Όταν ρώτησαν τον πρωθιερέα Βασίλι Εύδοκίμωφ ό όποιος πέθανε το 1993:

«Όταν ρώτησαν τον πρωθιερέα Βασίλι Εύδοκίμωφ ό όποιος πέθανε το 1993:

—Μπάτουσκα, ήταν δύσκολα στα στρατόπεδα;,

Εκείνος απάντησε:

—Βέβαια, υπήρχε μεγάλος φόβος όταν διέσχιζε μυστικά το στρατόπεδο γιά να πας στή νυκτερινή Λειτουργία, μη σε πιάσουν και αυξήσουν τήν ποινή σου, όμως, όταν άρχιζε ή Λειτουργία, ά, τότε!... άνοιγε ό ουρανός και σκεπτόσουν "’Άς αυξήσουν την  ποινή, αρκεί να αργήσει να χαράξει"... Καμιά φορά μου φαινόταν ότι εμείς οι αιχμάλωτοι χριστιανοί ήμασταν πιο ελεύθεροι άπ’ αυτούς πού ζούσαν έξω στήν ελευθερία. Πώς να το πούμε,

Το  πνεύμα μας ήταν ελεύθερο και ήταν πνεύμα φλογερό. Να, ήταν μαζί μας ένας απλοϊκός μοναχός πού όλο έλεγε: "Κοιτάξτε ποιος είναι στο Γολγοθά, ό Χριστός, ή Παναγία και οι Ρωμαίοι στρατιώτες. Αυτοί τη δουλειά τους κι εμείς τη δουλειά μας».