ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

 Κατά τη διάρκεια του χριστουγεννιάτικου καθαρισμού, η μητέρα μου άρχισε να αφαιρεί τα πάντα από την αποθήκη.  Τα παλιά σκι των παιδιών, μια ηλεκτρική σκούπα που δεν είχε χρησιμοποιηθεί εδώ και χρόνια, λίγα παιχνίδια.  Και, αφού αφαίρεσε τα πάντα, βρήκε κι έναν Μεγάλο Άγγελο... Σαν δύο μέτρα, όχι παραπάνω, σίγουρα περισσότερο, που καθόταν με σκυμμένο το κεφάλι σαν να κουβαλούσε το ταβάνι.  Η μητέρα σκληρύνθηκε... Ο άγγελος της είπε με απαλή φωνή:

 - Μη φοβάσαι…

 Κάτι που έκανε τη μαμά να φοβάται ακόμα περισσότερο...και θα φώναζε τον μπαμπά αν είχε φωνή...

 Αλλά ο πατέρας μου ήταν στο ματς, η Ρουμανία έπαιζε με ποιον έπαιζε, γιατί η μητέρα μου δεν ήταν καλύτερη στο ποδόσφαιρο από τους αγγέλους...

 Δεν μπορούσε να πει τίποτα, τώρα για παράδειγμα ήθελε να τον ρωτήσει ποιος είναι, γιατί της μιλούσε, αλλά δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη, άνοιξε το στόμα της και δεν έβγαιναν λόγια, αυτό ήταν η μάνα μετά η συνάντηση με τον άγγελο...

 Αλλά ο Άγγελος του απάντησε, άκουσε τη φωνή των σκέψεών του πολύ καθαρά και δυνατά, σχεδόν εκκωφαντικά σαν να του είχε ουρλιάξει η μητέρα του, κανένας άλλος..

 – Είμαι ο άγγελος του σπιτιού σου..!!

 Η μαμά δεν ήξερε ότι είχε έναν άγγελο στο σπίτι της, αλλά δεν ήξερε ούτε τι έψαχνε στην ντουλάπα.  Ο άγγελος απάντησε και αυτή τη φορά στην ερώτηση που δεν τέθηκε.

 - Δεν με χρειαζόσουν πια.  Στην αρχή ήμουν στο δωμάτιο των παιδιών, όταν ήταν μικρά και μοιραζόμασταν μαζί τους Κυριακή με Κυριακή.  Μετά μεγάλωσαν, άλλες ασχολίες έβρισκες τις Κυριακές.  Όσο ζούσε η γιαγιά σου, η μητέρα σου, χάρη σε αυτήν έμενα στην κουζίνα.  Με ανέφερε κάθε φορά που μαγείρευε.  Προσευχόταν να βγει καλό φαγητό, ειδικά τον τελευταίο καιρό που, λόγω της ασθένειάς της δεν μπορούσε να θυμηθεί πραγματικά τις συνταγές και δεν ήξερε αν έβαλε αλάτι ή όχι, και κοίταζε έτσι, έβαζε αλάτι πέντε φορές σε ένα στιφάδο, το έκανε, έπαιρνεμια μπουκιά, και μετά μου ζήτησε να κουβαλήσω το φαγητό... μαγείρευα καλά μαζί της..

 Αφού άκουσε το κάλεσμα και έφυγε για την Αιωνιότητα, έμεινα για λίγο στην αίθουσα.  Οι θείες σου έρχονταν σε σένα, οι αδερφές της.  Έφερναν και ένα μπουκάλι αγιασμό και λίγη αναφούρα.  Να μπει ο παπάς με την Εικόνα...

 Μετά από αυτό το εγκατέλειψες και αυτό και κατέληξα στο χολ της αποθήκης..

 Να φύγω, δεν φεύγω, γιατί δεν μου επιτρέπεται να φύγω..!!

 Είναι παραγγελία του Μεγάλου!!  Εδώ είμαι...Ό,τι να 'ναι..!!

 Η μητέρα λυπήθηκε πολύ για τον Άγγελο, αλλά ένιωθε ακόμα χειρότερα για αυτούς, που έχουν έναν τόσο καλό και όμορφο άγγελο, και δεν έχουν ιδέα πώς να τον φροντίσουν, ακόμα και ο σκύλος απολάμβανε περισσότερη προσοχή. περπάτησε δύο φορές την ημέρα, βόλτα βουρτσίζονταν, περιποιούνταν... ενώ στον Άγγελο δεν πετάχτηκε ούτε «ένα κόκκαλό του», λες.

 Λοιπόν, γιατί οι άγγελοι δεν χρειάζονται κόκαλα ή σκουπίδια...

 Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε από το σαλόνι το χαρμόσυνο κλάμα του πατέρα.

 - Γκουολ !!..- Η Ρουμανία είχε σκοράρει.

 Η μαμά τρόμαξε με την κραυγή του μπαμπά και μετά σκέφτηκε ότι ένα μεγάλο GOOOOL ήταν επίσης στην καρδιά της.  Δεν μπορούσε να αλλάξει τίποτα από το παρελθόν... Το άγγελό της στην ντουλάπα, σκονισμένο, ξεχασμένο, έμοιαζε χωρίς καμία ελπίδα.

 -Δεν είναι έτσι, απάντησε ο Άγγελος.. Μπορείς να με βγάλεις από την ντουλάπα ανά πάσα στιγμή.  Όχι για βόλτα δύο φορές, με λουρί, σαν σκύλος, αλλά αλλιώς...

 Η μητέρα θυμήθηκε τη μητέρα της, τον τρόπο που άναβε το κερί, τη γαλήνια νυχτερινή της προσευχή, τον τρόπο που την έβρισκε να προσεύχεται το πρωί ακριβώς όπως την είχε αφήσει να κοιμηθεί, αναρωτούμενη αν είχε κλείσει μάτια όλη τη νύχτα.  Αυτό το κερί θα είναι ακόμα κάπου εκεί;

 Σε αυτό το ερώτημα, ο Άγγελος του φωτός με τη δύναμη.  Στο φως του ανακάλυψε το κερί της μητέρας της στο πάνω ράφι.  Μόνο αυτή η απλή χειρονομία και ήδη ο Άγγελος του σπιτιού είχε ήδη ξεχυθεί σε κύματα φωτός, στο διάδρομο, μέσα από τα δωμάτια, παντού, και ξαφνικά το χριστουγεννιάτικο καθάρισμα φαινόταν έτοιμο...

 - Σωστά, της είπε ο Άγγελος, η προσευχή είναι η μόνη και αληθινή καθαριότητα..!!

 Από τότε, ο Άγγελος από την αποθήκη μετατράπηκε ξανά στον Άγγελο του σπιτιού, ξαναπήρε τη θέση που του αρμόζει, και οι παλιές και καλές συνήθειες επανήλθαν... Τι να πούμε για την καθαριότητα;!;...Η καθαριότητα του Τα Χριστούγεννα κρατάνε όλο το χρόνο..!!!

 Καθώς και η χαρά του αγγέλου και όλου του σπιτιού και της οικογένειας που ζούσε εκεί!!!

 Ivona Boitan