π. Σάββας Αχιλλέως“Έχεις τον Τίμιον Σταυρόν και θέλεις να χτυπάς ξύλα; Κάνε τον σταυρόν σου και είσαι ασφαλισμένος”.

π. Σάββας Αχιλλέως

“Έχεις τον Τίμιον Σταυρόν και θέλεις να χτυπάς ξύλα; Κάνε τον σταυρόν σου και είσαι ασφαλισμένος”. 

Πολλοί όταν τους ξύνεται το χέρι, λένε: «θα πάρω χρήματα!» Και όταν ξύνεται η μύτη, λένε «κάποιος θα με δείρει! Θα φάω ξύλο». Άλλοι φτύνουν εις τον κόρφο τους, τάχα να εμποδίσουν με το φτύσιμο αυτό τη βασκανία ή χτυπούν ξύλον, για να μην πάθουν κανένα κακό. Όσα ξύλα και να χτυπήσεις, να πιάσεις μάλιστα σφυριά και να χτυπάς, ο διάβολος δεν φεύγει, ο διάβολος ΕΡΧΕΤΑΙ με αυτά. Όλα αυτά είναι κατάλοιπα της ειδωλολατρίας. 

Οι χριστιανοί δεν επιτρέπεται να δίδουν σε αυτά τα πράγματα καμία προσοχή. Έχεις τον Τίμιον Σταυρόν και θέλεις να χτυπάς ξύλα; Κάνε τον σταυρόν σου και είσαι ασφαλισμένος. 

Παράδειγμα: Ήρθε μία γυναίκα κλαμένη σήμερα εις την Εκκλησίαν και όταν την πλησίασα και την ρώτησα: «τι έχεις;», άνοιξε το στόμα της και μου είπε τούτα τα λόγια: «Έχω μια κόρη μορφωμένη. Την είχα στην Τράπεζα σε ένα νησί και είδα και έπαθα να την φέρω στην Αθήνα. Όταν την έφερα εδώ στην Αθήνα, αυτή ασχολείτο με τα άστρα, με τα ζώδια. Και όταν την έφερα, εγύρισε στον αδελφό της και του λέει: 

- Η μάνα μας στις 24 Φεβρουαρίου θα πεθάνει! Θα αρρωστήσει, θα πάει να κάνει εγχείρηση, δεν θα πάει η εγχείρησή της καλά και θα πεθάνει…

Και γύρισε ο αδελφός και μου είπε σε εμένα: 

- Μάνα αυτό κι αυτό…

Εγώ συγκλονίστηκα και ταράχτηκα την ίδια στιγμή, διότι δεν είχα την πίστη εις τον Θεόν, και αμέσως την ίδια ώρα αρρώστησα! Και πήγα στον ιατρό και με είπε ο ιατρός: 

- Θέλεις εγχείρηση!

Και άρχισα να πιστεύω, αυτό που επέταξε η κόρη μου, ότι στις 24 Φεβρουαρίου θα πεθάνω και έπιασα και έκανα όλες τις διαθήκες μου». 

Και να τρέχουν από τα μάτια της δάκρυα… Και της λέγω:

- Εσύ έχεις ήδη πεθάνει παιδάκι μου… αυτή τη στιγμή δεν ζεις. Άκουσες τον διάβολο τί σε είπε; Η κόρη σου είναι φορτωμένη με τους διαβόλους παιδάκι μου. Ξέρει ο διάβολος πότε θα πεθάνουμε; Ύστερα από ένα λεπτό ξέρει ο σατανάς τί θα γίνεις;

Εκείνη το μυαλό της εκεί…

- Άκουσε της λέω, θα σε πω κάτι, ίσως το καταλάβεις. Είχα εις το στρατό έναν φίλο μου, ο οποίος μου διηγήθηκε το εξής: Υπήρχανε 4-5, παρέα, και ήθελαν μέσα στο στρατόπεδο να πειράξουν κάποιον. «Και πώς να τον πειράξουμε; Να του πούμε ότι είναι άρρωστος!»

Και γυρίζει ένας απ’ αυτούς και του λέει: 

- Πω πω τί χρώμα είναι αυτό που έχεις;

Γυρίζει ο άλλος και του λέει:

- Μα εσύ παιδάκι μου είσαι άρρωστος;

Γυρίζει ο άλλος και του λέει:

- Μα εσύ είσαι κίτρινος;

Όλοι γύρισαν και του είπαν ότι είναι άρρωστος… Σε 3 ημέρες απέθανε το παιδί! Αυτή η αυθυποβολή που του βάλανε μέσα, αυτό ήταν και το τέλος του παιδιού. Το ίδιο ακριβώς έκανε και σένα η κόρη σου. Ξέχασέ τα παιδάκι μου αυτά. 

Που να τα ξεχάσει αυτή… Που να βγουν από μέσα της. Και της ξαναλέω: 

- Παιδάκι μου, λυπάται ο Χριστός που άκουσες τον Σατανά και δεν ακούς τον Θεό που λέει: «τρίχα από την κεφαλή σου δεν πέφτει, εάν δεν το θέλω Εγώ».

Της είπα ό,τι μπορούσα και έφυγε και πήγε στο καλό. Καταλάβατε που ευρισκόμεθα σήμερα και με τί ασχολείται ο σημερινός κόσμος της Ελλάδος, οι Χριστιανοί;