Ο πατέρας της Evstatija (Rakić) γεννήθηκε το 1891 στο χωριό Gornja Mutnica κοντά στο Paraćin. Υπηρέτησε στο στρατό επί βασιλείας του βασιλιά Πέτρου του Α' Καραγόργεβιτς και συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, διασχίζοντας την Αλβανία με τα πόδια με τον σερβικό στρατό.
Μετά το τέλος του πολέμου δεν επέστρεψε στο σπίτι του, αλλά πήγε στο Άγιο Όρος, αποφασίζοντας για μοναστική ζωή.
Στην ερώτηση γιατί, όταν τελειώσει ο πόλεμος, δεν επιστρέφει σπίτι με τους άλλους, απαντά ότι πηγαίνει εκεί που δεν έχει αρχίσει ακόμη ο πραγματικός πόλεμος, αναφερόμενος στον πνευματικό πόλεμο κατά της αμαρτίας και του σατανά.
Στο Χιλανδάρι έλαβε τον μοναχικό βαθμό και χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος. Για τα επόμενα είκοσι χρόνια, ο π. Ευστάθιος παραμένει στην αδελφότητα Χιλανδάρη, όπου είναι ένας από τους πιο ζηλωτές μοναχούς εκείνης της εποχής.
Ήρθε στο μοναστήρι Žiča το 1940, όπου χειροτονήθηκε ιερομόναχος.
Τα γεγονότα του πολέμου και τα δεινά του Žiča στους γερμανικούς βομβαρδισμούς οδηγούν στον επίσκοπο (St. Nikolaj Žički) να τον στείλει στο μοναστήρι της Μεταμόρφωσης στο Ovčar Banja, όπου γίνεται ο προϊστάμενος του μοναστηριού και μαζί με τον πατέρα Vasijan (Mišić) σχηματίζει ισχυρή μοναστική αδελφότητα.
Από τότε έρχεται η ευλογία του αγίου επισκόπου Νικολάι να τελούνται καθημερινά Ιερές Λειτουργίες στη Μονή Μεταμορφώσεως και ότι η μονή στηρίζεται μόνο με το ιεραποστολικό της έργο και το κήρυγμα, που παραμένει μέχρι σήμερα.
Χάρη στους πατέρες Ευστάθιο και Βασιανό, γίνονται λατρευτικές συνελεύσεις στο μοναστήρι και ακούγοντας τα κηρύγματά τους, πολλοί άνθρωποι νιώθουν την επιθυμία να ακολουθήσουν τον δρόμο του μοναχισμού, ενώ πολλά σπίτια έγιναν μικρές τοπικές εκκλησίες των οποίων τα μέλη ζούσαν αυστηρά χριστιανική ζωή, όπως οι αληθινοί Χριστιανοί. .
Ο πατέρας Ευστάθιος και ο πατέρας Βασιτζάν ήταν τόσο δημοφιλείς στο προσκυνηματικό κίνημα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που ήταν από τους πιο έμπειρους ιερείς της σερβικής οικογένειας, στους οποίους πολλοί προσήλθαν για εξομολόγηση και πνευματική καθοδήγηση.
Ο π. Ευστάθιος εκοιμήθη στη Μονή Μεταμορφώσεως της Θεοτόκου, το 1972.
Με τις προσευχές του πατρός Ευσταθίου, Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου