Στις 11 Ιουλίου, πριν από 69 χρόνια, ο μονάχος Δαμιανός (Korneichuk) /10/13/1863 - 07/11/1954/, πρεσβύτερος της Λαύρας Κιέβου-Πετσέρσκ, αναχώρησε στον Κύριο.

 

Στις 11 Ιουλίου, πριν από 69 χρόνια, ο μονάχος Δαμιανός (Korneichuk) /10/13/1863 - 07/11/1954/, πρεσβύτερος της Λαύρας Κιέβου-Πετσέρσκ, αναχώρησε στον Κύριο.

Μια ροπή προς τη μοναξιά, μια προσευχητική διάθεση ζούσε μέσα του από πολύ μικρός. Όταν τα άλλα παιδιά έπαιζαν και ήταν άτακτα, διάβαζε το Ψαλτήρι και τη Βίβλο.Επομένως, όταν, έχοντας ωριμάσει, αποφάσισε να φύγει για ένα μοναστήρι, αυτό δεν εξέπληξε κανέναν.

Ένα άλλο πράγμα ήταν εκπληκτικό: κάθε φορά, φεύγοντας από το μοναστήρι μια φορά το χρόνο για να επισκεφτεί τους συγγενείς του, στεκόταν σιωπηλά στην κόκκινη γωνία δίπλα στις εικόνες και προσευχόταν εκεί όλη μέρα.

Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούσε να πει μόνο δυο λόγια καλωσορίσματος στα αγαπημένα του πρόσωπα. Αφού έκανε μια προσευχή για τους ζωντανούς και τους νεκρούς συγγενείς, ο μοναχός το ίδιο σιωπηλά ετοιμάστηκε και έφυγε.

Ο Γέροντας Δαμιανός, σύμφωνα με τις περιγραφές ανθρώπων που τον γνώριζαν, ήταν ψηλός, αδύνατος και πολύ λιγομίλητος. Ήταν πολύ δύσκολο να του αποσπάσω έστω και λίγες λέξεις. Δίδαξε τους ανθρώπους όχι με λόγια, αλλά με την ίδια τη ζωή του.

Πολύ αυστηρός ασκητής, προσευχητάριο, ο γέροντας, με όλη του την εμφάνιση, προκαλούσε ένα αίσθημα ευλάβειας στους ανθρώπους. Και αν το έκανε, ήταν μόνο αυτό που έπρεπε να ειπωθεί.

Ο γέροντας έβλεπε τους ανθρώπους κατά καιρούς. Δεν χρειαζόταν να πει τίποτα. Απλώς κοιτάζοντας ένα άτομο, ήξερε τα πάντα για αυτόν.

Τα πνευματικά παιδιά του γέροντα είπαν ότι κοιτάζοντας τον νεαρό τότε ιερέα, τον μελλοντικό Μητροπολίτη Φιλάρετο Ντενισένκο, είπε με θλίψη στη φωνή του: «Θα μας προδώσετε. Θα φέρεις πολύ θλίψη στην Εκκλησία».

Ο Σχημονάχος Δαμιανός ήταν κελί-συνοδός του Γέροντα Ιωνά του Κιέβου /+1902/, ο οποίος ήταν άμεσος μαθητής και διάδοχος του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ /+1833/.

Ο Πρεσβύτερος Ιωνάς του Κιέβου είχε έξι συνοδούς κελιών, αλλά ήταν ο μονάχος Δαμιανός έγινε ο διάδοχος του πρεσβυτέρου.

Όπως αρμόζει στους πνευματικούς ανθρώπους, ο γέροντας έκρυψε από τους ανθρώπους τα χαρίσματα της διόρασης και των θαυμάτων. Επίσης σπάνια μιλούσε για το μέλλον, το οποίο αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια του.

Αλλά μόλις είπε μια φράση στην οποία θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή.

Ο γέροντας είπε ότι προς το τέλος του χρόνου ο Κύριος θα κοσκινίσει τους Ορθοδόξους στη γη μας από δύο κόσκινα. Αυτοί θα είναι ισχυροί πειρασμοί που θα διχάσουν τους ανθρώπους, και όσοι δεν τους υπομένουν και δεν στέκονται στο πνεύμα της αλήθειας θα απομακρυνθούν από τον Θεό.

Ο γέροντας ζούσε στη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ πολύ κλειστή, αυστηρά, ούτε καν βγαίνοντας σε αδελφικό γεύμα, παρακολουθώντας μόνο θείες λειτουργίες.

Όμως, αν κρίνουμε από τα πολυάριθμα χαρίσματα με τα οποία τον βράβευσε ο Θεός, ήταν ο μεγαλύτερος ασκητής. Παρά τη μυστική ζωή, οι άνθρωποι ένιωθαν στον πρεσβύτερο άνθρωπο με μεγάλο πνεύμα και αναζητούσαν κάθε ευκαιρία να τον συναντήσουν ή τουλάχιστον να πάρουν την ευλογία του.

Συνειδητοποιώντας ότι οι άνθρωποι σε αυτή τη δύσκολη άθεη εποχή αναζητούν παρηγοριά και πνευματική υποστήριξη, ο γέροντας συχνά διέκοπτε την απομόνωσή του και δεχόταν προσκυνητές από όλη τη Σοβιετική Ένωση.

Πολύ πριν από το θάνατό του, ο μοναχός Δαμιανός γνώριζε την ημέρα και την ώρα της αναχώρησής του προς τον Θεό. Ως εκ τούτου, προετοιμάστηκε για αυτό εκ των προτέρων, μοιράζοντας όλη την πενιχρή περιουσία του.

Κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Baikove στο Κίεβο. Την ημέρα του ευλογημένου θανάτου του, πολλοί πιστοί συγκεντρώνονται στον τάφο του πρεσβυτέρου και υπάρχουν πολλές αποδείξεις για βοήθεια γεμάτη χάρη που ελήφθη μέσω προσευχών σε αυτόν τον εκλεκτό του Θεού.