Ο ΝΙΚΟΛΑΕ ΣΤΑΙΝΧΑΡΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ.

Ό Ίον Όμέσκου σκέφτεται, όταν βγει από τη φυλακή, να γράψει ένα θεατρικό έργο, βλέποντας από τη δική του οπτική γωνία το έργο του Πωλ Ρεϊνάλ για τον Ιούδα: χωρίς τον Ιούδα, λέει, δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί ολόκληρο το δράμα που γνωρίσαμε. Ό Ιούδας έπαιξε το ρόλο του σ' αυτή την υπόθεση, γιατί να καταδικαστεί;

Πιστεύω όμως πώς, αν και ήταν από πριν γνωστό, τί θα διαπράξει ό Ιούδας, εντούτοις παραμένει ένοχος. Ό Θεός ως παντογνώστης γνωρίζει από πριν τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές μας. Δεν μας υποχρεώνει όμως να ενεργήσουμε και να συμπεριφερθούμε με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο. Σαν ελεύθεροι άνθρωποι, πού είμαστε, έχουμε διαρκώς επιλογές.

Αν κάποιος κάνει ένα καλό σ' έναν κακό άνθρωπο και δεν περιμένει ανταπόδοση, ή προβλεπόμενη άσχημη αντίδραση του κακού ανθρώπου δεν θα τον παραξενέψει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πώς δεν πρέπει να καταδικάσουμε την άσχημη αντίδραση. Όπως και να το κάνουμε, είναι απεχθής αντίδραση.

Η προδοσία του Ιούδα ήταν αναμενόμενη στο δράμα του Ιησού. Παραμένει όμως  προδοσία.

 Θα λέγε κανείς πώς αυτή ή αναμονή (κάτσε να δεις πού θα...) καθίστα τον Ιούδα ακόμα πιο μισητό. Δεν μπόρεσε να απαλλαγεί από τον κακό του εαυτό, μείνε στον αυτοματισμό του. Ή εντολή του Χριστού όμως είναι ξεκάθαρη: « Όποιος θέλει να λέγεται δικός μου, πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτό του...»

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ. ΝΙΚΟΛΑΕ ΣΤΑΙΝΧΑΡΤ