Η ΑΓΙΑ ΓΕΝΟΒΕΦΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ

Η ΑΓΙΑ ΓΕΝΟΒΕΦΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ

Η μνήμη της εορτάζεται στις 3/16 Ιανουαρίου

Η Αγία Γενοβέφα (Ζενεβιέβα) γεννήθηκε περί το 420 μ.Χ. στην πόλη Ναντέρ κοντά στο Παρίσι. Οι γονείς της ήταν πλούσιοι και ευσεβείς. Όταν η Γενοβέφα ήταν ακόμα μικρή, την συνάντησε ο Άγιος Γερμανός της Ωξέρρης. Πέρασε δίπλα από το σπίτι της πηγαίνοντας στην Αγγλία μαζί με τον Άγιο Λούππο Επίσκοπο Τρουά. Ο Άγιος Γερμανός είδε το ευλογημένο κορίτσι και προφήτεψε στους γονείς της ότι είναι «μεγάλη ενώπιον του Κυρίου» και πολλοί θα βρουν σωτηρία διά μέσου αυτής. Ο Άγιος Γερμανός ευλόγησε την Γενοβέφα και της έδωσε ένα νομισματάκι, το οποίο είχε επάνω του το σημείο του Σταυρού. Από τότε η Γενοβέφα όλο και περισσότερο έδινε προσοχή στις ευσεβείς πράξεις.

Μια φορά η μητέρα της την χαστούκισε, διότι δεν της άρεσε που η κόρη της πάει πολύ συχνά στην εκκλησία, και... αμέσως τυφλώθηκε! Ανέβλεψε μόνο μετά από 2 χρόνια όταν ένιψε τα μάτια της με το ύδωρ, το οποίο η κόρη της ανακάτεψε μαζί με τα δάκρυά της και το σταύρωσε. Η Γενοβέφα μετά απ’αυτό το συμβάν δεν είχε πια εμπόδια από τους γονείς της. Πήγε σε έναν Επίσκοπο για να λάβει τη μοναχική κούρα. Η Αγία συνέχιζε να ασκητεύει παραμένοντας στο πατρικό της σπίτι, διότι εκείνη την εποχή στη Γαλλία δεν υπήρχαν ακόμα γυναικεία μοναστήρια.

Μετά την κοίμηση των γονέων της εγκαταστάθηκε στο σπίτι της αναδόχου της στο Παρίσι. Εκεί ασθένησε βαριά, αλλά πέρασε αυτήν την αρρώστια γενναία. Μετά την ανάρρωση η ασκήτρια ζούσε με τα εντελώς απαραίτητα, εφάρμοσε σκληρή ασκητική ζωή: προσευχόταν συνεχώς, έβγαινε από το σπίτι μόνο για να βοηθήσει στους φτωχούς, έτρωγε δύο φορές την εβδομάδα ολίγον άρτο και κουκιά. Έτσι η Γενοβέφα δάμασε την σάρκα της και απέκτησε πλουσίως τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Άντεχε με ανεκτικότητα τις συκοφαντίες και τα κουτσουμπολιά, με τα οποία την «βράβευαν»πλουσίως οι φθονεροί της. Οι εχθροί της την κατέκριναν τόσο πολύ που χρειάστηκε τη βοήθεια του Αγίου Γερμανού της Ωξέρρης που παρέβηκε για να πείσει τους φθονερούς να σέβονται την θεράπων του Θεού. Σιγά-σιγά οι Παριζιάνοι δέχτηκαν την αγιότητά της και γύρω της συγκεντρώθηκαν νέες κοπέλες για να ακολουθήσουν τον ευλαβικό βίο.

Αρχές του 451 μ.Χ. στο Παρίσι πλησίασε ο Αττίλας με τις βάρβαρες ορδές του, ληστεύοντας και ρημάζοντας όλα στο δρόμο τους. Οι κάτοικοι της πόλεως κατελήφθησαν από πανικό και ετοιμάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη και μόνο η Γενοβέφα τηρούσε ψυχραιμία. Μάζεψε τις γυναίκες και μαζί τις προσευχόταν, προσπαθώντας να εκλιπαρήσει τη βοήθεια του Θεού, να τους λυτρώσει, με δάκρυα, νηστεία και προσευχή. Βρέθηκαν όμως κάποιοι που δεν δέχτηκαν τη συμβουλή της Αγίας, ήταν μάλιστα έτοιμοι να την σκοτώσουν. Τότε παρέβηκε ο Αρχιδιάκονος της Ωξέρρης και θύμισε την προφητεία του Αγίου Γερμανού, ότι η Γενοβέφα είναι από τον Κύριο επιλεγμένη πολιούχος των Παρισίων. Σε λίγο ο Αττίλας άλλαξε την κατεύθυνσή του, έστριψε προς την άλλη πλευρά και στη συνέχεια υπέστη συντριπτική ήττα από το ρωμαϊκό στρατό.

Η ασκήτρια εκτιμούσε ιδιαίτερα τους Αγίους, οι οποίοι έκαναν πολλά για την ίδρυση της Γαλλικής Εκκλησίας. Ήταν πρωτεργάτρια για να χτιστεί μια εκκλησία επί του τάφου του Αγίου Διονυσίου των Παρισίων. Επίσης η Αγία μετέδωσε στους Παριζιάνους το ευλαβή έθιμο να μεταβαίνουν εκεί για προσκύνημα και προσευχή, ακόμα και σε κακοκαιρία. Μια μέρα η Γενοβέφα πήγε στην εκκλησία ενώ είχε ξεσπάσει σφοδρή καταιγίδα. Η Αγία κρατούσε στο χέρι της το αναμμένο κερί και... η φλόγα δεν έσβησε! Εκτός απ’αυτό η Αγία Γενοβέφα έκανε πολλά προσκυνήματα στον τάφο του Αγίου Μαρτίνου στην πόλη Τουρ. Κατά τα ταξίδια της η Αγία Γενοβέφα θεράπευε τους πάσχοντες και εξεδίωκε δαιμόνια.

Εκείνη την εποχή τους Φράγκους κυβερνούσε ο βασιλεύς Χιλδερίκος. Ήταν ειδωλολάτρης, αλλά σεβόταν την εκκλησία και δέχτηκε να ακυρώσει μια καταδίκη σε θάνατο, την οποία εξέδωσε, διότι τον παρακαλούσε η Αγία Γενοβέφα. Όταν οι Φράγκοι πολιόρκισαν το Παρίσι, τα προάστια ερημώθηκαν και οι κάτοικοι κινδύνευαν από την πείνα. Ο λαός και πάλι έχασε την πίστη του στο Θεό. Τότε η Γενοβέφα βρήκε 11 πλοία, βρήκε και τους ναυτικούς και πήγαν στο Σηκουάνα με τα πλοία αυτά για να βρουν σιταρέμπορους. Η Αγία έφερε αρκετό άρτο και το μοίρασε σε όλους τους Παριζιάνους, πρώτα απ’ όλα όμως στους πιο φτωχούς.

Το 481 μ.Χ. βασιλεύς των Φράγκων έγινε ο Χλωδοβίκος. Σεβόταν πολύ την Αγία Γενοβέφα, διότι ήταν επηρεασμένος από τη γυναίκα του την Αγία Χροδεχίλδη. Ο βασιλεύ ακολουθούσε τις συμβουλές της Γενοβέφας και ελευθέρωνε τους φυλακισμένους, υπέρ τους οποίους συνηγορούσε η Αγία. Ενώ ο Χλωδοβίκος τελείωνε την κατάκτηση της Γαλλίας, η Χροδεχίλδη ήταν μαζί με τη Γενοβέφα στο Παρίσι και ο Άγιος Ρεμίγιος τις επισκεπτόταν που και που για να ομιλήσουν τα θεϊκά θέματα. Όλοι αυτοί οι άγιοι έζησαν την εποχή της γέννησης του κράτους της Γαλλίας.

Η φήμη για την Αγία Γενοβέφα είχε μεταβεί έως την Ανατολή. Κατά την παράδοση, οι Σύριοι έμποροι διηγήθηκαν στον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη για τις αρετές της παρθένας από το Παρίσι. Μετά τη διήγηση αυτή ο Άγιος δοξολόγησε την Γενοβέφα και ανάθεσε στους εμπόρους να ζητήσουν τις προσευχές της.

Η Αγία Γενοβέφα κοιμήθηκε εν Κυρίω στα 80 της. Είχε την αγάπη και την αναγνώριση του λαού της. Όπως και εν ζωή, έτσι και στους επόμενους αιώνες η Αγία Γενοβέφα δεν σταμάτησε να προστατεύει το Παρίσι και τους κατοίκους του Παρισιού. Επί του τάφου της Αγίας χτίστηκε μια εκκλησία προς τιμήν της, αργότερα το Μοναστήρι της Αγίας Γενοβέφας (Sainte-Geneviѐve), στο οποίο γινόταν αναρίθμητες ιάσεις. Κατά τη διάρκεια των σοβαρών συμφορών: των πολέμων, πολιορκών, επιδημιών, πείνας, πλημμυρών και πυρκαγιών, πλήθος κόσμου σύρρευε στην Αγία ζητώντας βοήθεια. Γινόταν μεγάλες λιτανείες. Οι άντρες κρατούσαν στους ώμους τους τη Λάρνακα με τα ιερά λείψανα και ο Θεός έδειχνε αμέσως τη Χάρη Του μέσω των θαυμάτων που προκαλούνταν λόγω των προσευχών προς την Αγία Γενοβέφα των πιστών της.

Τα λείψανα της Αγίας Γενοβέφας αποτεφρώθηκαν σχεδόν ολότελα και πετάχτηκαν στο Σηκουάνα από τους επαναστάτες το 1793, αλλά η Αγία συνεχίζει να είναι ζωντανή για όλους, όσοι απευθύνονται σ’αυτήν με την πίστη.