Άλλη μιά φορά, θυμάμαι, πήγα στο Ιερό Βήμα καί καθώς πλησίαζα στήν Αγία Τράπεζα άπό τό πλάι. Είδα μία φωτεινή λάμψι νά βγαίνη μέσα άπό τό Αγιο Αρτοφόριο. Δέν μπορούσα νά τό άντικρύσω. Τέτοια λάμψι καί τέτοιο φως! Τί φόβος! Τί τρόμος! Καί ύστερα νά μέ πιάση ένας κλαυθμός, νά μή μπορώ νά σταθώ. Τί έχουμε! Τί λατρεύουμε! Γι’ αυτό στήν Αγία Τράπεζα νά προσέχουμε νά μή σβήνη τό ακοίμητο κανδήλι. Ή εκκλησιαστική πρέπει νά έχη πολλή προσοχή καί φόβο Θεού τήν ώρα πού θά καθαρίζη στο Αγιο Βήμα. Θυμάμαι μιά εκκλησιαστική πού είχε πολλή εύλάβεια καί διακονούσε στον άγιο Λαυρέντιο. Είχε τρία ζευγάρια παντόφλες, ένα γιά τήν αύλή, πού τό άφηνε έξω, ένα γιά τήν έκκλησία καί ένα γιά τό Ιερό. Όταν ήθελε νά πάη στο Ιερό, φορούσε τις παντόφλες τού Ιερού κοκ.
Νά μή ξεχνούμε- έκείνη τήν ίερώτατη ώρα τού ύψίστου Μυστηρίου όπου παρίστανται άγιοι Άγγελοι σέ μάς τις άνάξιες. Οί μεγαλόσχημες έχουμε δύο Αγγέλους, τον Άγγελο τής ψυχής καί τον Άγγελο τού Σχήματος. Μάς βλέπουν όλη τήν ήμέρα πώς μιλάμε, πώς τρώμε, πώς κοιμόμαστε, πώς συμπεριφερόμεθα, όλα τά βλέπουν. Ή ζωή μας νά είναι πολύ προσεκτική. Όταν βλέπουμε ότι σκεφτήκαμε κάπως διαφορετικά άπό τό σωστό, ότι βάλαμε λογισμό πού δέν έπρεπε νά βάλουμε, ό,τι έχουμε στο μυαλό μας ένα θέμα όχι σωστό καί αύτό επιμένει, τότε πρέπει νά είμαστε πολύ έξυπνοι γιά νά αντιμετωπίσουμε αύτήν τήν κατάσταση.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ. ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου