Αγαπητέ
εν Κυρίω Α.!
Ρωτώ κι εγώ εσάς.
Απαντήστε στον εαυτό σας τις ερωτήσεις μου.
Πόσο
σπουδάσατε και κοπιάσατε ώστε να γίνετε γιατρός και να βοηθάτε τους ανθρώπους
στις σωματικές τους ασθένειες;
Θα μπορούσατε να σταθείτε σε αυτό το έδαφος,
έχοντας παραλείψει το σχολείο, το ινστιτούτο και τα πολλά έτη πρακτικής σπουδής
της ειδικότητας σας;
Δεν
είναι άραγε η ψυχή σημαντικότερη από σώμα;
Γίνεται,
μόλις περάσατε το κατώφλι της εκκλησίας να γίνετε μέσα σε αυτή διδάσκαλος και
θεραπευτής των ανθρωπίνων ψυχών; Το να θανατώσετε το σώμα είναι τρομερό και
επισύρει ευθύνες ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων, αλλά το να θανατώσετε τις
ψυχές των άλλων, αυτό σημαίνει ότι ανεπιστρεπτί θα θανατώσετε και τη δική σας
ψυχή. Ορίστε ερωτήσεις, για να συλλογιστείτε.
Μα
και η σύζυγος δεν είναι γαντάκι, το πετάς α τ' άσπρο σου χεράκι και το χώνεις
στο ζωνάκι, είναι ζωντανός άνθρωπος και ζει μέσα στο ρεύμα της Πρόνοιας του
Θεού.
Μέσω αυτής γρηγορότερα, απ' ότι διαμέσου οποιουδήποτε άλλου, ο Κύριος
μπορεί να σας ανακοινώσει την αλήθεια.
Μα
κι οι γονείς σας, η οικογένεια σας;
Μπορείτε
όλα να τα γκρεμίσετε, αλλά πάνω στα ερείπια τίποτα δεν οικοδομείται.
Επιπλέον,
όποιος μπορεί να τα καταφέρει μέσα στη δική του οικογένεια, πώς θα τα καταφέρει
μέσα στην Εκκλησία του Θεού;
0
Θεός να σας δίνει σοφία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου