Όταν οι καρδιές φλέγονται» του Stephen Muse από τις εκδόσεις "Γρηγόρη".

Ορθόδοξη προσέγγιση στον διά-Λογο της Ποιμαντικής Συμβουλευτικής

Η αγάπη δεν κατηγορεί και δεν συγκρίνει. Δεν επιδιώκει να εξυπηρετεί τον εαυτό της εις βάρος άλλων. Η αγάπη δεν ευχαριστείται όταν ο άλλος πονά, χαίρεται όταν αποκαλύπτεται η αληθεια και κάθε φορά που της ζωής το νόημα όρθιο στήνεται.

Η αγάπη αντέχει πάντα την πραγματικότητα ως έχει, απλώνει το έλεός της στον καθένα, κάθε φορά, αφού «πάντα στέγει». Η αγάπη «πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει» και αντιμετωπίζει το κάθε τι αταλάντευτη και με απαρασάλευτη μακροθυμία. Η αγάπη δεν θα «τα παρατήσει» ποτέ. Αντιθέτως, «προφητείαι καταργηθήσονται» μπροστά στις άπειρες δυνατότητες της αιωνιότητας και η έμπνευση είναι φευγαλέα όσο κι η αναπνοή.

Αν επιλέξω την αγάπη του Θεού έναντι της αυταρέσκειάς μου, ανακαλύπτω τον κόσμο και γίνομαιο εαυτός μου. Βρίσκω κοινούς τόπους με όλους εκείνους που δεν είναι ο εαυτός μου. Βαδίζοντας μαζί, αναγνωρίζω ότι καθένας από αυτούς είναι ο πλησίον μου. Αγαπώντας τον πλησίον μου, ανακαλύπτω ότι καθένας τους “κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ”. Είμαι και πάλι μόνος, αλλά δεν είμαι πια “Εγώ”, είναι ο Χριστός που ζει μέσα μου· Αυτός έχει γίνει “τα πάντα τοις πάσι”.