Ιστορίες του γέρου Παρθένιου του Αγίου Παύλου.
«Κάποτε όταν ανεβαίναμε στο βουνό (προς τον Άθωνα) με τον μακαριστό π. Ανδρέα,
βρήκαμε δύο καλύβες, με κλαδιά, μια εικόνα, μια λάμπα και μια γωνιά, αλλά δεν βρήκαμε κανέναν.
Ψάξαμε εδώ κι εκεί, αλλά δεν βρήκαμε κανέναν αν και ο άντρας ήταν εκεί, γιατί και τα κεριά και το φανάρι του λαδιού ήταν αναμμένα, και το ανοιχτό βιβλίο που διάβαζε στεκόταν εκεί, αλλά δεν τον είδαμε.
Την επόμενη φορά που πήγαμε πάλι βρήκαμε μια άλλη καλύβα εκεί πάνω, εκεί που τελειώνουν οι απότομοι βράχοι και αρχίζουν τα δέντρα, εκεί βρήκαμε μια καλύβα, και μια τσάντα κρεμασμένη με λίγο ψωμί, ήταν όλα του τα πράγματα, αλλά δεν τον είδαμε .
Που πήγε?
Και δεν μας άκουσε όταν ερχόμασταν.
Εξαφανίστηκε.
Τον ψάξαμε παντού αλλά δεν τον βρήκαμε, και ίσως ήταν εκεί μπροστά μας και δεν τον είδαμε.
Και ακόμα βρήκαμε την καλύβα.
Και πήγαμε άλλη μια φορά και βρήκαμε μια καλύβα από την άλλη πλευρά, αλλά δεν βρήκαμε κανέναν.
Γίνονται αόρατα, ας πούμε.
Τώρα πως? Αυτά είναι θεϊκά μυστικά...»
Λήψη από τη σελίδα στο FB: Svetogorski Svetopisi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου