Ο ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ .ΡΩΤΑ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΓΕΡΜΑΝΟ. " Για τις διάφορες διαθέσεις καί επιθυμίες πού έχουν οι εναέριες δυνάμεις τού κακού."

Για τις διάφορες διαθέσεις καί επιθυμίες πού έχουν οι εναέριες δυνάμεις τού κακού.

Έχουμε αναμφισβήτητες αποδείξεις ότι υπάρχουν στούς δαίμονες τόσες διαφορετικές ροπές καί κλίσεις, όσες υπάρχουν καί στούς ανθρώπους.

Κάποιοι δαίμονες, πού ό λαός τούς αποκαλεί «πλάνους», είναι

 σκωπτικοί καί γελωτοποιοί. Στέκονται μόνιμα σε καθορισμένους τόπους η σε δρόμους, αλλά δεν επιδίδονται στο να βασανίζουν τούς διαβάτες πού συλλαμβάνουν οι πλεκτάνες τους. Αυτοί οι δαίμονες ευχαριστούνται μόνο μέ τό να περιγελούν τά θύματά τους καί μέ τό να τά κοροϊδεύουν. Αυτοί ενδιαφέρονται μάλλον να εκνευρίσουν καί να κουράσουν αυτούς πού έχουν πλανήσει, παρά να τούς κάνουν κακό.

"Ορισμένοι επίσης δαίμονες ασχολούνται μέ τό να προκαλούν εφιάλτες στους ανθρώπους κατά τις νύχτες, χωρίς όμως να μπορούν αυτοί να τούς προξενήσουν κανένα άλλο κακό.

Υπάρχουν όμως καί άλλοι δαίμονες πιο άγριοι καί πιο μανιασμένοι. Αυτοί δεν ικανοποιούνται μέ τό να κατασπαράζουν μέ φρικτό τρόπο αυτούς πού κατακυριεύουν, αλλά χιμούν πάνω σε όλους τούς περαστικούς, ακόμη καί στους ξενομερίτες καί τούς επιφέρουν τά πιο άγρια πλήγματα. Τέτοια δαιμονικά πνεύματα είναι εκείνα πού αναφέρει ό Ευαγγελιστής Ματθαίος. Αυτούς τούς φοβούνταν τόσο πολύ, ώστε κανείς δεν τολμούσε να περάσει από τό μέρος πού βρίσκονταν (Ματθ. 8, 28). Αυτοί αναμφισβήτητα, καί άλλοι όμοιοι τους, είναι εκείνοι πού, μέσα στην ακόρεστη αγριότητά τους, ικανοποιούνται μέ τούς πολέμους καί μέ τις αιματοχυσίες.

Έχουμε κι άλλα δαιμονικά πνεύματα, τά «πνεύματα της υπερηφάνειας», τά όποια φουσκώνουν μέ κενοδοξία αυτούς πού κυριεύουν. Οι κυριευμένοι λοιπόν από αυτούς τούς δαίμονες, υψώνουν υπερήφανα τό ανάστημα τους καί άλλοτε παίρνουν στάση μεγαλοπρεπή, άλλοτε σκύβουν μέ ύφος πού δείχνει μεγάλη καταδεκτικότητα, για να φαίνονται απλοί καί αγαθοί. Άλλες φορές πάλι φαντάζονται ότι είναι σημαντικές προσωπικότητες καί ότι όλοι οι γύρω τους έχουν τά μάτια στραμμένα πάνω τους. Άλλοτε υποκλίνονται, για να αποδώσουν τάχα τιμές σε πιο ισχυρούς ανθρώπους καί άλλοτε νομίζουν ότι δέχονται αυτοί τιμές ή ότι τούς κάνουν υποκλίσεις καί παρόμοιες ταπεινωτικές κινήσεις, πού συνηθίζουν να κάνουν οι άνθρωποι στις καθημερινές τους σχέσεις.

Βρήκαμε επίσης μέσα στα κακά πνεύματα καί εκείνα πού όχι μόνο αγαπούν τό ψέμα, αλλά καί ωθούν τά θύματά τους στη βλασφημία. Αυτό μπορώ κι εγώ να τό επιβεβαιώσω. Έχω ακούσει μέ τά αυτιά μου ένα δαίμονα να ομολογεί ξεκάθαρα ότι είχε χρησιμοποιήσει τον Άρειο καί τον Εύνόμιο,γιά να ενσπείρει στην Εκκλησία ανίερες καί αιρετικές δοξασίες. Διαβάζουμε επίσης στο βιβλίο των Βασιλειών ότι κάποιος απ’ αυτούς καυχιόταν για παρόμοια πράγματα καί έλεγε: «Θα φύγω από δω καί θα γίνω πνεύμα ψεύτικης προφητείας στο στόμα όλων των ψευδοπροφητών» (Γ' Βασ. 22, 22). Αυτή ακριβώς την κατηγορία τών δαιμόνων είχε στο νου του καί ό Απόστολος, όταν επιτιμούσε εκείνους πού αφήνονται να εξαπατηθούν απ’ αυτούς τούς δαίμονες καί τούς έλεγε: «Θα προσέχουν σε πνεύματα πλάνης καί σε δαιμονικές διδασκαλίες, σε ανθρώπους πού ψευδολογούν μέ υποκρισία» (Α' Τιμ. 4, 1 -2).

Οι Ευαγγελιστές επίσης επισημαίνουν την ύπαρξη κι άλλων δαιμονικών ταγμάτων, όπως είναι «τά κουφά» καί «τά άλαλα» (Λουκ. 11,14 - Μαρκ. 9, 16, 24). Ό δε προφήτης Ώσηέ, μάς λέει ότι υπάρχουν τά πνεύματα «της ακολασίας» καί «της πορνείας»: «Πλανήθηκαν» λέει, «από πνεύμα πορνείας και απομακρύνθηκαν από τον Θεό τους» (Ώσηέ 4, 12). Ή Αγία Γραφή, εξάλλου, αναφέρει ότι υπάρχουν «δαιμόνια νυκτερινά», «δαιμόνια της ημέρας» καί «δαιμόνια μεσημβρινά»: «Δεν θα φοβηθείς», λέει, «από κίνδυνο πού σού συμβαίνει τη νύχτα ούτε από βέλος πού ρίχνεται εναντίον σου κατά την ημέρα. Ούτε θα φοβηθείς από κάτι πού κινείται τη νύχτα ή από απροσδόκητο συμβάν κατά την ημέρα ή από δαιμόνιο πού ενεργεί τό μεσημέρι (Ψαλμ. 90, 5-6).

Αλλά δεν θα βρίσκαμε άκρη, αν θα θέλαμε να διατρέξουμε όλα τά κείμενα της Αγίας Γραφής, για να δούμε μέ λεπτομέρειες όλα τά υπόλοιπα είδη τών δαιμόνων, όπως για παράδειγμα «τούς όνοκένταυρους», «τούς σατύρους», «τις σειρήνες», «τις κουκουβάγιες», «τις στρουθοκαμήλους», «τις λάμιες», καί «τούς ακανθόχοιρους», πού αναφέρει ό προφήτης Ησαΐας (Ήσ. 13, 21-22, 13-14). 

Επίσης «τά δηλητηριώδη φίδια», «την ασπίδα» καί «τον βασιλίσκο», «τό λιοντάρι» καί «τον δράκοντα», πού αναφέρει ό Ψαλμωδός (Ψαλμ. 90, 13). Οι Ευαγγελιστές επίσης μιλάνε για «τούς σκόρπιους» (Λουκ. 10, 19), καί για «τον άρχοντα τού κόσμου τούτου» (Ιωάν. 14, 30). Αυτούς ό Απόστολος τούς αποκαλεί «κοσμοκράτορες τού σκότους», καί «πνευματικά της πονηριάς» (Έφεσ. 6, 12). Δεν θα πρέπει ασφαλώς, να νομίσουμε ότι όλα αυτά τά ονόματα δόθηκαν τυχαία. Αυτά τά ονόματα τών άγριων θηρίων, πού για μάς είναι λίγο-πολύ επικίνδυνα, χρησιμοποιούνται από την Αγία Γραφή, για να τονισθεί ό ιδιαίτερος χαρακτήρας της αγριότητας καί της λύσσας τών δαιμόνων. Αυτές οι ονομασίες τούς έχουν δοθεί, ώστε να τονισθεί ή δηλητηριώδης κακία τους, η για να καταδειχθεί τό δικαίωμα κυριαρχίας καί βασιλείας πού αυτά έχουν πάνω στα άλλα άγρια ζώα καί στα ερπετά, καθώς επίσης καί ή δαιμονική δύναμη την όποια αποκτούν, εξαιτίας τού μεγέθους της κακίας τους. Στον ένα ταιριάζει τό όνομα τού λιονταριού, για τη βιαιότητα της οργής του καί για την υπερβολική αγριότητά του. Σε άλλον δόθηκε ή ονομασία «βασιλίσκος», από τό θανατηφόρο δηλητήριό του, πού σκοτώνει ακαριαία τον άνθρωπο, πριν καν να αισθανθεί αυτός τό δάγκωμά του. Σ’ άλλους ή βραδύτητα, με την οποία εκδηλώνουν την κακία τους, τούς απέδωσε τό όνομα τού «όνοκένταυρου»,τού «ακανθόχοιρου» ή της «στρουθοκαμήλου».

Από που προέρχονται αυτές οι διαφορές πού έχουν οι εναέριες δυνάμεις τού κακού;

ΠΑΤΗΡ ΓΕΡΜΑΝΟΣ: Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου ότι οι αρχές καί οι εξουσίες, πού απαριθμεί ό απόστολος Παύλος, αναφέρονται στούς δαίμονες: «Γιατί δεν κάνουμε», λέει ό Απόστολος, «πάλη προς σάρκα καί αίμα, αλλά ή πάλη μας είναι προς τις αρχές, προς τις εξουσίες, προς τούς κοσμοκράτορες τού σκοτεινού τούτου κόσμου, προς τά πονηρά πνεύματα πού είναι στούς ουρανούς» (Έφεσ. 6, 12). Θα θέλαμε όμως να μάθουμε την προέλευση της τόσο μεγάλης ποικιλίας τους καί πώς γεννήθηκαν τόσοι πολυάριθμοι βαθμοί κακίας. Έχουν δηλαδή λάβει αυτοί οι δαίμονες από τη γέννησή τους τη θέση πού τώρα κατέχουν καί είναι στρατευμένοι, κατά κάποιο τρόπο, για να ενεργούν μέ τό συγκεκριμένο αυτό βαθμό κακίας;

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ. ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ. ΤΟΜΟΣ Α ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ.