Ο Χριστός μάς διδάσκει διά των μακαρισμών να
στρέφουμε την πείνα μας προς την δικαιοσύνη, όχι προς την τροφή ή τα υλικά
αγαθά, ώστε να ζούμε σε ενότητα με τον Θεό και η ζωή μας, μεταμορφωμένη από την
αγάπη, να είναι ζωή ελέους. Τούτο δεν συνεπάγεται απαξίωση των υλικών αναγκών
της ζωής. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ravensbruck οι κρατούμενοι, πολλοί
απ’ τους οποίους πέθαιναν από ασθένειες που οφείλονταν σε χρόνιο υποσιτισμό,
δεν άφηναν να πάει χαμένο ούτε ψίχουλο. Η Μητέρα Μαρία εκτιμούσε και το
τελευταίο ψιχουλάκι ψωμιού – δεν ζούσε όμως γι’ αυτό.
Ξέρουμε καλά ότι οι φτωχοί πεινούν και ότι πολλοί
λιμοκτονούν. Από την άλλη, οι πλούσιοι είναι χορτασμένοι; Ο άγιος Λέων έγραφε
σχετικά δεκαέξι αιώνες πριν: «Πιστεύεται γενικά ότι των πλουσίων οι επιθυμίες
ικανοποιούνται στο έπακρο, επειδή είναι άπληστοι. Όχι, μας διδάσκει ο Χριστός:
συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Χορταίνουμε μόνο με δικαιοσύνη και, γι’ αυτό,
όσο ζούμε δίκαια, να μη φοβόμαστε ούτε την φτώχεια ούτε την πείνα. Οι άπληστοι
είναι που χάνουν τα πάντα, όπως ακριβώς ο εραστής της δικαιοσύνης έχει
εξασφαλίσει όλων των ανθρώπων τα αγαθά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου