ΤΡΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Στη Μεγάλη Εορτή της Γεννήσεως του Χριστού - 7 Ιανουαρίου

 ΤΡΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

 «ΓΙΑ ΤΟΝ  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ!»

 Αυτό ήταν πάνω από δέκα χρόνια πριν.  Τότε δεν πήγαινα στην εκκλησία.  Όλες οι γνώσεις μου για τα Χριστούγεννα από την παιδική μου ηλικία συνδέονταν με τα κάλαντα, όταν στις 6 Ιανουαρίου εμείς, παιδιά, φορούσαμε kutya στους παππούδες μας.  Κι έτσι, έχω ένα όνειρο, σαν να ανέβαινα τις σκάλες σε έναν μεγάλο ναό, πλησίαζα ένα κατάστημα εκκλησίας.

 Στο τραπέζι επιλέγω ένα όμορφο φωτεινό καρτ ποστάλ που μου αρέσει.  Το αγόρασα, το ανοίγω και λέει: «Για τον Ιησού Χριστό!».  Ξύπνησα - ήταν επτά η ώρα το πρωί της έβδομης Ιανουαρίου.  Ντύθηκα και πήγα στον καθεδρικό ναό για τη λειτουργία.  Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η μύησή μου.  Τώρα εργάζομαι σε ένα μοναστήρι.  Δεν είναι θαύμα;!

 «ΠΑΡΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ ΑΝΤΡΑ»

Η μεταμόρφωση στη ζωή μου ξεκίνησε με τη γιορτή της Γέννησης του Χριστού.  Πριν από μερικά χρόνια γνώρισα έναν νεαρό άνδρα με τον οποίο σκέφτηκα να κάνουμε οικογένεια.  Η σχέση μας τελικά έγινε πολύ δύσκολη λόγω διαφορετικών αντιλήψεων και οραμάτων για τη μελλοντική ζωή.  Αλλά παρόλα αυτά προσπάθησα να συμβιβαστώ και ήθελα να παλέψω για αυτή τη σχέση.  Ήλπιζα ότι κάτι θα άλλαζε και, επιτέλους, θα ερχόταν η κατανόηση.

 Αλλά έκανα λάθος.  Αποφάσισα να τερματίσω τη σχέση.  Εκείνη τη στιγμή υπέφερα πολύ, βλέποντας πως όλα όσα είχαν χτιστεί κατέρρεαν, σχέδια και ελπίδες γκρεμίζονταν.  Την ίδια στιγμή, ξαφνικά, ένας όγκος άρχισε να μεγαλώνει μέσα μου.  Στο νοσοκομείο μου είπαν ότι έπρεπε να είχα πάει νωρίτερα στο γιατρό και τώρα πρέπει νά κάνω μόνο εγχείρηση.  Σοκαρίστηκα.

 Οι επόμενοι μήνες ήταν απασχολημένοι με συνεχείς εξετάσεις και ταξίδια στους γιατρούς.  Ήταν ύποπτος καρκίνος.  Αλλά, δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν καλά.  Εγχειρήθηκα επιτυχώς, τα μετεγχειρητικά αποτελέσματα ήταν καλά.  Και αυτή η ασθένεια πήρε μαζί της και την ψυχική μου ταλαιπωρία.  Έχω αποκτήσει ψυχική ηρεμία.

Έχει περάσει ένας μήνας από την επέμβαση.  Η γιορτή της Γέννησης του Χριστού πλησίαζε.  Ο Κύριος το έκανε έτσι ώστε την παραμονή των Χριστουγέννων γνώρισα τον μέλλοντα σύζυγό μου.  Η γνωριμία και η επικοινωνία μας ξεκίνησε όταν συγχαρήκαμε ο ένας τον άλλον για τα Χριστούγεννα.

 Βρήκαμε ειρήνη, ομοφωνία και χαρά ο ένας στον άλλον.  Ο σύζυγός μου και εγώ ευχαριστούμε τον Κύριο για μια υπέροχη συνάντηση, για το γεγονός ότι μας βοηθά καθημερινά, μας δυναμώνει και μας δίνει χαρά.  Ο Κύριος έφερε εμένα και τον άντρα μου στην Ορθόδοξη Εκκλησία.  Ο άντρας μου, βαπτιζόμενος στην Καθολική Εκκλησία, προσηλυτίστηκε στην Ορθοδοξία και παντρευτήκαμε.  Είμαστε πολύ χαρούμενοι και ελπίζουμε ότι ο Κύριος θα μας δώσει τη δύναμη να πολεμήσουμε τις αμαρτίες, ενισχύοντάς μας σε πίστη, ελπίδα και αγάπη!

ΤΟ ΘΑΎΜΑ 

Ήταν το 2005, ήμουν δεκαέξι.  Επισκέφθηκα τη θεία μου στο Χάρκοβο της Ουκρανίας, μεθύσαμε αρκετά κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού.  Εκείνη την εποχή έκανα έναν τρομερό τρόπο ζωής, δεν άκουγα τους γονείς μου, κάπνιζα χόρτο.

 Και κάπως έτσι, νύχτα Χριστουγέννων, στα  κάλαντα, παιδιά τρέχουν με τσάντες στο δρόμο, κι εγώ στέκομαι με την πλάτη και γλιστράω στις σκάλες, και ο πάγος είναι παντού, το κατώφλι είναι ντυμένο με σίδερο.  Δεν ξέρω τι θαύμα, αλλά οι σύντροφοι σκέφτηκαν εκείνη τη στιγμή ότι πέθανα αμέσως.  Όπως, μετά από τέτοια χτυπήματα με το πίσω μέρος του κεφαλιού δεν σηκωνομουν 

 Αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή είναι απερίγραπτο, αλλά τότε ήταν που κατάλαβα την αξία της ανθρώπινης ζωής, και έκανα όρκο στον εαυτό μου να μην μεθύσω ξανά και να υπακούσω στους γονείς μου!!!  Παρεμπιπτόντως, δεν υπήρχε ούτε απόξεση ή μώλωπα στο πίσω μέρος του κεφαλιού!  Και τότε είδα το φως!  Εδώ είμαι στο εικοστό πέμπτο μου έτος, προσπαθώ να πηγαίνω στο ναό όσο το δυνατόν περισσότερο.  Και ξέρω: για όλο το θέλημα του Θεού!  Κάποτε με έσωσε ο αρχιερέας πατήρ Βίκτωρ από το χωριό Ζαρκί, είδα πώς είναι η ζωή στο βάθος!  Πατέρα, σε ευχαριστώ, πολλά χρόνια σε σένα!

 Πηγή: Pravoslavie.ru