Σκεπτόμουν ὅτι ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ
εἶναι ἕνας κρίκος τῆς ἁλυσίδας
τῶν μεγάλων ἀσκητῶν τῆς ἐρήμου,
ποὺ ἐπιδίωκαν νὰ μείνουν στὴν ἀφάνεια.
Ἀπέφευγαν τὴν προβολή, τὴ διαφήμιση,
προσπαθοῦσαν νὰ κρύβονται.
Ὁ ἴδιος ἀπέφευγε τὴν ἐπίδειξη,
ἀκόμη καὶ τὴν ἐπικοινωνία
μὲ πολλοὺς ἀνθρώπους,
ὄχι γιατὶ ἦταν ἀκοινώνητος.
Ἀντίθετα μάλιστα.
Ὅμως εἶχε τὴν αἴσθηση ὅτι ἐλλοχεύει
ὁ κίνδυνος τῆς κενοδοξίας.
Οἱ ἄνθρωποι ἔρχονταν
νὰ δοῦν ἕναν ἅγιο καὶ αὐτὸ
τὸν ἐνοχλοῦσε ἀφάνταστα.
Ἡ ταπείνωσή του φαινόταν
καὶ σ’ ἕνα λεπτὸ σημεῖο,
ποτὲ δὲν μιλοῦσε γιὰ πράγματα
ποὺ δὲν γνώριζε. [...]
Ὅταν τὸν ρωτοῦσαν γιὰ θεολογικὰ θέματα,
πάλι δὲν ἀπαντοῦσε.
Μὲ πολλὴ ταπείνωση ἔλεγε:
– Ἐγὼ δὲν εἶμαι θεολόγος.
Ἔβγαλα μόνον τὸ ἑξατάξιο γυμνάσιο.
Γι’ αὐτὸ δὲν μπορῶ νὰ ἀπαντήσω,
μήπως κάνω κάποιο λάθος καὶ
βαρύνω τὴν ψυχή μου.
Νὰ πᾶτε στὸν π. Γεώργιο Καψάνη,
στὸν π. Αἰμιλιανὸ ποὺ εἶναι θεολόγοι
νὰ σᾶς ἀπαντήσουν!
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀργολίδος κ. Νεκταρίου
Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης
«Εἰπέ μοι λόγον πῶς σωθῶ»
Τεῦχος 345, Μάρτιος 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου