, πολιούχο της πόλεως της Λαρίσης) , για να ενισχύσει τους εξορίστους που βρίσκονταν εκεί και να τους στερεώσει στην ορθόδοξη πίστη.

Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες του Συναξαριστή του Αγίου Αχιλλείου , ο Αγιος Ρηγίνος παρακολούθησε τις εργασίες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου το 325 μαζί με τον Αγιο Αχίλλειο. Όμως, μολονότι καταδικάστηκε ομόφωνα από τους Αγιους Πατέρες η αίρεση του Αρειανισμού, οι οπαδοί του Αρείου δεν εξέλιπαν και συνέχιζαν να διαδίδουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους. Επικράτησε εκ νέου μεγάλη αναταραχή στους κόλπους της Εκκλησίας, κρίση και κατά συνέπεια χωρισμός σε δύο παρατάξεις, κάτι που ανησύχησε ιδιαίτερα τους δύο αυτοκράτορες Κωνστάντιο και Κώνστα. Τελικά οι δύο αυτοκράτορες συμφώνησαν να συγκληθεί μια νέα Σύνοδος στη Σαρδική (Σόφια). Πράγματι η Σύνοδος συγκλήθηκε το 343. Έλαβε μέρος και ο Αγιος Ρηγίνος , ο οποίος ανασκεύασε όλες τις αιρέσεις με τον λόγο και την τόλμη της γνώμης του.

Μετά την λήξη της Συνόδου ο Αγιος Ρηγίνος επέστρεψε στη Σκόπελο. Αλλά και πάλι η Εκκλησία του Χριστού εκλυδωνίσθηκε και ταράχθηκε από τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Ιουλιανό τον Παραβάτη (361-363), ο οποίος θέλησε να επαναφέρει την θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων.

Στη διάρκεια των διωγμών που διέταξε ο βασιλέας, έφθασε στην Σκόπελο ο Έπαρχος της Ελλάδος και των Σποράδων. Αμέσως κάλεσε τον ποιμενάρχη της Σκοπέλου και του υπέδειξε να αλλάξει πίστη και να ασπασθεί την ειδωλολατρία. Όμως ο Αγιος περιφρόνησε την υπόδειξή του και ενέμεινε με πνευματική ανδρεία και σταθερότητα στην πατρώα ευσέβεια. Στις 25 Φεβρουαρίου του 362 οδηγήθηκε για τελευταία φορά ενώπιον του Επάρχου . Στις προτροπές του να αρνηθεί τον Χριστό, ο Αγιος δεν έδωσε καμία απάντηση. Έτσι οδηγήθηκε στο στάδιο της νήσου, όπου υπέστη και άλλα φρικτά βασανιστήρια, και ακολούθως στη θέση «Παλαιό γεφύρι», όπου αποκόπηκε από τον δήμιο η τίμια κεφαλή του. Τη νύχτα οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο σκήνωμα του Αγίου και το ενταφίασαν μέσα στο δάσος του υπερκείμενου λόφου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα ο τάφος του.

(πηγή Αποστολική-Διακονία/εορτολόγιο)

http://apantaortodoxias.blogspot.com/