Μάς έστειλε ο Γέροντας με τον παπαΤύχωνα γιά την κηδεία του παπαΙσαάκ. Τον είχαν στο εκκλησάκι της Αναστάσεως. Σκεπασμένος με τον αέρα. Λέω τον π.Ευθύμιο: να ξεσκεπάσω τον Γέροντα; Έδωσε ευλογία ο διάδοχος. Έλαμπε το πρόσωπό του, κίτρινος φλουρί. Έβγαλαν φωτογραφία-αυτή η γνωστή που κυκλοφορεί.
Λέω στον παπαΕυθυμη: δώσε με κάτι από τον Γέροντα. Με λεει: εκεί είναι το κελλί του, μπές κ πάρε. Μπήκα, όλα άνω κάτω από την κηδεία. Είχε κ ξυλόγλυπτα σταυρουδάκια, εξαιρετικά. Πήρα ένα σκουφάκι του- μικρό κεφάλι είχε. Το έδειξα στο παπά, να το πάρω με ευλογία. Δεν με χωράει, τον χοντροκέφαλο, κ καλύτερα, να μην το χαλάσω. Ευλογία τόχουμε. Το δινω να το φοράνε τα παιδιά γιά ευλογία. Θεοκίνητος νους και γάρ.
Άνθρωπε του Θεού, βάλε μυαλό στους ανθρώπους, αν τα καταφέρεις. Την αγία ευχή Σου.
Πρώτη φορά πήγα στην Ανάσταση παιδί, φοιτητής. Με ένα σανιδι μπαίναμε στον διάδρομο. Κάτσε εδώ, με έλεγε. Ωραίος άνθρωπος, θαυμάσιος. Άνθρωπε του Θεού, εύχου.
Πατήρ Πορφύριος Νικόλαος Μπατσαρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου