Ένας πνευματικός μοναχός είχε ένα όραμα: οι άγγελοι του Θεού τον έφεραν στις πόρτες του κάτω κόσμου και τον άφησαν εκεί. Ο μοναχός ακούει πίσω από τις πόρτες τη συνομιλία των δαιμόνων . Ο ανώτερος δαίμονας λέει:
- Λοιπόν, κακοί, βγαίνουμε σύντομα! Ναι, κοιτάξτε, ώστε να φέρεται περισσότερες ψυχες των ανθρώπων σήμερα εδώ. Εδώ, υπάρχει κάθε όπλο.
Στη συνέχεια, οι δαίμονες έκαναν μια φοβερή φασαρία, θόρυβο και βρισιές, όλοι φώναζαν και απαιτουσαν αυτή τη στιγμή το αγαπημένο όπλο τους.
Τότε ο παλαιότερος διάβολος έτρεξε σαν εκατό λιοντάρια και έκανε όλους να σταματήσουν. Τότε τους λέει:
"Ακούστε , ένα προς ένα να μου πείτε τι όπλα χρειαζεσται ".
Ο πρώτος δαίμονας έρχεται στον πρεσβύτερο, ρωτάει:
"Τι όπλο έχετε;"
"Θυμό!" Απάντησε ο δαίμονας . Ένας άλλος έρχεται:
- Τι έχεις ; Ζητάει από τον πρεσβύτερο.
"Θυμό!" - Ο δεύτερος διάβολος συμφώνησε . Τόσοι δαίμονες ήρθαν και όλοι ζήτησαν θυμό για να καταστρέψουν τους ανθρώπους.
Όταν διανεμήθηκαν όλα αυτά τα όπλα, στη συνέχεια, ο ανώτερος ζητησε να δώσουν στούς δαίμονες άλλα και ελαττώματα: σε καποιον μέθη, σε άλλον πορνεία, σε άλλον φθόνο, σε άλλον σφοδρή επιθυμία και άλλα ελαττώματα, αλλά ο πρεσβυτερος δαίμονες έθεσε ένα ερώτημα λέγοντας:
- Γιατί να μην αφήσουμε το θυμό - είναι το πιο πιστό και απότομο όπλο; Με τη βοήθεια του θυμού, μπορούμε να σκοτώσουμε ακόμη και έναν ιερό άνθρωπο. Χρησιμοποιώντας το θυμό μπορούμε να μετατρέψουμε τα ανθρώπινα παθη και μέθυσος και πόρνος, και ζηλιάρης, και ο δολοφόνος και βλάσφημος ... "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου