«Ή γιαγιά
Δωροθέα άπ' τό χωριό NOVA KAZACHIE
διηγείται.
Μετά
τήν επανάσταση, στή Μονή Όπτινα άνοιξαν αναψυκτήριο. Μάζεψαν εμάς τα παιδάκια της
περιοχής και μάς έδωσαν χρήματα και δωράκια. Κατόπιν μάς έδωσαν και σπάτουλες
λέγοντάς μας να ξύσουμε άπ' τούς τοίχους των ναών τα πρόσωπα των άγιων
Ό
διευθυντής του αναψυκτηρίου ήταν μαζί μας πολύ τρυφερός κι όλο και μάς χάιδευε τα
κεφαλάκια λέγοντας: "Να προσπαθήσετε παιδάκια, να προσπαθείτε...", και
εμείς χαζά, ποιος τη χάρι μας! Έγώ τότε ήμουν μικρούλα και δεν μπορούσα να
φτάσω τα πρόσωπα των άγιων αλλά κατάφερα να ξύσω τα ποδαράκια από ένα άγιο, κι εγώ
αργότερα σχεδόν έχασα τα πόδια μου. Από εκείνη τήν εποχή υποφέρω πολύ και σε
όλη τη ζωή μου κουτσαίνω, αλλά τήν αρρώστια μου, πιστέψτε με, τη χαίρομαι και ευγνωμονώ
το Θεό. Πονούν τα πόδια μου και μεγαλώνει ή ελπίδα μου να με συγχώρεση ό Θεός»
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
ΨΥΧΙΚΗ ΤΟΝΩΣΙ. ΑΡΧΙΜ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου